Κεφαλαιο 13

351 30 3
                                    

Λοιπον η μαρίνα τις επόμενες ώρες του σχολείου ηταν χλωμή και έτοιμη να λυποθιμισει! Εγω προσπαθούσα να την ηρεμισω μαζι και τον εαυτό μου , αλλα πιο πολυ ήθελα να μάθω ποιος ηταν ο Αλέξανδρος ! Εννοώ δεν ξέρω κανένα με αυτο το όνομα ! Ή ξέρω ; Πφφφφ εχω γνωρίσει τόσους πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου , που πλέον δεν θυμάμαι καν μερικών τα ονόματα ! Θυμάμαι μονο τα βασικά ονόματα αυτών που χρησιμοποιώ πιο πολυ ! Τέλος παντων πισω στο θέμα μας ..... Φεύγοντας απο το σχολείο μου είπε η μαρίνα <<λες ο Αλέξανδρος να ειναι αυτός που σου αρεσει και αυτή να ειναι καμια οργισμένη γκομενα του που ζήλεψε;>> την χτύπησα ελαφρά για πλάκα στον σβέρκο και της είπα <<ρε μαρίνα , γλυκιά μου κοπέλα ... Πας καλα ;>> με κοίταξε με ενα περίεργο βλέμμα σαν να εχει και εκείνη την ιδια ακριβως απορία για τον εαυτό της ! Την οποία απορία μπορούσα να της λύσω άνετα με ενα οχι . Πήγαμε σπίτι μου λοιπον καθίσαμε στο δωμάτιο μου , κλείσαμε την πόρτα κιόλας για κανα αδιάκριτο μάτι , οπως τον αδερφό μου και τους γονείς μου και αρχίσαμε να σκεφτόμαστε υπόπτους ! Η μαρίνα αφού ειχε ξεπεράσει πια το μεγάλο σοκ προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό της πως η κοπέλα που δεν φαινόταν στον καθρέπτη ηταν άνθρωπος ! Και μάλιστα πήγαινε στο σχολείο μας !!! Εχω αρχίσει να αμφιβάλω πως η κολλητή μου παει καλα ! Ετσι προσπάθησα να της εξηγήσω ήρεμα και ήσυχα με τον τόνο της φωνής μου χαμηλό , πως δεν ειναι δυνατόν αυτο το πλάσμα να ειναι άνθρωπος ! Της ειχα βρει χιλιάδες λόγους γιατι οχι αλλα εκείνη προσπαθούσε να φέρει τα πάνω κάτω ! Οπως κανει πάντα δηλαδή ! Τέλος παντων ....

This boyΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα