ANGELFALL(HanHun/HunHan)BİTTİ

§16§

Bölüm şarkısı: K. Will Only Person

»»»«»»«»»«§»»»»««»»«

Kyungsoo artık saymayı bırakmıştı. Burada geçirdiği zaman sayamayacağı kadar fazlaydı çünkü. Metal yığınlarının arasına hapsedilmiş güçsüz bedeni son zamanlarda iyice yorgun düşmüştü. Gerekmedikçe gözlerini açmamaya çalışıyor, bütün gün yattığı yataktan doğrulmuyordu bile.

Bugün de o günlerden biriydi. Yatağına uzanmış Tanrıya sessiz yakarışlarda bulunuyordu. Özlemişti annesini, Baekhyun'u ama en çok ağabeyini. Onunla yaptığı doyumsuz sohbetlerini Luhan'ın küçük bedenine rağmen kendisine gösterdiği koruyucu tavrını çok özlemişti.

Burada bulunan tek dostu Earth idi. Gerçi onunla dost olmak için biraz fazla samimi gibiydiler. Earth daha çok Kyungsoo'nun kimsesiz kaldığı bu evrende onu korumaya yemin etmiş bir koruyucu gibiydi. Esmer yüzü olan dünyalar güzeli bir melek aynı zamanda. Kyungsoo, Earth'ı tanıdığı güne kadar kıyamet meleklerinin hepsinden nefret etmişti. Ama onu tanıdığın da fark etmişti ki bu yol kıyamet meleklerinin çizdiği bir yol olmaktan daha çok baş melek Ardour'un çizdiği bir yoldu. Earth da dahil tüm kıyamet melekleri bu yolu yürümek için zorlanan köleler gibiydi.

Düşünceleri zihninde birer deprem etkisi yarattığın da gerilen sinirlerinden dolayı yanakları kızarmaya başlamıştı. Demir kapıdan çıkan cızırtılı sese bile aldırış etmeden suratını sarıldığı battaniye ile kapatmaya çalıştı.

"Hey küçük"

Erkeksi bir ses tonunun kendisine hükmedercesine seslendiğini duyduğunda biraz da battaniyenin vermiş olduğu kaşındırıcı histen dolayı kalın tüy yumağını aşağı doğru kaydırdı. Gözleri, boyu neredeyse bulutları aşındırmak üzere olan heybetli adamın gözleriyle buluştuğunda ise korkuyla yutkunmadan edememişti.

"Ayağı kalk."

"E-efendim o yürüyemiyor."

Earth'ın titrek sesi erkeksi sese karşılık verdiğinde Kyungsoo sonunda esmer meleğin de orada olduğunu fark edebilmişti. Gördüğü kadarıyla Earth'ın yüzünde tuhaf bir ifade vardı. Bu ifade daha çok korku diye nitelendire bileceğimiz cinstendi.

"Yürüyemiyor öyle mi?"

Sarışın adam Earth'a üstünlük taslayacak yüksek bir ses tonuyla söylediğinde Kyungsoo doğrularak sert bakışlarını heybetli sarışına taraf çevirdi.

"Evet yürüyemiyorum bir sorun mu var? Eğer öyleyse problemini benimle çöz lütfen."

Kyungsoo söylediğinde Ardour titrek meleği bir kenara bırakarak yattığı yerde oturur hale gelen küçüğe doğru ilerlemeye başladı. Attığı heybetli adımlar demir parmaklıklara çarpıp çarpıp Kyungsoo'nun kulaklarına doluyordu. Evet korkuyordu. Çünkü Ardour'un görüntüsüyle bile insanları korkutmaya yetecek bir heybeti vardı. Ama bunu ona belli edemezdi. Bugün bu haldeler ise hepsini heybetinden güç alan bu adama borçluydular.

"Nasıl olurda bir Anafial yürüyemez cidden anlamıyorum."

"Belki de sandığın kişi değilimdir, belki de birkez olsun yanlış yapmışsındır olamaz mı?"

Kyungsoo birkez bile kekelemeden, gözünü dahi kırpmadan söylediğinde baş melek şaşkınlıkla gülümseyip ellerini birbirine vurarak demir parmaklıklar arasında hatırı sayılır bir dikkat topladı.