This boy

Κεφαλαιο 38

Στη διαδρομή δεν ανταλλάξαμε καμια κουβέντα, ουτε καν μια ματια με τον Άλεξ ! Μονο απο την ανάσα του καταλάβαινα τον θυμό που ειχε μεσα του και προσπαθουσα να καταλάβω γιατι! Ο Άλεξ σκουντιξε τον Ηλια και με ενα ψεύτικο χαμογελο του ειπε : << φιλε πειναω παμε να τσιμπήσουμε τιποτα;>> ο Ηλίας του έγνεψε καταφατικά και ο θυμός αρχισε να βράζει στο αίμα μου! Ανησυχούσα για το πιο αγαπημένο μου  άτομο και ηθελα απεγνωσμένα να την βρω και να της κανω ενα  σορό ερωτησεις και τα αλλα δυο γορουνια νοιαζονταν μονο για το φαγητο! Διαμαρτηρηθηκα: << ρε παιδια εδω ψαχνουμε την Μαρίνα και εσας ο νους σας στο φαγητο;>> ο Άλεξ γυρισε και με κοιταξε με ενα βλεμα αηδιας λεγοντας μου :<<εμεις πειναμε! Αν δεν θες να ερθεις μαζι μας κανενα προβλημα κατσε στο αμαξι!>> νευριασα ακομα περισσοτερο και καθως πηγα να απαντησω το στομαχι μου διαμαρτυρηθηκε ! Χωρις δευτερη σκεψη ανοιξα νευριασμενη τη πορτα του αμαξιου , βγηκα εξω και την εκλεισα με δυναμη! Ο Ηλιας με ενα ειρωνικο υφακι μου ειπε << σιγα κοπελα μου!το αμαξι ειναι το πατερα μου, δεν με περνει να το χαλασω! Μα καλα τοσα νευρα περιοδο εχεις;>> ειχα χασει καθε ελενγχο της συμπεριφορας μου και χωρις να το θελω του εδωσα ενα δυνατο χαστουκι! του φωναξα κοκκινη απο ντροπη <<καλα μαλακας εισαι; Κινδυνευει η φιλη μου και για εσενα κοπελα σου! >> εφυγα μπροστα και μπηκα στα goody's . Οι αλλοι δυο με ακολουθησαν απορημενοι... Παραγγειλαμε και κατσαμε! Ο Ηλίας με κοιταζε με περιεργεια σαν να προσπαθουσε να διαβασει τη σκεψη μου ενω ο Άλεξ με καρφωνε με κλεφτες ματιες! Μια κοιταζε εμενα και μια το κινητο του! Με τη διαθεση που ειχα τωρα ηθελα να του το παρω και να το σπαςω στο κεφαλι του . Τον εβλεπα να στελνει συνχεια μηνυματα και μετα να με κοιταει σαν με περιγραφει σε καποιον !Ακουμπησα το κεφαλι μου στο τζαμι και χαζευα εξω τα ζευγαρακια που περπατουσαν χερι χερι! Μου σπαγαν τα νευρα για καποιο λογο καιωα η δικη μου σχεση ηταν πολυ μπερδεμενη! Κοιταζα τις σταγονες βροχης  στο τζαμι που κυλουσαν η μια μετα την αλλη σαν δακρυα και εξαφανιζονταν στο περβαζι του μαγαζιου! Καποια στιγμη διεκρινα την αντανακλαση της οθονης του κινητου του Αλεξ και το αφηρημενο βλεμα μου επεσε πανω στο ονομα του αποστολεα! Λεγοταν Τζάκσον ... Δεν μπορουσα να θυμηθω κανενα παιδι απο το σχολειο με αυτο το ονομα . Σηκωσα το κεφαλι μου και ειδα τον Άλεξ να με κοιταει αγριεμενος <<τι κοιτας;>> μου ειπε σοβαρος! Δεν του απαντησα , πηρα το τηλεφωνο μου και κατευθηνθηκα προς τις τουαλετες... Προσπαθησα να παρω τηλεφωνο την Μαρινα . Τρεις κλησεις χρειαστηκαν μεχρι που ενας αντρας ακουστηκε απο την αλλη γραμμη! <<νικολ;;;>> ειπε καποιος με βαρια φωνη! Μακαρι η Μαρινα να εχει κρυολογησει σκεφτηκα και γελασα. Περα απο τα αστεια , μου ειχε η σηκωθει η τριχα οποτε το εκλεισα και το απενεργοποιησα!
Επεστρεψα στην θεση μου προσπαθωντας να φαινομαι ηρεμη. Μάταια ομως. Ο Αλεξ καταλαβε πως κατι με απασχολούσε ρωτώντας με : << τι εγινε; Σου έφαγε η γάτα τη γλωσσα;>> ειπε με ύφος και γέλασε. Το αστείο του δεν ειχε ανταπόκριση απο εμενα, μονο απο τον Ηλια που αρχισε να κοπανιεται απο τα γέλια. Οι αλλοι δυο ειχαν τελειώσει το φαγητο τους ενω εγω μπούκωσα μια κοτομπουκια στο στόμα μου και τους τραβηξα να φύγουμε. Στη διαδρομή παλι κανεις δεν έβγαζε άχνα,μονο οι ανασες μας ακούγονταν.
~~~Στο μερος που ηταν η Μαρινα~~~
<< Ειχες τηλεφώνημα απο την ξεμιαλιστρα του Αλεξ.>> της ειπε και γέλασε χερεκακα ο Τζάκσον! Η Μαρινα οπως παντα δεν βαζει γλωσσα μεσα και παντα εχει ετοιμη την επομενη της κουβεντα! <<Τι θελεις απο εμενα;Δεν ξερω καν ποιος εισαι ή τι εισαι!>> ειπε τρομαγμενη! <<ειμαι ο πατερας του Αλεξ προφανως...>> πριν προλαβει να τελειωσει την προταση του η Μαρινα πεταχτηκε και του ειπε σαρκαστικα <<ωραια οικογνεια ειστε!>> ο Τζάκσον πηγε να τη χτυπησει αλλα θυμηθηκε τα λογια του γιου του και το χερι του σταματησε λιγο πριν χτυπησει το μαγουλο της Μαρινας! Εκεινη ειχε τυλιχτει στα δυο φοβισμενη και εκανε ενα βημα πισω! Του ουρλιαξε << εμπρος χτυπα με! Τι περιμενεις;>> <<την αδεια του γιου μου...>> της ψελισε αυτος. Ολα στο μυαλο της μπερδευτηκαν! Μεχρι που θυμηθηκε το σημειομα στη βιβλιοθηκη και τα ματια της απο την εκπληξη ανοιξαν διαπλατα! << Ξερω τι εισαι και δεν θα αφησω την Νικολ να πεσει στη παγιδα σας!>> ειπε γεματη σιγουρια! <<και τι σε κανει να πιστευεις πως θα προλαβεις να πας στη Νικολ;>> της απαντησε και την εδεσε σε μια καρεκλα ! Εκεινη προσπαθησε να ξεδεθει αλλα ματαιως κοπος. Δεν μπορουσε να τη βοηθησει κανεις! Ο Τζακσον εβγαλε ενα μαχαιρι απο τη τσεπη του και ψηθυρισε στο αυτι της με την καυτη του ανασα να της καιει τον λαιμο << ο,τι δεν θα μαθει ο Αλεξ με κραταει ζωντανο!>> Εφυγε απο το δωματιο με τα βαρια του βηματα να αντηχουν σε ολο το χωρο κανωντας την Μαρινα να τρεμει σαν ψαρι εξω απο το νερο. Μια ανακουφιση ενιωσε οταν η ξυλινη πορτα βροντιξε κλειδονοντας πισω του.
~~~πισω στο αμαξι~~~
Ειχαμε πια εξουθενωθει να  ψαχνουμε ψυλους στα αχειρα! Καθως τα στοιχεια δεν ελεγαν να μας αποκαλυφθουν! Το φεγγαρι ειχε κατακτησει πια τον ουρανο και τα αστερια του απλωνονταν γυρω του σαν τοιχοι της μαγειας του. Με ειχε παρει ο υπνος μεχρι που το αποτομο φρεναρισμα του αμαξιου με ξυπνησε! Ο Αλεξ γυρισε και με κοιταξε και χαμογελασε στραβα! Ενα χασμουρητο πεταχτηκε απο το στομα μου και με εκανε να νιωσω ντροπη! Θυμηθηκα ολες τις χαμενες προσπαθειες που ειχαμε καταβαλει ολο το απογευμα και δακρυα φωτισαν τα μαγουλα μου! Ενιωσα τα δαχτυλα του αλεξ να περνιουνται αναμεσα στα δικα μου και μου ειπε <<Συγνωμη για το απογευμα! Ξερω τι περνας και εγω περνω μια δυσκολη φαση στη ζωη μου!>> ενιωσα καλυτερα με τα λογια του ακομα και αν δεν ειχα την ευκαιρια να το παραδεχτω! <<τι διλημα;>> τον ρωτησα και εσκυψα το κεφαλι μου! Αργησε να απαντησει αλλα τελος ειπε << πρεπει να επιλεξω με ποιανου το στρατοπεδο θελω να ειμαι!>> ειπε και βγηκε απο το αμαξι καληνυχτιζοντας με με ενα φιλι και εξαφανιστηκε στη σιωπη της νυχτας...