The Girl of Light 2

Hoofdstuk 6

Elise

Ik rij met Tyler in zijn truc naar de bibliotheek. Het is niet ver van school. Als we binnen zijn kijk ik om me heen. De biblioteek is heel groot. Er staan zo veel boeken.

'Waar moeten we kijken?' 'Ik denk mythelogie.' Ik knik en we lopen naar de afdeling. Het is best wel groot, maar gelukkig is het op alfabet. We pakken alle twee een boek uit de kast en we gaan ergens lezen. Maar we merken alle twee al snel dat er niks nuttigs in staat. Dan zoeken we weer verder. Ik zie en boek liggen boven op de kast. 'Kan jij daar bij?' Tyler knikt en maakt zich lang om het boek te pakken. Zijn shirt gaat daardoor omhoog. Dan zie ik een grote blauwe donkere plek op heup.

'Wat heb jij gedaan?!' Meteen trekt hij zich terug en doet zijn shirt omlaag. Ik kijk hem bezorgd aan. 'Ik ben tegen een tafel aan gestoten.' 'En dan krijg je zo'n plek? En die blauwe plek bij je arm?' 'Gevallen.' Ik geloof hem niet. 'Zullen we door gaan?' Zegt hij en pakt een boek en gaat weer zitten.

Ik pak ook een boek en ga naast hem zitten. Ik kijk nog even naar hem, en kijk dan weer terug naar mijn boek. Deze jongen heeft geheimen.

Na een half uur geven we het op. 'Heb je nog zin in een ijsje?' Vraag ik terwijl we de bieb uit lopen. 'Heb geen geld bij.' 'Ik betaal wel. Dat heb je wel verdiend.' Hij knikt.

Als we alle twee een ijsje hebben lopen we door de stad. 'Hoelang woon je hier eigelijk al?' Vraag ik terwijl ik van mijn ijsje geniet. 'Niet zo heel lang. En jij?' 'Ook niet. Waar woon je eigelijk?' 'In een huis.' Ik lach. 'Ja maar waar?' 'Gewoon in een huis. ' Zegt hij kortaf. 'Jij verteld toch ook niet waar je woont.' Daar heeft hij een punt. Maar ik heb een rede. Wat zou die van hem zijn?

'Sorry. Ik hoef het niet te weten.' Dan is het even stil tussen ons. 'Wist je dat ijs goed voor je neus is.' Zeg ik dan wat vrolijker. Hij kijkt mij vreemd aan. 'Wat dan?' 'Daar word je neus zachter van.' 'Dat geloof ik niet.' 'Kijk maar.' Dan duw ik mijn ijsje op zijn neus. Dan begin ik te lachen. 'Owja?' Zegt hij en duwt dan zijn ijsje op mijn neus. Dan hebben we al snel een ijsjes gevecht terwijl we lachen.

Robin

Na een paar minuten heb ik eindelijk weer de controlle in mijn lichaam. Ik trek mij terug en kijk naar beneden. Ik schaam me kapot. Ik kan niet geloven dat ik Ruben dit aan doe. 'Zie je. Zo erg was dat niet.' Zegt Derek. 'En vanaf nu wil je alleen maar meer.'

'Mag ik naar huis?' Vraag ik zachtjes. 'Ga maar. Dan kun je Ruben het goeie nieuws vertellen.' Zonder nog naar hem te kijken loop ik snel het lokaal uit.

Ik loop snel naar de aula. Op zoek naar Elise. Maar ze is nergens te bekennen. Dat gaat Damian niet leuk vinden. Ik pak snel mijn mobiel en bel haar.

'Met Elise.' Hoor ik haar lachend zeggen. 'Elise waar ben je?' 'In de stad. Hoezo.' 'Ik kom je op halen. Ik zie je bij de rotonde.' Dan hang ik op. Is er tenminste iemand vrolijk.

Als ik met de auto bij de rotonde ben zie ik Elise en zo'n jongen uit onze klas staan. Hun gezichten zitten helemaal onder het ijs. Ze nemen nog afscheid en dan stapt Elise de auto in. 'Ik dacht dat je in de aula bleef?' 'Ik dacht dat jij moest nablijven.' 'Ik mocht eerder weg.' Zeg ik en start de auto en rij weg.

'Heeft hij nog iets gezegt of gedaan?' Ik schud mijn hoofd. Ik moet aan Ruben denken. Ik voel me zo schuldig. Ik haat mezelf.

Elise

Robin doet vreemd. Nouja...vreemder dan normaal. Ze is nerveus en stil. Het bevalt me niet. Maar soms is het beter om niks te vragen.

Als we thuis zijn gaat ze meteen naar binnen. Damian loopt naar mij toe. 'Wat heb je op je gezicht?' Vraagt hij en gaat met zijn vingers over mijn wang. 'Vanilie ijs.' Grinnik ik. 'Wat heb je gedaan?' Lacht hij. 'Ik en Tyler hadden ijs gevecht.' Lach ik. Dan verdwijnt de lach van Damian. 'Je was met een andere jongen?' 'Ja, mag dat soms niet?' 'Je bent van mij, weet je nog.' Ik rol met mijn ogen. 'We zijn gewoon vrienden. Maak je geen zorgen. Ik hou van jou.' Zeg ik en geef hem een kus. Zijn mondhoeken gaan omhoog.

'Ga nu maar snel onder de douche. Voordat je voor altijd een ijs monster word.' Ik lach. 'Ja meneer.' Zeg ik sarcastish en loop vrolijk naar de deur.

Damian

Ik kijk naar Elise die naar de voordeur loopt. Zelfs met ijs op haar gezicht ziet ze er mooi uit. "En lekker." Zegt Leon. "Wanneer kunnen we nou een keer haar mooie lichaam zien?" Zegt hij ongeduldig. Dat zou ik eigelijk ook graag willen weten. Maar ik kan het niet zomaar aan Elise vragen. Ik moet een romantisch avond plannen.

"Waarom wachten? Ze gaat nu onder de douche." "Ik wil haar niet laten schrikken." 'Alfa, Derek is hier.' Mindlinkt een bewaker. 'Ik kom er aan.' "Jammer." Ik ren het bos in.

Aan de rand van mijn teritorium staan 2 bewakers en Derek. 'Wat doe je hier?!' Grom ik boos. 'Wat denk je? Ik ben hier voor Robin.' 'Je laat haar met rust! Dus ga naar huis.' 'Wat vind Robin er van?' 'Robin wilt je niet zien, ik wil je niet zien. En jij mag Elise helemaal niet zien.' 'Het was toch Lydia?' Ik grom.

'Luister. Robin en ik horen bijelkaar.' 'Zij wilt jou niet.' 'Ownee, waarom heeft ze me dan gezoend.' Ik kijk hem verbaasd aan. 'Je liegt.' 'Nee, vraag het maar aan haar.' 'Je blijft uit de buurt van mijn zusje!' 'Beetje moeilijk als ik haar leraar ben. Ik snap sowiso niet waarom je haar naar school laat gaan...of...dit gaat niet om Robin. Je vertrouwd Elise gewoon niet.' 'Nog een woord over Elise en ik maak je af. Dus ga!' Grom ik boos. Derek rolt met zijn ogen en rent dan de andere kant op. 'Zorg er voor dat hij niet terug komt.' De bewakers knikken en rennen achter Derek aan.

Hoofdstuk 7 staat er ook al op