-DÜZENLENDİ 18.12.16
Hatalarım varsa bildirin lütfen, keyifli okumalar!
Hira;
Minanın boş olan sırasına bir bakış attıp, başımı sandalyemden aşağa yasladım.
Dün birşeyler olmuştu ona, biliyordum. Tuvaletten çıktığı an, yüzünün bembeyaz oluşu hala aklımdan çıkmamıştı. Ne olmuştu bilmiyorum ama, onu derinden etkilemişti, buna eminim.
Pencereden bakıp, düşüncelerime bir son vermeye çalıştım.
Son baharın olduğunu sararan yapraklardan anlaşılıyordu, sevmezdim son baharı. Bana her zaman hüzünü anımsatırdı.
Hüzünlüydü, üzüntülüydü.
Zilin çalması ile, silkelenip kendime geldim. Boş bir ifade ile sıramdan kalkıp, atıştırmalık almak için kantine gittim.
Giderken telefonumu çıkarıp, bu sabahtan beri beşinci kez Minayı aradım ama yeniden açmadı.
Panolarda asılı duran, bir ay sonra yapılan Antalya gezisine dair duran kağıtlara bir bakış attıp, mina ile kendimi ismimi yazmamı unutmamı hatırlattım kendime.
Anlamıyordum, ekim ayının sonunda kamp mı olurdu?
Kantine vardığımda kendime atıştırmalık abur cuburları alıp, rastgele bir masaya oturdum.
Kantinde bana yönelen bakışlara aldırmadan, abur cuburlarımdan yemeye başladım.
Ta ki, bir ses beni rahatsız edene kadar.
"Hiracım?"
Nefesimi dışarı üfleyerek, bana gözlerini kısarak bakan Melisaya çevirdim, nefret dolu bakışlarımı.
Onu en son partimde görmüştüm veya okulda pek ilgimi çekmediği için onu görmezden geliyordum bilemiyorum.
Sanırım onu görmezden geliyordum, kesinlikle.
"Ne var melisa?"
İkimizinde birbirimzden haz etmediği apaçık ortadaydı, bakışlarımız bile nefret ile bürünmüştü.
Eğer bakışlar öldürebilseydi, şuan melisa ölmüş olurdu. Ve büyük bir ihtimal ile bende.
"Bir şey duydum, doğru mu acaba?"
Gözlerimi sinrile devirip, oturduğum sandayleden hızla kalktım. Sandalyem arkaya doğru düşüp, gürültülü bir şekilde sallanmayı bıraktı.
"Ne duydun?"
Tıpkı bir yılan gibi sinsice sırıtıp, mutluluktan parlayan gözlerini öfkeden kararmış gözlerime dikti.
"Kuşlar bana dört gün önce berkayın evine girdiğini söyledi, hemde gece iken. Söylesene hira, berkayın altına girmek için mi bu kadar değiştin?"
Melisanın sözünü bitirmesi üzerine, attığım tokat ile yüzü yana döndü.
"Sen ne diyorsun!"
أنت تقرأ
Değişim
قصص المراهقين'Her ne kadar oyunun küçük bir intikam gibi gözüksede, içi çok daha karışık ve çok daha büyük bir şey Yüce. Bu yolda kimseye güvenme, babana bile. Bu şekil düşün; bu yol karanlık, gece gibi ama her gece gibi bunun da bir sonu var. Güneş doğduğunda...
