The badboy wants me

Hoofdstuk 28

In de auto is het stil. Het is voornamelijk een fijne stilte. Ik kijk naar Cameron en hij lijkt zenuwachtig. Hij klemt het stuurt stevig vast in zijn handen. Zijn knokkels worden helemaal wit.

Het lijkt er op dat hij zenuwachtig is. Ik vraag mij wel af waarom hij zenuwachtig is. Hij heeft met zoveel meisjes gehad maar toch is hij zenuwachtig bij mij.

Ik schud de gedachtes weg en kijk naar buiten. We rijden in een bos en even schiet er een gedachte in mijn hoofd. Zou hij mij willen ontvoeren?

Opeens voel ik een hand op mijn been. Ik kijk naar Cameron en hij glimlacht lief naar mij. "Ik zal je echt niet ontvoeren. Geloof mij maar" zegt hij. Ik knik en glimlach. Ik vertrouw hem om de een of andere manier.

Ik kijk weer naar buiten naar de bomen die voorbij schieten. Opeens staan ze stil. Volgens mij zijn we er. Cameron kijkt mij aan. "Ik ga je een blinddoek geven en je mag niet kijken' zegt hij. Ik zucht en knik.

Ik voel dat hij een doek om mijn hoofd bind en ik zie niks meer. Hij stapt uit en helpt mij met uitstappen. "Vertrouw me, je zal het geweldig vinden" zegt hij. 

*

Na een tijdje door het bos lopen staan we stil. "We zijn er" fluistert Cameron. Het geeft mij de rillingen, maar dan wel de goeie. Hij haalt de blinddoek van mijn ogen weg en ik kijk mijn ogen uit.

Het is prachtig.

Er ligt een blauw kleedje op het gras met allemaal heerlijke dingen. Ik loop naar het kleedje toe en ga zitten. Cameron gaat voorzichtig bij mij zitten.

"Cameron het is prachtig. Bedankt dat je dit hebt gedaan" zeg ik. Hij glimlacht een beetje verlegen.

"Voordat we beginnen met eten moet je iets zeggen" zegt hij. Ik kijk hem vragend aan. Hij vervolgt zijn verhaal. "Sinds ik je zag wilde ik je al. Ik wilde je in mijn bed. Dat had ik mijzelf beloofd, maar hoe langer het duurde werd ik verliefd. Je bent prachtig, lief, mooi en zo koppig. Ik hou ervan wanneer je bloost. Kate, ik vind je erg leuk en dit is voor het eerst. Sorry, als ik het eens verpest. Ik weet gewoon niet zo goed hoe ik moet omgaan met dit.' zegt hij.

Ik kijk hem verbaasd aan. Ik had dit nooit van hem verwacht. Toch voel ik een warm gevoel in mij opkomen. Alsof er vuurwerk word afgestoken in mijn buik.

Vind ik hem leuk?

Ja.

Ik druk mijn lippen zachtjes op die van hem. Hij lijkt verbaasd maar zoent mij toch gelijk terug. Het lijkt alsof onze lippen voor elkaar gemaakt zijn. Ik zou willen dat het nooit stopt.

Na een tijdje stoppen we toch door adem te kort. "Ik vind jou ook leuk" zeg ik.