Herkese yeniden merhabaa : )) Yeni bölümle karşınızdayım. Bu bölüm bomba bomba. : P Bakalım beğenecek misiniz?? Yorum ve voteler son zamanlarda artışta. Gözümden kaçmadı. Çok çok teşekkür ederim. Hikayemizi ve beni takip etmeye devam edinnn. : ))) Keyifli okumalar dilerimm. < 3333
instagram: nurakyol123
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Diğer sosyal medya hesaplarım: (Oralara da bir uğrayın! : )) Burada yorumlarla sınırlı bir ilişkimiz var maalesef. Özellikle facebook grubumuz sizi bekler : )) )
instagram: dusler_diyarim
facebook sayfamız: Düşler Diyarım
facebook grubumuz: Nur Akyol - Düşler Diyarım
facebook hesabım: Nur Akyol
***
Üstümde büyük, sıcak bir ağırlıkla uyumak tahmin ettiğimden çok daha – çok çok çok daha – zor olmuştu. Hareket edemiyordum! Rahatça dönemiyordum! Ve... Ve en önemlisi Anıl Başar tam olarak arkamda, sırtıma yapışmış bir halde horul horul horuldayarak uyuyordu. Allah'ım... Bu... Bu ölümün diğer adıydı. Kalp krizlerinin en hasıydı, heyecanın doruk seviyesiydi... Kısacası kötü olan her şeydi!
Kımıldayamamak, nefes alamamak, kalçanızdaki ağırlık yüzünden acı çekmek, bir yerden sonra bedeninizdeki her hücrenin bile uyuşması... Tam anlamıyla kabus gibiydi! Anıl! Tüm bunların hesabını sana elbette soracaktım. Bekle ve gör gününü!
Bacağını birkaç kez –sayısız birkaç kez- üstümden atmaya çalışmıştım. Milyon tane altın külçesinden oluşsa bir ayak ancak bu kadar ağır olabilirdi. Tam dört saat, tamı tamına dört saat Anııl'ın üzerime çıkmış ayağına katlandım. Dört saatin her bir dakikası sinirle başlayıp acıyla sonlandı diyebilirim. Bunu yapmaya beni zorlamıştı. Başka bir çare bırakmamıştı. Bu yüzden haklıyım, lütfen kimse bana gücenmesin!
Çimdik attım! Hem de tam olarak baldırına, yumuşak deriye. Uykusunda, gözlerini bile açamamışken yataktan bir sıçraması vardı görmeniz lazım. Parmaklarımı o anın heyecanıyla çok sıkmışım sanırım. Ne olursa olsun umurumda değildi. Kendi kaşınmıştı. Kaç saattir ayağından kurtulmaya çalışmak için mücadele çekiyordum, lütfen yani! Benimki de bir can, patlıcan kesinlikle değil.
Allahtan kükremedi. Evdekileri başımıza toplasaydı durum tam bir felaket olabilirdi. Tısladı sadece. Kükremenin üç alt kademesi diyebiliriz. Ucuz atlattım, çaktırmayın.
''Aslı! Kafayı mı yedin sen?'' dedi kınayan bakışlarla, acı içinde bacağını tutarak. İstemeden orantısız güç kullanma ihtimalim vardı. Yalan değil. Sıkma eylemini abartmış olabilirim fakat yine haklıydım. Aslı Biçer her zaman haklıydı! Savunmaya geçtim.
