Chapter Forty five

96.4K 3.2K 590
                                    


45: Memory card
-

“Tama ba ‘tong ginagawa natin? Baka mapagalitan tayo.” Ani ni Jp, hindi na kasi kami umattend sa pangalawang activity at minabuting hanapin na lang si Thunder, medyo madilim na rito sa resort, masyado rin itong malawak kaya tiyak na mahihirapan kami sa paghahanap.

“Ayon. Si Thunder ba ‘yon?” Tanong ni Liam at saka tumuro sa mapunong bahagi ng resort. Agad kaming tumakbo papunta roon.

“Thundㅡ”

“What the fuck!” Sigaw nya, dahilan para magtaka ako pero kahit ganoon ay nakahinga ako ng maluwag dahil wala namang nangyari sa kanyang masama.

“Anong ginagawa mo rito?” Tanong ko nang tuluyang makalapit sa kinatatayuan niya.

“Sineset up ko ‘tong lugar. I’m going to surprise you, but what the hell. Bakit kayo nandito?” Tanong niya kaya nahampas ko na lamang ang braso niya habang naluluha.

“Akala ko kung napano ka na! Nakatanggap na naman ako ng sulat.” Sabi ko, dahilan para biglang mapalitan ng galit ang ekspresyon ng mukha niya. Natahimik kaming lahat hanggang sa biglang magsalita si Jin.

“M-may tao doon.” Agad naming sinundan kung saan siya nakatingin. Walang sabi-sabi, biglang tumakbo si Thunder at nagsisunuran naman kami.

Mabilis niyang nahawakan ang taong dahan-dahanng tumatayo mula sa likod ng puno. Naka-facemask siya at mabilis siyang ihiniga ni Thunder sa damuhan upang hindi makaalis.

“Sino ka ba?!” Sigaw ni Thunder at halos manlaki na lang ang mga mata namin ng tanggalin ni Thunder ang facemask sa mukha ng taong iyon. No way.

“A-amanda?”

“Teka. Ano bang nangyayari? Nagising na lang ako rito sa likod ng puno na may suot na facemask at sombreroㅡY-yung kamay ko.” Sabi nito at saka siya gumulong para maipakita sa amin na nakatali ang mga kamay niya sa likuran.

“Teka. May sugat ka.” Agad akong lumuhod nang mapansin kong may hiwa siya sa braso.

“Natatandaan ko, papunta sana ako sa function hall nang may bigla na lang nagtakip ng sako sa ulo ko.... Anong nangyayari, Rain? Pakipaliwanag sa’kin.” Nanginginig siya sa takot nang sabihin niya iyon. Lumapit naman si Liam para kalasin ang lubid sa kamay niya at alalayang tumayo.

“Tatawag ako ng puliㅡ” Hindi na niya naituloy ang sasabihin nang may mali siyang nakapa sa bulsa, inilabas niya iyon at nakitang isa iyong bote.

“Akin na.” Marahas kinuha ni Thunder ang bote sa kamay ni Amanda at saka inilabas ang papel para mabasa.

Ang hirap makipaglaro sa keen. Sino ng isusunod ko? Basa ni Thunder bago niya nilukot ang papel. Kasabay noon ay ang biglang paghawak ni Amanda sa kanyang leeg at mawalan ng malay. Laking gulat ko na lang nang may makitang nakatusok sa bandang hinawakan niya, agad akong napalingon sa paligid, may iba pang taong rito bukod sa amin.

“Shit. Dalhin niyo siya sa duplex.” Nagmamadaling utos ni Thunder na agad namang sinunod nila Ramon.

“Kanina, may iba pang tao sa paligid natin. Sino bang gumagawa nito?” Kusang pumatak ang yung luha ko dahil sa frustration. Agad akong nilapitan ni Liam at saka tinapik-tapik ang likuran ko.

“Shh, mahahanap din natin ang taong ‘yon, stop crying.”

Kinabukasan, minabuti naming wag muna ipaalam ang nangyari sa ibang facilitator dahil ayaw naming mag-panic ang ibang estudyante.

Mapaparusahan dapat kami ngayon dahil sa ginawa naming hindi pag-attend kagabi pero dahil sa pagtatanggol sa amin ni Amanda ay hindi na iyon natuloy. Hanggang ngayon, palaisipan pa rin sa akin kung sino ang gumagawa ng lahat ng ito.

Monstrous Academy 1: Gangster's love. [PUBLISHED UNDER PSICOM]Место, где живут истории. Откройте их для себя