I Love This BITCH [Fin]

25- This Love is OURS

Angel's POV

Oh hell yeah! Tapos na ang dapat tapusin, now I am free! Woohoo!

"Angel,let's go.May practice pa tayo." tawag sakin ni Keith.

Mali pala ako. Hindi pa pala ako free kasi may practice pa kami. Huhu. Makikita ko nanaman ang pagmumukha no Sandra. Naku, kapag naaalala ko talaga yung away namin sana pala pinatulan ko at inilampaso ang pekeng mukha nun sa sahig. She really brings out the bitch in me. Kabanas.

"Hey, may problema ba?" untag sakin ni Keith. Hindi ko namalayan na nakalapit na pala siya sakin. Eh sa absorb talaga ako sa pagpatay kay Sandra sa isip ko eh.

"Ha? Wala, let's go. Baka ma-late pa tayo." hinila ko na si Keith papunta sa auditorium at mukhang excited ang boyfriend ko kasi wala pang tao sa auditorium.

"Wala pang tao Keith eh. Tara alis muna tayo." aya ko sakanya pero nung palabas na sana ako ay pinigilan niya ako sa braso.

"Nah, let's just stay here."

"Ha? Anong gagawin natin dito? Tutunganga? Anong oras ba kasi yung practice?"

"3pm pa."

Tinignan ko ang relo ko at putakte lang, 1:30 palang. Akala ko ba naman late na kami kaya minadali ako ng sobra ni Keith, grabebels lang.

"C'mon." hinila nalang ako ni Keith papunta sa may pinaka-edge ng stage. At nang papalapit ako, nakikita ko na parang may nakalatag at nagulat nalang ako sa nakita ko.

"Keith? Ano 'to?" takang tanong ko sakanya.

"Well, I just want this day to be special."

Nagtaka naman ako sa sinabi niya, special? Hindi ko naman birthday, ni hindi din naman niya birthday. Tila nabasa naman ni Keith ang isip ko kaya nagpaliwanag na ito.

"Napansin ko kasing hindi na tayo masyadong nagkakasama, busy ako sa basketball and then busy ka rin sa activities mo, namimiss din kita noh."

Kinuha nito ang bulaklak na nakapatong sa isang upuan doon at ibinigay niya ito sakin na masayang tinanggap ko naman.

"I know na hindi ako ang perfect boyfriend, I don't know how to be the sweet one, I don't think that I have a single bone in me, not until I met...you."

Shet, pwede na bang maihi sa kilig? Langya, bakit kasi napakasweet ng boyfriend ko? Ang swerte ko lang.

"Uhm.. I know this is a bit weird but I just want to show how much I love you kahit sa simpleng paraan na katulad ng ganito."

Natawa naman ako sa itsura ng labidabs ko kasi halatang nahihiya siya eh. That coy smile of his just makes me want to kiss him. Ibinaba ko muna ang mga bulaklak at tsaka ko siya nilapitan.

"Alam mo, ang cute cute mo lalo na kapag nahihiya ka jan. You don't have to do this, pero nagustuhan ko siya. I never expected that you would do this kind of thing. Not so Keith Dale Choi."

"I became a different person when I met you. And the cause of that change is when I fell inlive with you."

"Eehh! Kakainis ka naman eh! Bakit ba ang sweet mo? May kasalanan ka noh?"

Eh kasi naman eh, bakit ba ang sweet niya sakin? Naiiyak na ako. Hindi ako sanay! Pero jusko, I can get used to this.

"Of course not. Kapag ba sweet ba ang isang tao, may kasalanan na agad?" nakapameywang na tanong nito. Agad ko naman siyang niyakap sa leeg niya.

"Kinikilig na kasi ako eh. Bakit ka ba ganyan?" naramdaman ko naman ang mga bisig niyang pumalibot sa beywang ko.

"It's our monthsary remember?"

Monthsary? Monthsary ba namin? Teka. Binilang ko sa isip ko yung mga araw na sinagot ko siya, tapos bigla nalang nanlaki ang mga mata ko. Shet! Monthsary nga namin? Sa lahat naman ng pwedeng kalimutan bakit yung monthsary pa namin?

"You forgot, didn't you?"

"Ahh..ehh kasii.." shet, umurong dila ko. Nakayuko lang ako. Hindi ko kasi alam kung magagalit ba siya sakin o kaya baka ipalamon ako sa pating. Patay ako neto. Ulyanin ka kasi Angel!

"Tsk, paano ka na niyan makakabawi sakin?" nagtatampong sabi ni Keith.

Napakagat naman ako ng labi. Ano nga ba?

"Uhm, how about a sorry kiss?" and then I tiptoed and kiss him on the lips it was just a chaste kiss pero nanatiling seryoso parin ang itsura ni Keith.

"Uhmm, how about a super sorry kiss?" Again, I planted a kiss on his lips but still no response. Nakayakap parin naman ang mga braso niya sa bewang ko pero still wala siyang imik. Naiiyak na ako talaga, namumuo na ang mga luha ko. Hindi ko kasi alam kung nagagalit ba siya o ano. Bumitaw na ako sa pagkakayakap ko sa leeg niya at napayuko nalang ako. Ewan ko pero bigla nalang tumulo ang luha ko.

Nagulat nalang ako nang iniangat ni Keith ang mukha ko at pinunasan nito ang mga luha ko.

"Sorry Keith, nakalimutan ko monthsary natin. Nagi-guilty ako kasi wala man lang akong surprise o kaya regalo sayo, sorry--"

He cut off my words when he suddenly pulled my nape and kissed me passionately. Nadala na ako sa sensasyong nararamdaman ko na maalab ko ding tinugon ang mga halik niya, every move of his lips was like a spell that would make you copy and do it as well.

Nang maputol ang halik ay pareho kaming hinihingal na kinapos sa hangin. Pareho lang kaming nakatitig sa isa't isa.

"I love you my Angel."

"I love you too Keith. So much."

"That."

"What?"

"That is the most wonderful gift."

"Oh Keith." agad ko siyang nilundagan ng yakap, buti nalang mabilis ang reflexes ni Keith kaya nasalo at nabalanse naman niya kaming dalawa. Natatawa kami sa kakulitan namin.

Kanina lang umiiyak ako tapos ngayon sobrang tumatawa na ako. Siguro nga ganito kapag totoong nagmanahal, mararamdaman mo ang iba't ibang emosyon. Daig mo pa ang klima ng Pilipinas sa pabago-bago ng emosyon. Keith is the only guy who made me feel this way. This feeling of satisfaction and contentment. Yung totoong minamahal talaga ako. Siguro nga, sobrang mahal ko siya kaya nga siguro naipagkatiwala ko na sakanya ang sarili ko.

"You're heavy!" reklamo ni Keith.

"Sexy kaya ako!"

"Yeah, I know. Nakita ko na nga di ba?" malokong sabi nito.

"Perv." natatawang sabi ko at hinalikan nanaman siya habang buhat niya parin ako.

Aahhh! This is what monthsaries should be! I just love this guy!

======

Follow @kendeyss
(Twitter/IG/ask.fm)