This boy

Κεφαλαιο 30

Παραξενεύτηκα και εξισα το κεφάλι μου!τι μπορει να συμβαινει μαζι της;την ξερω απο παντα και μοιράζεται το καθε της προβλημα μαζι μου!γιατι ολο αυτο να αλλάξει;τοτε χτυπησε το κινητο μου!δεν το περίμενα και τρόμαξα τοτε ειδα πως η κληση ηταν απο τον αλεξ.εβαλα τα ακουστικά στα αυτιά μου έστριψα στο διπλανό δρομάκι και σήκωσα το τηλεφωνο!<<τι κανεις μικρη;>>μου ειπε με την υπέροχη φωνή του.εγω του ειπα <<ειμαι μπερδεμένη!>><<ελπιζω να μπορω να κανω κατι για αυτο!>> μου ειπε.χαμογελασα και του ειπα<<μπα η μαρίνα ειναι περίεργος άνθρωπος.δεν θελει πιέσεις καποια στιγμη θα μου πει τι συμβαινει.>>η φωνή απο γλυκιά που ηταν σοβάρεψε.<<ισως θα επρεπε να αφήσεις τη μαρίνα με τις σκέψεις της για λιγο.μην την καταπιέζεις.ακομα και οι πιο στενοί φίλοι εχουν μεταξύ τους σκοτεινά μυστικα.>> παραξενεύτηκα εις διπλούν τωρα.κοιταξα το τηλεφωνο μου και του ειπα.<<αλεξ τι εννοείς;>>τον ενιωσα να σφυγγεται για να μου μιλήσει.τις λέξεις με το τσιγκέλι του τις έβγαζα.<<δεν εννοω τιποτα...απλα σου μιλάω εκ πυρας με τον Ηλία!δεν του τα λεω ολα.ποτε δεν πρεπει να εμπιστεύεσαι εναν άνθρωπο πλήρως οςο καλός και να φαινεται.τελος παντων θα τα πουμε καποια αλλη στιγμη αγαπη μου.>>μου εκλεισε το τηλεφωνο πριν προλάβω να απαντήσω.γαμωτο θελω να μάθω τι τρεχει και με τους δυο τους!εννοω αν όντως ο αλεξ ειναι δαίμονας λύνετε το ενα μέρος της υπόθεσης.αλλα με τη μαρίνα τι τρεχει;πηγα παλι εξω απο το σπιτι της και της χτύπησα την πόρτα.δεν άνοιγε.ηξερα πως ηταν μεσα γιατι οπως παντα η μαρίνα απο τον φόβο της ανάβει ολα τα φώτα.πηγα απο την πλευρά του σπιτιού όπου ηταν το παράθυρο του δωματίου της.πηρα ενα πετραδάκι και το έριξα στο τζαμί.ειδα τη σκιά της στον τοίχο αλλα δεν πλησίαζε.καλα με φοβόταν;φώναζα το ονομα της Επι τρία λεπτά αλλα δεν ελεγε να μου ανοίξει.φοβηθηκα για εκεινη.πηρα παλι ενα πετραδάκι και το έριξα στο τζαμί με δύναμη αλλα κατάλαθος το έσπασα! Εκεινη την ωρα το αμάξι τον γονιων της έστριβε το στενάκι.δεν ηθελα να τους χαλάσω την εντύπωση που φτιάχνω τόσα χρόνια και να καταλήξω σε Βάνδαλος!αρχισα να τρέχω ολη την ανηφόρα πανω προς το σπιτι μου.μπηκα μεσα και η μανα μου με περιμενε στη πόρτα.ηταν σοβαρή οποτε κατάλαβα πως θα τα ακούσω ασχημα.με κοιταξε και ειπε <<με απογοήτευσες!>>.......