Yeol hyung ေျပာလိုက္တဲ့စကားကို ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လိုမွနားမလည္ႏိုင္ဘူး အခ်စ္ ဆန္းျပားလိုက္တာပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ရွိေနတာလား တခုနဲ႔တခုဘယ္လိုကြဲျပားလဲ ဘယ္အခ်က္ေတြမတူတာလဲ ကြ်န္ေတာ္တကယ္ဥာဏ္မေကာင္းတာလား ဘယ္လိုစဥ္းစားစဥ္းစားနားမလည္ႏိုင္ဘူး ရႈပ္လိုက္တာအခ်စ္ဆိုတဲ့အရာက။အျပန္လမ္းတေလ်ွာက္ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ကိုယ္ျဖစ္ေနတာေဘးကLu hyung ကိုေတာင္ေမ့ေနတယ္
"Hun Chanyeol ဘာေျပာလိုက္လို႔လဲ"
"ဟင့္အင္း ဘာမွမေျပာပါဘူး"
"ဒါဆိုဘာလို႕မ်က္ႏွာပ်က္ေနတာလဲ"
ကြ်န္ေတာ္အဲ့ေလာက္ေတာင္သိသာေနလား ေဘးကLu hyung ကိုၾကည့္မိေတာ့စိတ္ပူေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ကြ်န္ေတာ့္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတယ္ hyung မ်က္ႏွာေလးကိုအခုမွေသခ်ာၾကည့္မိတယ္ အေရာင္ေတာက္ၿပီးဝိုင္းစက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေလးအေပၚမွာ မ်က္ခံုးတန္းတန္းေလးကပံုစံတက်ေနရာယူထားတယ္ မ်က္ႏွာဖူးဖူးေလးနဲ႔လိုက္ဖက္စြာႏႈတ္ခမ္းစုစုေလး ႏွာတံစင္းစင္းနဲ႔ hyung ကမိန္းကေလးတေယာက္ထက္ေတာင္လွပလြန္းပါတယ္။ဒီhyung ကိုခ်စ္တဲ့ကြ်န္ေတာ့္အခ်စ္ကေရာ Yeol hyung ကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္နဲ႔တူလား?မတူဘူး လံုးဝမတူဘူး ဒါဆိုဘာကမတူတာလဲ? အဲ့ဒါကြ်န္ေတာ္မသိဘူး Yeol hyung ရဲ႕စကားကကြ်န္ေတာ့္ကိုအရာရာကိုသတိထားမိေနေစတယ္။
"Hun ah "
Lu hyung အသံၾကားမွလူလဲသတိျပန္ဝင္တယ္ ကြ်န္ေတာ္ေငးရင္းေတြးေနမိတာဘယ္ေလာက္ၾကာသြားပါလိမ့္
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး hyung ရဲ႕ဒီေန႔မွအလုပ္စဝင္တာဆိုေတာ့ပင္ပန္းေနလို႔ပါ"
"အင္းဒါဆိုျမန္ျမန္သြားရေအာင္ေလ ၿပီးရင္နားေတာ့"
hyung ေျပာတဲ့စကားေတြကလဲဒီေန႔မွကြ်န္ေတာ့္နားထဲခ်ိဳသာေနသလိုလို။Yeol hyung မရွိေတာ့ဒီအခန္းေလးထဲမွာကြ်န္ေတာ္နဲ႔Lu hyung ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုတဲ့အသိက ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲတခုခုကိုမသက္မသာျဖစ္ေစတယ္ ကြ်န္ေတာ္ဘာျဖစ္ေနပါလိမ့္။ျပန္ေရာက္တာနဲ႔စာၾကည့္စားပြဲနားတန္းသြားတဲ့hyung ကို
"hyung စာလုပ္ဦးမလို႕လား"
"အင္းေလ"
"မပင္ပန္းဘူးလားhyung ရယ္ နားတာမဟုတ္ဘူး"
YOU ARE READING
RECTANGLE
FanfictionThis is my second fiction after Only U .Main characters are Hunhan & Chanbaek.Hope you to enjoy.
