This boy

Κεφαλαιο 43

Ειχαμε μεινει ολοι και την κοιτουσαμε σαν χανοι! Μπορει να ημουν πληγωμενη αλλα ισως η ολη υποθεση να ειχε και ενα καλο! Χαρις την Μαρινα ξερω τι χαρακτηρας ειναι ο Αλεξ! Επιςης χαρις την Μαρινα παλι ειμαι αςφαλης. Εφυγε μακρια για να μην με πληγωςει και κινδυνεψε! Αλλα μολις εμαθε οτι κινδυνευω ετρεξε πιςω για εμενα. Οπως λενε δηλαδη "Αν αγαπας κατι αςτο να φυγει. Αν σε αγαπαει αληθινα θα γυριςει πιςω . Μπορει να εγιναν ετσι τα πραγματα αλλα την συνγχωρω. Οτι γινεται στο παρελθον , μενει στο παρελθον. Εξαλου ειναι νομος της φιλιας να μην βαζουμε ποτε γκομενο αναμεσα μας! Η καρδια μου εξακολουθουσε να ειναι ραγισμενη. Και μεσα στα δακρυα χαρας υπηρχε μια μικρη σταγονα θλιψης. Την ονομαζω Αλεξ αυτη τη σταγονα λοιπον . Τον ερωτευτικα και πληγωθηκα!
Προδοθηκα απο τον ανθρωπο που με εμαθε να χαμογελαω. Πισω στο θεμα μας λοιπον. Ο Αλεξ μια κοιτουσε εμενα και μια τη Μαρινα. Απολυτη ησυχια επικρατουσε! Κανεις δεν τολμουσε να χαλασει αυτην την γαληνη που υπηρχε αναμεσα μας! Μπορει οι ψυχες ολων μας να ηταν μαυρισμενες αλλα η αισθηση της ηρεμιας εκανε τα πραγματα καλυτερα! Η πορτα του κατω οροφου βαρεσε. Αναπηδησα απο την τρομαρα μου. Πηγα σταθηκα διπλα στον Αλεξ και τον κοιταξα βαθια στα πρασινα του ματια! Διεκρινα λυπη! Αλλα ημουν ασταματητη τωρα. Δεν μπορουσα να τον συνγχωρεσω μετα απο τοσα ψεματα! <<Καλεσες και ενισχυσεις;>> Του ειπα και ενα σαρκαστικο χαμογελο απλωθηκε στα χειλι μου. Πηγε να μου τραβηξει το χερι και εγω ανοιξα την πορτα του δωματιου του. Πριν προλαβω να πω τιποτα ειδα τον φτεροτο ανδρα να ερχεται θυμωμενος σαν δρακος που βγαζει φωτιες καταπανω μου. Δεν προλαβα να ουρλιαξω και να κλεισω την πορτα και εκεινος με μια κινηση πηρε το μαχαιρι απο το πατωμα και απειλουσε τους παντες με τη ζωη μου. Μου ειχε κλεισει το στομα και η μυτη του μαχαιριου ηταν κοντα στον λαιμο μου. Ολο και πλησιαζε. <<Αλεξ μου φορτωσες την πολυλογου και την ευθυνη να χασω το βασιλειο μου επειδη εσυ ερωτευτηκες μια θνητη! Δεν θα σε αφησω να χαλασεις τα σχεδια μας! Τα παιχνιδια τελειωνουν εδω και τωρα!>> Πια ενιωθα το μαχαιρι να κανει ενα μικρο βαθουλωμα στην λεια επιφανεια του λαιμου μου.

Δακρυα τρεχαν απο τα ματια μου αλλα δεν εκανα να κουνηθω! Κοιταγα τον Αλεξ συνεχεια και περιμενα να κανει κατι! Τελος αποφασισε να αναλαβει δραση και ειπε φωναζοντας: <<πατερα η αποστολη ηταν δικη μου! Ηταν δικια μου ευκαιρια να δοκιμαστω! Απετυχα! Και η αποτυχια μου ξερεις τι μου απεδειξε; Το ποσο αδιαφορος εισαι! Σε ενδιαφερει μονο το βασιλειο σου και η ασφαλεια σου! Κανενος αλλου! Βαζω στοιχημα πως ο μονος λογος που πας με τα νερα μου ειναι επειςη ξερεις πως εγω μπορω εγω να τα εξαφανισω ολα αυτα απο προσωπου γης και μαζι και εσενα! Με φοβασαι και με χρειαζεσαι!>> Ειχαν αναψει τα αιματα! Ο ιδρωτας ετρεχε στο κουτελο μου καθως ο πονος στον λαιμο μου πια δεν ηταν τοσο υποφερτος! Ο Ηλιας δεν ηξερε τι να κανει! Ηξερε πως η μαχη δεν ηταν δικη του! Ηταν αναμεσα σε πατερα και γιο! Η Μαρινα εμπλακηκε στο θεμα και ειπε << Μηπως να μας αφησετε εμας στην ησυχια μας και να ασχοληθειτε με τα καυγαδακια σας στο φτερωτο σας βασιλειο;>> Ο Αλεξ την κοιταξε αγρια! <<Ενταξει καλε ... Το εποιασα το νοημα...>> Σιγοψυθιρισε η Μαρινα και κατεβασε το βλεμα της.... Ο Τζακσον συνεχισε και ειπε:
<<Εχω ριξει χρονια προσπαθειας σε ολο αυτο! Χωρις εμενα δεν θα υπηρχες, λιγος σεβασμος δεν βλαπτει! Ειμαι ανωτερος σου! Δεν θα σε φοβηθω! Δεν θα σε αφησω να καταστρεψεις το εργο μου!>>.
Φτερα βγηκαν απο την πλατη του Αλεξ και μειναμε ολοι αφωνοι! Ηταν σαν αγγελος! Αυτο το αγγελικο προσωπο μαζι με τα φτερα εκαναν το τελειο πακετο ! Γαμωτο παρολα αυτα που συμβαινουν τον αγαπω! Αλλα λογο εγωισμου και μονο δεν μπορω να κανω πισω! Ο Τζακσον τραβηξε το μαχαιρι αποτομα απο το βαθουλωμα στον λαιμο μου , αφνηνοντας μια γρατζουνια ! Επεσα στο πατωμα και αρχισα να βηχω. Η Μαρινα ετρεξε διπλα μου μαζι με τον Ηλια και με σηκωσαν! Με τραβηξαν στην ακρη και στη συνεχεια πατερας εναντιον γιος ενδραση! Ανυψωθηκαν στον αερα με ενα αιχμηρο αντικειμενο ο καθενας στο χερι και ξεκινησαν την μαχη! Ο Αλεξ δεν τον αφησε να με βλαψει! Ερωτηματα γυριζαν μεσα στο μυαλο μου! Δεν ηθελα να τον χασω απο τη ζωη μου αλλα εκεινος εχει φυγει απο τη δικη μου εδω και καιρο! Παρα τα καλα του λογια ο σκοπος του φαινεται πως ειναι να ικανοποιησει τον πατερα του! Και τωρα πολεμαγε μαζι του! Δεν ξερω τι σκαρωνε παλι αλλα ειχα μπερδευτει! Αντικειμενα αρχισαν να πεταγονται στον αερα και το δωματιο του Αλεξ να καταστρεφεται σογα σιγα! Ο Ηλιας αναποδογυρισε ενα τραπεζι και εμεις κατσαμε απο πισω σαν ασπιδα! Ουτε να φυγουμε μπορουσαμε ουτε να ειμαστε σιγουροι για την ασφαλεια μας! Η αδρεναλινη χτυπουσε κοκκινο , καθως ο Τζακσον φαινεται πως ειναι πιο δυνατος απο τον Αλεξ και τον εχει στο τσεπακι του! Με μια κινηση εριξε τον Αλεξ στο πατωμα και εκατσε απο πανω του. Προσπαθουσε να τον καρφωσει με ενα μυτερο ξυλο αλλα ο Αλεξ προσπαθουσε να αντισταθει. Δεν θα τα καταφερνε! Η καρδια μου ετρεμε ! Το ιδιο και τα χερια μου. Πλησιαζε να τον σκοτωσει αλλα σηκωθηκα αποτομα και ετρεξα να βρω το μαχαιρι! Ηταν κατω απο το γραφειο του Αλεξ. Το εποιασα στα χερια μου και το εσυρα διπλα στο χερι του Αλεξ. Χωρις να προλαβω να ανοιξω τα ματια μου απο τον φοβο μου ο Τζακσον ηταν σωριασμενος στο πατωμα και ο Αλεξ σηκωθηκε με δακρυα στα ματια! Το σωμα του Τζακσον εξαφανιστηκε και το ιδιο και τα φτερα του Αλεξ! Ολα ειχαν τελειωσει! Σεισμος αρχισε και κρυφτηκαμε ολοι κατω απο τα επιπλα. Μετα απο κατι δευτερολεπτα η γη σταματησε να χτυπιεται στον δικο της τρελο ρυθμο! Σηκωθηκα και κοιταξα τον Αλεξ .
<<Σε ευχαριστω!Μου εσωσες τη ζωη...>> Μου ειπε καθως σκουπιζε τα δακρυα του απο το λερωμενο προσωπο του! <<Δεν κανει τιποτα...>> Του ειπα και βγηκα απο το δωματιο... Δεν ημουν ετοιμη να του δωσω δευτερη ευκαιρια! Καλυτερα μαλλον θα ειναι χωρις τον Αλεξ στη ζωη μου! Αν και χωρις αυτον δεν υπαρχει ζωη για εμενα... Βγηκα με δακρυα στα ματια απο το σπιτι και πηγα στο δικο μου με ετοιμη δικαιολογια για την αργοπορια μου στους δικους μου...
Η Μαρινα και ο Ηλιας εμειναν μονοι με τον Αλεξ! <<Θες να τελειωσει ετσι;>> του ειπε ο Ηλιας... <<Εκανα λαθος φιλε συγνωμη!>> απαντησε ο Αλεξ και εσκυψε το κεφαλι. <<Ανοικει στο παρελθον πια! Ας φτιαξουμε το μελλον!Τα λεμε αυριο σπιτι μου στις 7!>> Του χαμογελασε και τον αγκαλιασε. Εφυγε απο το σπιτι και πηγε και ο Ηλιας στο δικο του... <<Χαιρομαι που εισαι καλα...Συγνωμη που σας απογοητευσα!>> Ειπε στην Μαρινα..
<<Σε αγαπαει να το θυμασαι! Αν δεν θες να τελειωσει ετσι απλα μην την αφησεις!>> πηρε τα πραγματα της και εφυγε και αυτη....