Monstrous Academy 1: Gangster's love. [PUBLISHED UNDER PSICOM]

Chapter Thirty six

36: We’re not done yet
-

Habang nasa daan ay naramdaman ko na lang ang dahan-dahang pagpatak ng tubig mula sa itaas. Inilahad ko ang mga kamay ko at ano mang oras ay lalakas na ang ulan kaya nagmadali na rin akong umuwi.

Pag-akyat na pag-akyat ko ng rooftop ay sinalubong agad ako ni Thunder ng isang mahigpit na yakap. “B-bakit?”

“Saan ka nagpunta? Nag-alala ako. Paggising ko wala ka na, akala ko iniwan mo na ko.” Kumalas siya sa pagyakap at hinawakan ako sa magkabilang balikat. Ngumiti lamang ako ng tipid.

Nasasaktan akong makita siyang ganito. Paano pa pagtuluyan ko na nga siyang iniwan?

“Sorry pinag-alala kita. Bumili lang ako sa market. Wala na kasing laman yung ref eh.” Ipinakita ko sa kanya ang mga dalang plastic at nagpakawala naman siya ng malalim na buntong hininga. Matapos noon ay kinuha niya ang mga dala ko at sabay na pumasok sa loob.

“Wag mo nang uulitin ‘yon, ah? Nag-alala talaga ako. Naiwan mo pa yung phone mo.” Sabi niya nang ilagay niya ang mga pinamili ko sa ref. Lumapit ako sa kanya at saka ito niyakap mula sa likuran.

“Sorry.” Iyon lang ang tanging nasabi ko sa kanya. Maya-maya lang ay naramdaman ko ang paghawak niya sa mga braso kong nakayakap sa kanya. Marahan niya iyong tinanggal at saka humarap sa akin. “Paano kung hindi tayo para sa isa’t-isa?”

Halatang nabigla siya sa tanong kong iyon ngunit pinulupot niya lamang ang mga braso niya sa baywang ko at saka ako hinatak palapit sa kanya.

“Stupid. You’re the reason why I changed. You’re the reason why I’m happy. You’re my everything and I will be your everything. Kahit hindi tayo para sa isa’t-isa, gagawa ako ng paraan kahit na tadhana pa ang kalaban.”

Panandaliang huminto ang tibok ng puso ko matapos iyong marinig mula sa kanya. Naramdaman ko rin ang pamumuo ng luha sa mga mata ko.

“Ang cheesy mo naman. Wait lang ccr ako.” Dali-dali akong pumasok ng banyo at doon na nga ako tuluyang naiyak kasabay ng pagbuhos ng malakas ng ulan. Napahawak ako sa dibdib ko dahil tila sumisikip ang paghinga ko. Sobrang sakit ng nararamdaman ko sa mga oras na ito.

“What happened? May problema ba?” Tanong ni Thunder habang kumakatok. Pinilit kong itigil ang pag-iyak at sunod-sunod na pinunasan ang luha ko.

Naaasar ako sa sarili ko. Paano ko ba lalabanan ‘to? Paano ba ako makakahanap ng paraan para hindi na matuloy ang balak kong pag-iwan sa kanya? Bakit hindi gumagana ang pagiging Keen ko sa ganitong sitwasyon.

“Wala.” Sabi ko kasabay ng pagbukas ko sa pintuan.

Ilang oras ang lumipas. Almost 11:00 p.m na ngunit gising na gising pa rin kaming dalawa at hindi pa rin humihinto ang malakas na ulan.

“Kanina, may babae akong nakabangga.” Kwento ko habang nandito kami sa couch at nanunuod ng Digimon. Ewan ko ba kung bakit paborito niya ‘to.

“Sino naman?” Tanong niya nang ilagay niya ang braso niya sa baywang ko.

“I’m not sure pero napulot ko kasi ‘to.” Inabot ko sa kanya ang name tag na napulot ko at nanlaki naman ang mga mata niya nang mabasa kung anong nakalagay doon.

“That means. Bumalik na siya?” Hindi makapaniwalang tanong ni Thunder. Nagkibit na lamang ako ng balikat dahil hindi ko naman kilala personally ang taong iyon.

“Pwede kang matulog sa kama ngayong gabi.” Sabi ko at sa hindi malamang dahilan ay napatayo si Thunder. Simula kasi nang mag-umpisa ang bakasyon ay dito siya natutulog sa couch habang ako naman ay sa kama.