This boy

Κεφαλαιο 31

<<με απογοήτευσες!δεν το πιστευω εγινες πίτα χθες και δεν ηξερες που ειναι το δεξιά και που το αριστερά!>>ο αδερφός μου και ο μπαμπας μου ήρθαν στην πόρτα στο πλάι της μαμάς μου.εγω τους έσκασα ενα χαμόγελο και ειπα <<νταξει βρε παιδια 16 ειμαι.κλεινω τα 17 σε λίγες μερες.ενα ατυχημα έγινε και δεν ειμαι και μωρό για να παραξενεύτητε.απλα ετυχε να το κάψω λιγο με τα παιδια χθες!>>εκείνοι συνέχισαν να με κοιτάζουν επίμονο και νευριασμενα!ακομα και το σκατο ο αδερφός μου.ακομα δεν ειχε βγει απο το αυγό του και με κατσαδιαζε.εφτιαχνε δικές του λέξεις για να βρίζει αυτος!πολυ καλλιτεχνικό πρεπει να πω.<<τρεις εναντίον ενός δεν ειναι δίκαιο!>>τους ειπα.ο μπαμπας μου μου ειπε<<υποσχεσου μου πως αυτο δεν θα ξανασυμβεί και η συζήτηση σταματάει εδω!>>ετσι και έγινε λοιπον!και φυσικα με τιμώρησαν.δεν μου επέτρεπαν να πιω μεχρι τα 18.ολοι ξέρουμε πως αυτο δεν θα κρατήσει για πολυ!τελος παντων πηγα στο δωμάτιο μου και ειχα παλι μήνυμα απο τον αλεξ.ελεγε να τον συναντήσω στην πλατεία.του ειπα οκ πηρα τα κλειδιά το κινητο μου και έφυγα.πηγα στην πλατεία και εκεινος καθόταν με ενα τριαντάφυλλο στο παγκακι.τον πλησίασα και το χαμόγελο απλώθηκε στα χείλι μου.<<αυτο ειναι για εσενα.>>ειπε και μου έδωσε το τριαντάφυλλο.τον φίλησα στο μάγουλο αλλα εκεινος έστριψε το κεφάλι του και με φιλησε κανονικότατα 😂.πρεπει να παραδεχτώ δεν με χάλασε απλα δεν ηθελα να κανω εγω την πρωτη κίνηση.μετα κάθισα δίπλα του και μου ειπε <<κατι σε απασχολεί.το βλεπω στα ματια σου.δεν γυαλίζουν οπως συνήθως.>>του χαμογελασα στραβά και του ειπα <<νομιζω πως στο εξήγησα και στο τηλεφωνο.η μ μαρίνα δεν μου μιλάει.για την ακρίβεια μου μίλησε αλλα ηταν υπερβολικά θλιμμένη και για πρωτη φορά δεν θελει να μου πει τι συμβαινει.>>εκεινος με αγκαλιασε τρυφερά και μου ειπε<<ξερεις ολοι οι άνθρωποι εχουμε μυστικά που δεν μπορούμε να τα μοιραστούμε με κανεναν.μονο με τον εαυτό μας.αν και αυτος ειναι άξιος εμπιστοσύνης!>>τι βαθυστοχαστο ηταν αυτο που ειπε!εχει μια ποιητική πλευρά που με ελκύει παρα πολυ!βασικα καθε του πλευρά θεϊκή ειναι.ειναι μαναρος το παιδι!εγω του χαμογελασα και του έγνεψα πως κατάλαβα και του ειπα<<να φανταστω εσυ τετοια μυστικα εχεις!>> εκεινος σοβάρεψε και με κοιταξε απότομα <<να σαι σίγουρη.>>μου ειπε και ενα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του.χτυπησε το κινητο μου το σήκωσα και ηταν η μαρίνα. Απομακρύνθηκα πέντε βήματα απο τον αλεξ και ειπα<<χευ με ακούς;>> δεν Ακουγόταν τιποτα μονο ενα τρίξιμο.μπορει να με πήρε κατάλαθος και μην το καταλαβε.αλλα δεν νομιζω.συνεχισα να της ουρλιάζω "με ακούς"μεχρι που ακουσα κάποιον ν φυσάει τη μύτη του και η γραμμή κόπηκε.τι στον διαλο;σκέφτηκα.πηγα στον αλεξ και του ειπα πως επρεπε να πω σπιτι γιατι οι γονείς μου με έψαχναν.αντι για αυτο πηγα στη βιβλιοθήκη πηρα αυτο βιβλίο που ελεγε για τους δαίμονες του έρωτα και προσπαθησα να ψάξω καμια φωτογραφία τους στο διαδύκτιο.δεν έβριςκα τιποτα.μονο νεράιδες απο ταινίες μου έδειχνε.ξαφνικα το ματι μου πέρασε απο μια φωτογραφία ενός πολυ ελλκυστικου τυπου με πελώρια φτερά και ενα σπαθί στο χερι να κρατάει ενα μικρο παιδάκι απο το χερι.κοιταξα καλυτερα τον τύπο και δεν μου θύμιζε κατι.τυπωσα τη φωτογραφία και έφυγα απο τη βιβλιοθήκη.καθως έβγαινα έπεσα πανω σε εναν που πηγαινε να μπει και πέσαμε και οι δυο κατω.εκεινος πηγε να με σηκώσει και τον ειδα!.......