"Kate loop niet weg van mij!"
Ik zit nu serieus te snelwandelen naar de kantine toe. Dat moet er zeker vreselijk uitzien.
"Kate!"
Ik begin te rennen en kijk even achterom.
Dat had ik beter niet kunnen doen omdat, ik opeens tegen iets aanbots.
Er klinkt een schaterlach door de gang. Ik kijk pissig omhoog en zie, Ilse, Fleur en Grace lachend staan.
"Fijne vriendinnen zijn jullie zeg, mij uitlachen terwijl ik val." Zeg ik terwijl ik omhoog krabbel.
"Ja, sorry hoor, maar het zag er hilarisch uit." Zegt Ilse.
"Oké, maar vertel nu hoe die 'date' van jullie ging." Zegt Fleur.
Ik begin het hele verhaal uit te leggen over dat met zijn nichtje, die ruzie en de kus in de auto. Terwijl ze luisteren gaan hun monden steeds wijder open staan.
"Wat?! Omg! Ik ga jullie zo erg shippen!"
"Hebben jullie met elkaar?"
"Kan hij goed zoenen?"
Ze roepen allemaal dingen door elkaar. Ze lijken een stelletje gestoorde tienermeisjes. Wat ze eigenlijk ook zijn.
Slim Kate, heel slim.
"Oké, rustig. Ja, hij kan geweldig zoenen, meer hoef je niet te weten. Nee, we hebben nog niks en nee ga niet shippen alsjeblieft"
"Wat dacht je van Cake? Beste shipnaam ever!" Roept Grace.
Hoe druk is dat kind nu wel niet.
Maar, daarom hou ik van haar.
Ik zucht. "Zullen we gaan naar de kantine voordat de pauze voorbij is?"
Ze knikken allemaal.
We lopen naar de kantine en gaan naar onze vaste plek, de tafel in het midden.
Net als onze billen op de stoel zitten, gaat die stomme bel.
"Dit haat ik echt! Bedankt, ik wilde nog eten" zeg ik.
Ze kijken me allemaal met een gekke blik aan en lopen dan naar hun les.
Zij hebben allemaal samen nu een les. Ik in tegendeel heb samen met Cameron een les.
Wat, een toeval.
De tweede bel gaat.
Nee, nee, nee, ik ben te laat.
Ik haast mij naar het lokaal en natuurlijk moet de deur dicht zijn.
Ik doe de deur open en de leraar kijkt mij geïrriteerd aan.
"Wat is de reden dat je deze les komt verstoren?"
"Ik moest even iemand helpen" lieg ik.
Ze twijfelt maar knikt dan toch.
Ik loop naar mijn plek en zie tot overmaat van ramp dat Cameron naast mij zit.
Hij hoort hier niet eens te zitten!
Ik plof op de stoel en pak mijn spullen. Ik voel Cameron zijn ogen op mijn rug branden. Ik probeer niet te kijken.
Ik zei próbeer.
Ik kijk en hij geeft mij een knipoog. Ik bloos en draai mijn hoofd weg.
Ik denk dat ik verliefd ben.
Dit is tótaal niet goed.
----------------------------------------------
Even een klein dingetje. Ik heb het preview van hoofdstuk 1 geplaatst in mijn boek: My best friend is a player. Ik zou het leuk vinden als jullie een kijkje willen nemen!
Oh! En vergeet niet te stemmen op mijn boeken op twitter voor de wattys2016! Meer info komt later!
Daag!
Vote, Comment & Follow
YOU ARE READING
The badboy wants me
Romance"Kijk uit waar je loopt!" "Wat zei je daar jij onbeschoft kind?!" "Ik zei kij-" "Ik ga er voor zorgen dat jij je mond kan dicht houden" "Hoe dan wel?" Hij krijgt een misselijk makende grijns op zijn lippen, eentje waarvan ik de rillingen krijg. "Jij...
