I Really Like You (1D Fanfiction) ✔

•Part 10•

POV JOANNA:

"Nee! Ashley!" roep ik. "Ze is in groot gevaar! We moeten de politie bellen!" zegt Julia. "Ja! Okay!" roept Hailey.

J: "Hallo, politie?"
P: "Hallo, kan ik u helpen?"
J: "Een vriendin van ons wordt mishandeld door haar ex"
P: "Sorry, dat is een zaak voor volgende maand. Er zijn maar 2 ploegen voor dringende noodgevallen. De rest helpt bij het opknappen van het politiekantoor"
J: "Dit ís een noodgeval! Volgende maand is ze misschien al dood geslagen!"
P: "Zo'n vaart zal het wel niet lopen zeker"
J: "Jawel, u kent Kay niet"
P: "Bedoel je Kay Van Der Voort?"
J: "Ja! Die!"
P: "Hij heeft een strafblad van hier tot in Tokio, ik zal doen wat ik kan"
J: "Hoe bedoel je?"
P: "Drugs, aanranding, verkrachting, slagen en verwondingen, enzovoort"
J: "Omg! Ashley is daar! Ze moet daar weg!"
P: "Ik zal u bellen als ik nieuws heb"
J: "Okay thanks, bye"
P: "Mag ik nog even u naam?"
J: "Joanna De Smedt"
P: "En de naam van de vermiste?"
J: "Ashley Johnson"
P: "Oké bedankt Joanna. Ik bel u terug zodra ik nieuws heb"
J: "Okay, bedankt! Dag!"

"En?" vraagt Julia. "Ze konden eerst niets doen, maar toen ze hoorden dat het over Kay ging, gingen ze kijken wat ze konden doen" leg ik uit. "Waar is Ashley?". Niall komt het huis binnengestormd. "Z-z-ze is mee met K-kay" stottert Hailey. Niall gaat op de grond liggen en huilt hartverscheurend. "Rustig, Niall. Hebben jullie de politie al gebeld?" vraagt Liam. Ik knik en doe het hele verhaal opnieuw.

POV ASHLEY: (op het moment dat ze naar buiten gaan)

Kay duwt me naar buiten en in zijn auto. "En jij blijft voor de rest van je leven bij mij" zegt hij. "Nee, het is mijn leven" zeg ik koppig. "Jawel! Je bent van mij!" roept hij. "Ik ben van Niall. Sorry" zeg ik. "Je bent nu van mij! Vergeet Niall maar! Je ziet hem toch nooit meer terug" zegt hij grijnzend. "Nooit" sis ik. "Stop met tegenspreken! Of ik verkoop je een mep" dreigt hij. "Pff, zal ik toch krijgen van je, idioot!" roep ik. Dan voel ik een brandend gevoel op mijn wang. "Au!" roep ik. "Moet je maar zwijgen" zegt hij. "En nu even de regels: niet tegenspreken, je laat alles toe, je gaat niet naar buiten en als er bezoek is ofs doe je alsof er niets aan de hand is" gaat hij verder. "Nee, ik ben niet van jou! Laat me gewoon gaan!" schreeuw ik. "We zijn er! Stop met schreeuwen" zegt hij.

Hij duwt me naar binnen. Dan duwt hij me tegen de muur en begint me te zoenen. "Kay.. Laat me los" zeg ik. "Nee" zegt hij. "Kay, laat me los" gil ik en ik duw hem van me af. "Bitch" zegt hij en hij geeft me een klap. Ik val op de grond. Ik voel zijn voet in mijn maag. Ik voel me opeens zo misselijk. "Trut! Sta recht!" roept hij. Ik probeer recht te staan maar val terug om.

POV JOANNA:

P: "Hallo? Spreek ik met Joanna De Smedt?"
J: "Ja.. Met wie spreek ik?"
P: "Met Kurt, van de politie"
J: "Oh! Hebben jullie iets gevonden?"
P: "Jammer genoeg niet.. We hebben er geen tijd voor.."
J: "Geen tijd! Mijn vriendin wordt misschien mishandeld en verkracht en jullie hebben geen tijd! Onzin!"
P: "Het spijt me zo, maar er zijn 2 moordzaken aan de gang. Er is echt geen andere ploeg beschikbaar"
J: "Fijn! Straks komt er nog een 3e moordzaak bij!"
P: "Het spijt me echt! We doen echt ons best maar het gaat gewoon niet.."
J: "Ik ga zelf wel op onderzoek uit"
P: "Okay, doe wel voorzichtig. Fijne dag nog"

"Geen tijd! Geen tijd! Klootzakken!" roep ik naar mijn telefoon. "Rustig Jo, we gaan haar zelf zoeken" zegt Harry.

Geen politie of ik dood haar en jullie. -K.

"Haha! Geen politie! Maar over ons zei hij niks! Weet iemand waar hij woont?" vraag ik. Iedereen schudt zijn hoofd. "Ik weet wel waar zijn ouders wonen!" zegt Hailey opeens. "Zij zullen zijn adres wel weten! Let's go!" roep ik.

"Wie zijn jullie? En wat komen jullie doen?" vraagt de moeder van Kay, denk ik. "Ik ben Joanna en ik kom voor Kay?" zeg ik. "Die woont hier niet meer" zegt ze. "Weet u waar hij wel woont?" vraagt Liam. "Neen, we hebben geen contact meer. Voor mij is hij mijn zoon niet meer" zegt ze emotieloos. "Okay, toch bedankt" bedank ik haar en we lopen weg.

POV ASHLEY:

Hij heeft me nog een hele tijd geschopt en geslagen. "Opstaan!" roept hij. Ik probeer een val om. Hij pakt me bij mijn nek en duwt me tegen de muur aan. Hij knijpt mijn nek helemaal dicht. Ik hap paniekerig naar adem, tot dat alles voor de zoveelste keer zwart wordt...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nog even een nieuw hoofdstukje voor jullie!
Xxx -N.