Hoofdstuk 7

3.8K 131 51
                                    

Ik word wakker en heb vannacht niet goed geslapen dat komt omdat ik steeds nachtmerries kreeg. Het ging over het ongeluk tussen mij en Nikki, ik denk dat het een terugbeeld was of hoe dat ook heet. Volgens weet ik nu wat er is gebeurd waardoor ik geheugenverlies heb gekregen na school moet ik maar eens langs Nikki gaan als ik tenminste weet waar ze woont. Ik kijk op de wekker en zie da het kwart over zeven is dus ik ga naar de badkamer en douche mezelf en kleed mij dan aan. Vandaag heb ik een korte spijkerbroek aan met een wit shirt en een doorzichtige zwart vest (afbeelding). Ik pak mijn tas en ga naar beneden naar de tafel. Aan tafel zitten Max en mijn moeder te eten. Als Max mij ziet kijkt hij mij smekend aan maar ik kijk dan gelijk boos weg. Mam zucht en zegt: "Kate je zal Max toch wel een keer moeten vergeven". "Nee mam je snapt het niet jullie hebben het 4 jaar lang voor mij verborgen gehouden ik zal jullie niet makkelijk kunnen vergeven" en met die woorden sta ik op en ga naar school.


Als ik op school kom zie ik Fleur al op mij wachten ze komt naar mij toe en zegt: "Kate wat is er je kijkt zo treurig". En op dat moment barst ik in huilen uit en vertel het hele verhaal aan Fleur over Nikki, Max en mijn ouders. "Meid toch kom we melden je ziek en dan ga je naar huis om uit te rusten en maak je niet druk ik red mij wel". En zo gaan ik en Fleur naar de secretariaat en melden we mij ziek. Ik zeg nog even gedag tegen Fleur en ga dan naar huis. Als ik achter mij om kijk zie ik Cameron naar mij kijken met een gebroken blik? Ik verbeeld het mij zeker en zo loop ik naar huis.

Als ik thuis aankom is niemand thuis ik ga gelijk naar de voorraadkast en pak chips, ijs en chocolade. Ik loop naar boven en ga Netflix kijken.  Teen wolf!!! Derek is zo knap gewoon niet normaal!

Ik kijk al een tijdje Teen wolf als de deur met een klap word opengegooid. Daar staat hij dan diegene die mijn hart heeft gebroken. Het is Cameron." Wat doe jij hier Cameron?!" Schreeuw ik. "Luister Kate voordat je gaat schreeuwen wil ik wat zeggen het spijt mij heel erg dat ik dat meisje zoende ik hou alleen van jou en van niemand anders. Al vanaf het eerste moment dat ik jou zag wilde ik je in mijn armen sluiten en zoenen en zeggen hoeveel ik van je hou. Ik weet dat ik jou vertrouwen in mij heb geschonden maar alsjeblieft geef mij nog een kans" zegt Cameron. "Cameron" zucht ik, "Ik geloof je niet ik heb je horen praten met je vrienden. Sorry tegen mij zeggen en dan mij in bed krijgen en dumpen. Weet je dat laat ik nooit toe Cameron rot op en verdwijn". "Maar Kate-". " Nee niks ge-maar ik zei donder op!" Schreeuw ik. Ik zie dat Cameron zijn tranen in houd en hij knikt zachtjes en loopt weg even later hoor ik een deur dicht klappen. Ik begin te huilen en ga weer slapen dit is al de tweede keer dat ik niks heb gegeten ik hoop maar dat het beter gaat. En zo val ik in slaap.

Max pov
Ik kom thuis en zie Kate nergens ik loop naar haar kamer en zie haar met tranen op haar gezicht slapen. Dit kan niet zo langer ik geef haar een kus op haar wang en ga dan haar kamer uit, op weg naar het huis van Cameron.
______________________________________________________
Oeeeeeee wat gaat Max nu doen?
VECHTEN NATUURLIJK!!!!! *gemeen lachje*
Nee grapje ik ga niks verklappen jullie zullen dus maar moeten wachten tot het volgende hoofdstuk. Ik heb het de laatste tijd best wel druk dus het kan dat ik minder vaak update.

Bye!!
Xx lovelyxxlovexx

The badboy wants meWhere stories live. Discover now