Monstrous Academy 1: Gangster's love. [PUBLISHED UNDER PSICOM]

Chapter Forty two

42: Clue
-

Liam’s POV

Hindi ako mapakali sa labas ng emergency room dahil sa nangyari. Kasalanan ko kung bakit iyon nangyari, hindi ko binantayang maigi si Ayesha. Sa sobrang inis sa sarili ay nasuntok ko ang pader ngunit agad din akong pinigilan ni Rain.

“Liam. Tama na ‘yan, walang may gusto sa nangyari, okay?” Hinila niya ako para maupo at alam kong sinusubukan lang niyang maging matapang. Huminga ako ng malalim at pilit ikinalma ang sarili.

“H-hindi namin naabutan. Yari talaga sakin ‘yon kapag nahuli ko kung sino ‘yon.... Kamusta si Ayesha? Anong lagay niya ngayon?” Hingal na tanong ni Thunder pagdating nila.

“Wala pang sinasabi yung doctor.” Sagot ko.

“Cr lang ako.” Paalam ni Rain at saka nagmadaling umalis. Mukhang hindi na niya kayang itago ang nararamdaman niya, balak ko pa sana siyang sundan ngunit lumabas na yung doctor.

“Nasaan ang guardian ng pasyente?”

“Ah..  Kaibigan niya po ako. Ano na pong lagay niya?” Tanong ko nang makalapit ako.

“She’s okay. Kailangan lang niya ng mahabang pahinga. Hindi rin gano’n kalalim ang saksak at wala namang tinamaang internal organ.” Paliwanag ng doctor kaya naman para akong binunutan ng tinik.

“Salamat, Doc.” Tinapik lamang ako nito kaya muli akong naupo at yumuko.

“Ang tagal yata ni Rain?” Puna ni Pink nang makitang hindi pa rin siya bumabalik.

“Pupuntahan ko lang.” Paalam ni Thunder bago agad na tumakbo paalis.

Rain’s POV

Pinilit kong maging matatag sa harapan nila ngunit hindi ko na iyon kayang panindigan. Pagpasok na pagpasok ng banyo ay roon ko inilabas lahat ng luhang kanina ko pang gustong ilabas.

May nasaktan na naman dahil sa akin. Kung hindi lang sana ako lumabas ng coffee shop noong makita ko ang taong nakaitim na facemask, eh di sana hindi mangyayari ito kay Ayesha. Hindi ko na alam ang gagawin ko kapag may nasaktan pa ulit sa mga mahal ko sa buhay.

“Rain.” Tawag ni Thunder mula sa labas ng banyo kaya dali-dali akong akong nagpunas ng luha bago lumabas.

“Ano nangㅡ”  Hindi ko nagawang ituloy ang itatanong ko sa sana sa kanya dahil bigla niya akong niyakap. “B-bakit?”

“I know you’re blaming yourself again. Okay na si Ayesha, kailangan lang niya magpahinga para humilom ang sugat. Wag mo nang sisihin ang sarili mo sa nangyari..” Sabi niya at marahan akong tumango. Pinilit ko rin na wag nang umiyak dahil alam kong hindi iyon gugustuhin ni Ayesha.

Hinawakan ni Thunder ang kamay ko at saka dinala sa kwarto kung saan inilipat si Ayesha. Pagdating namin doon ay si Liam lang ang tanging naabutan namin.

“Nasaan sila Jin?” Tanong ni Thunder.

“Bumalik na sa academy. Malapit na mag-curfew. Bumalik na rin kayo, ako nang magbabantay kay Ayesha.” Sabi ni Liam ngunit umiling ako at lumapit sa kama kung saan nakahiga si Ayesha.

“Dito na lang din kami. Sabado naman bukas, natawagan mo na ba si Tita?” Tumango lang siya sa tanong ko kaya naman hinawakan ko ang kamay ni Ayesha at marahan iyong inilagay sa pisngi ko. I’m sorry, beb.

ㅡ

Kinabukasan, minabuti naming bumalik muna sa Academy para ikuha ng damit si Ayesha. Naroon naman na si Tita sa hospital para magbantay sa kanya.