Λοιπον η μαρίνα τις επόμενες ώρες του σχολείου ηταν χλωμή και έτοιμη να λυποθιμισει! Εγω προσπαθούσα να την ηρεμισω μαζι και τον εαυτό μου , αλλα πιο πολυ ήθελα να μάθω ποιος ηταν ο Αλέξανδρος ! Εννοώ δεν ξέρω κανένα με αυτο το όνομα ! Ή ξέρω ; Πφφφφ εχω γνωρίσει τόσους πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου , που πλέον δεν θυμάμαι καν μερικών τα ονόματα ! Θυμάμαι μονο τα βασικά ονόματα αυτών που χρησιμοποιώ πιο πολυ ! Τέλος παντων πισω στο θέμα μας ..... Φεύγοντας απο το σχολείο μου είπε η μαρίνα <<λες ο Αλέξανδρος να ειναι αυτός που σου αρεσει και αυτή να ειναι καμια οργισμένη γκομενα του που ζήλεψε;>> την χτύπησα ελαφρά για πλάκα στον σβέρκο και της είπα <<ρε μαρίνα , γλυκιά μου κοπέλα ... Πας καλα ;>> με κοίταξε με ενα περίεργο βλέμμα σαν να εχει και εκείνη την ιδια ακριβως απορία για τον εαυτό της ! Την οποία απορία μπορούσα να της λύσω άνετα με ενα οχι . Πήγαμε σπίτι μου λοιπον καθίσαμε στο δωμάτιο μου , κλείσαμε την πόρτα κιόλας για κανα αδιάκριτο μάτι , οπως τον αδερφό μου και τους γονείς μου και αρχίσαμε να σκεφτόμαστε υπόπτους ! Η μαρίνα αφού ειχε ξεπεράσει πια το μεγάλο σοκ προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό της πως η κοπέλα που δεν φαινόταν στον καθρέπτη ηταν άνθρωπος ! Και μάλιστα πήγαινε στο σχολείο μας !!! Εχω αρχίσει να αμφιβάλω πως η κολλητή μου παει καλα ! Ετσι προσπάθησα να της εξηγήσω ήρεμα και ήσυχα με τον τόνο της φωνής μου χαμηλό , πως δεν ειναι δυνατόν αυτο το πλάσμα να ειναι άνθρωπος ! Της ειχα βρει χιλιάδες λόγους γιατι οχι αλλα εκείνη προσπαθούσε να φέρει τα πάνω κάτω ! Οπως κανει πάντα δηλαδή ! Τέλος παντων ....
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
This boy
ParanormalΗ Νικολ ενα κοριτσι του λυκειου επιτελους γνωριζει τον ερωτα της ζωης της απο κοντα! Εχει την ευκαιρια να τον κανει δικο της και να ζησει μαζι του στιγμες που ονειρευοταν απο το καλοκαιρι που τον πρωτο ειδε! Σαν μια ευχη να εκλπηρωνεται για εκεινη...