Bölüm parçaları »»
Son Feci Bisiklet - Bikinisinde Astronomi
Anathema - Fragile Dreams
Haluk Levent - Elfida
~
Günler haftaları, haftalar da ayları kovaladıkça Barlas'ın açtığı kafe büyüyor, insanlar tarafından keşfediliyor ve seviliyordu.
Tıpkı kafenin kendisi kadar, adı da hayal kurarken bulunmuştu Nilüfer ve Barlas tarafından.
Genç adam çok net hatırlıyordu o akşamı, hatta tüm kabusları üzerine bahse girerdi ki ölene kadar da hatırlayacaktı.
Ilık bir salı aksamıydı, yalnızlığı birbirleriyle paylaşan ve böylece artık yalnız hissetmeyen iki ruh, genç kızın oturduğu binanın çatısındalardı ve telefondaki ilk konuşmalarını gerçekleştiriyorlardı. Mesaj üzerinden de olsa, konuşma konuşmaydı onlara göre.
Birinin elinde bir bardak kahve, diğerinde ise yarısı içilmiş bir sigara vardı. Sigaranın ve kahvenin dumanları havada birbirlerine çarpıp bir bütün oluyordu.
Barlas şanslıydı ki Nilüfer zararlı olan her şeye gösterdiği tepkiyi yandıktan sonra ciğerlere, oradan da tüm vücuda yayılan bu zehre göstermiyordu. Nadir de olsa genç kızın yanında yakabiliyordu sigarayı Barlas.
Tek bir minderin üzerindeydiler ve yine bir tane battaniyeyi paylaşıyorlardı. Hava güzeldi ancak gece etkisini göstermekten vazgeçmiyordu.
Zeminde otursalar da etraflarında bir sürü eşya vardı, kafeye, özel bir kafeye isim bulabilecekleri şeyleri kurcalıyorlardı. Müzik listeleri, kitaplar... İkisinden birinin hoşuna gidecek ve kulağa hitap edecek bir şeyler düşünüyorlardı.
Barlas akşam yemeğine gelmiş ve yemekten sonra da kalmıştı, vakitleri bol olduğu için ikisi de rahat rahat fikirleri üzerinde tartışıyordu.
Tam bunu başka bir zamana erteleyip elleri boş ayrılacaklardı birbirlerinden ki, Barlas'ın müzik listesini karıştırırken Nilüfer Elfida olması fikrini ortaya attı.
Sonraki birkaç dakika boyunca şarkıyı dinlediler.
Sisliydi kirpiklerin ve gözlerin yağmurlu,
Yorulmuşsun, hakkını almış yılların.
Elfida*... Bir belalı başımsın,
Elfida, beni farketme sakın
Omzumda iz bırakma, yüküm dünyaya yakın.
Elfida , hep aklımda kalacaksın ...
Elfida , sen eski bir şarkısın
Elfida, beni farketme sakın
Omzumda iz bırakma, yüküm dünyaya yakın
Elfida, hep aklımda kalacaksın...
Saatin farkında değillerdi, zaten bazı şeylerin saati olmuyordu. Bunlardan biri de işte bu şarkıydı, eğer her şarkının bir vakti olduğunu düşünenlerdenseniz, Elfida, Nilüfer ve Barlas'ın hayallerine tam bu saatte, tam bu anda uymuştu.
O günden sonra hayallerine bir de isim eklendi ve bu durum Barlas ile Nilüfer için hediye gibi oldu. Kafeyi, adı Elfida olacak kafeyi açacak ve birlikte, mutlu bir şekilde işleteceklerdi. İyi olan her şey oraya bağlıydı sanki.
Zaman artık saçları kısa kıza ve kalbindeki boşluk dolmaya başlayan adama iyi davranıyordu, acılarını büyütüp kanatmak yerine üzerlerini örtüyordu.
İkisi de bunun farkındaydı, birbirlerine iyi geldiklerinin.
O akşamdan sonra birbirlerine bakışları değişti, her bir anda anlam arıyordu iki genç artık. Ufacık bir kıvılcım yetecekti kendilerine bile itiraf edemedikleri hisleri birbirlerine söylemelerine.
Kafe açılıp birlikte daha çok vakit geçirmeye başladıklarında daha da belli oldu her şey, hatta bu bile yetmiyor, akşamları genç adam Nilüfer'ı evine bırakıyordu.
Biraz şanslıysa da akşam yemeğine kalıyordu, Nilüfer'in babası tarafından sevilmişti.
Sevdiği işi yapan Nilüfer de hayata bakışını tamamen değiştirmişti, artık mezarlığa daha sık gidiyor, annesi ve kardeşiyle konuşmaktan korkmuyordu. Kontrol edemediği şeyler vardı, annesinin ölümü de bunlardan biriydi ve yavaş yavaş, neyse ki çok geç olmadan anlamıştı.
Bir gün Barlas'ın ve Nilüfer'in hayatlarına, her şeyi değiştirecek kişi dahil oldu.
İşten birlikte çıktıkları bir perşembe akşamıydı ve uzun zamandır görmediği biri tarafından ziyaret edildi Nilüfer.
Saçları her zamanki gibi kısacaktı, siyah çerçeveli gözlüğü ve kaşındaki metal, köşeli yüzünü daha ilgi çekici kılıyordu. Üzerinde siyah bir pantolon ve gri bir tişört vardı, botları ve deri ceketi onu soğuktan koruyordu.
Egemen ağır adımlarla onlara yaklaşırken saat on bir buçuğu gösteriyordu ve henüz kafeden çıkmamışlardı.
Uzaklarda her şeyden habersiz bir kuş uçtu, tüm karakterlerden yaşlı bir ağacın dalına kondu ve bir aşk şarkısı söylemeye başladı.
~
*Elfida Arapça kökenli bir sözcüktür. Kız ismi olarak kullanılmaktadır.
Elfida; "Feda etme,gözden çıkarma, verme" gibi anlamlara gelmektedir.
Elfida kelimesini halkın aklına kazıyan önemli kişilerden biride Haluk Levent'tir. "Elfida" adlı şarkısıyla kelimenin bilinirliğini artırmıştır.
आप पढ़ रहे हैं
Ölü Ruhun Çığlığı
सामान्य साहित्य"Her yol bir son, ölü doğmuş ruhların hapsolduğu bedenlere." Nilüfer, kirpiklerine kadar yalnızlığa batmıştı. Birinin gelip onu kurtarmasını bekliyordu ancak bilmiyordu, kurtarıcısının da tek dileği yok olmaktı. İki yalnız, ölü ruhun birbirlerini ar...
