Ze fluisterde mijn naam zo zacht, waardoor ik kippenvel kreeg. Ze lachte en hield mijn hand vast, niet wetend wat ik voor haar voelde.
"You're my dream, please come true."
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Julia
Maya had geprobeerd tegen mij te praten tijdens de les, maar ik wist simpel weg niet wat ik moest zeggen. Telkens, wanneer ik naar haar keek of wanneer ik iets probeerde te zeggen, bevroor ik. Ik wist niet wat ik moest doen en staarde in haar verbaasde ogen. Toen de bel ging stond ik op en pakte mijn tas in. Maya deed naast mij hetzelfde en ik wist dat ze naar mij keek. Toen ik mijn boeken in mijn tas had gestopt keek ik weer op en schrok van de menigte die rond onze tafel stond.
Een jongen duwde mij een stukje aan de kant, zodat hij naast Maya kon staan. Vele deden hem na en ik werd heen-en-weer geslingerd. Nena duwde mij hard naar achteren en ging zelf naar voren toe. "Ga toch weg," zei ze sissend. Ik staarde naar de vloer en knikte braaf. Ik schoof een eindje op, zodat iedereen er rustig bij kon.
"Maya, waarom kom je pas in tweede week bij ons op school?" Nieuwsgierig bleef ik staan. Wat zou ze zeggen?
"De eerste week gooide ze mij van mijn oude school af," zei ze. Het klonk lichtelijk trots. "Waarom?" Vroegen meerdere personen tegelijkertijd. Maya keek omhoog, "ik had iemand geslagen." Ik hoorde van verschillende mensen verschillende antwoorden. De meesten vinden het geweldig, dit maakte haar duidelijk populair. Mij, daarentegen, maakte het bang. Ik ontsnapte aan de massa en liep doelloos door de school. Ze was van school getrapt en had iemand geslagen. Waarom? Was het zomaar of zat er een reden achter?
Ik dacht aan haar blik die ze mij gaf. Zo'n persoon kan toch geen vrienden met mij worden? De gangen van de school werden langzaam leeg en ik haastte mij naar mijn tweede les. Uiteindelijk was ik te laat, maar gelukkig mocht ik nog naar binnen.
+
Het was pauze en ik zat, zoals gewoonlijk, alleen in de kantine. Meestal ging ik naar het teken lokaal, maar er werd nu les gegeven. Ik nam een hap van mijn boterham en stuurde Riley een bericht. Toen ik, na een aantal minuten staren naar mijn mobiel nog steeds geen antwoord kreeg, legde ik mijn mobiel in mijn tas. Plotseling zag ik Maya door de kantine lopen. Ze liep doelloos rond en probeerde een plek te vinden waar ze kom zitten. Ze liep dicht langs mijn tafel en zij zag mij kennelijk ook. Ze liep met een grote glimlach naar mij toe en ging tegenover mij zitten. Wat zou ze willen? Zou ze mij willen uitlachen? Grapjes maken, omdat ik alleen zat.
Maya bleef een aantal minuten stil en at haar boterham op. Misschien wist ze niet wat ze moest zeggen? Maar waarom zat ze dan hier? Waarom zou ze bij mij willen zitten? Niemand wou bij me zitten, behalve Riley. Riley.. Ik miste haar ongelofelijk. Ik miste het om elke les met haar te kletsen, te lachen en grappen te maken.
"Hoe zit het op deze school?" Vroeg Maya plotseling. Ik deed mijn broodbak in mijn tas en keek haar vragend aan. Wat bedoelde ze? "De kliekjes," legde Maya uit.
"De populaire enzo?" Vroeg ik wat voorzichtig. Maya knikte en dronk een beetje uit haar fles water. "In onze stamp klas hebben we Nena haar kliekje. Als je daar bij hoort ben je heel wat en heel populair. Verder heb je de sportfanaten. Dat zijn alle "knappe" jongens die veel om hun spiermassa denken." Ik moest goed nadenken, dit had Riley mij uitgelegd. Alle kliekjes op een school, zij noemde ze de sport hunks. Mij boeide het echt helemaal niks.
"Dan heb je Nico en zijn groepje. Dat zijn dan denk ik de slimme personen." Ik had geen zin om het woord nerd te gebruiken. Riley zou ze uitgebreid nerds hebben genoemd, maar ik vond het maar onbeleefd.
"En de andere meiden noemden we de fans. Ze zijn gewoon geobsedeerd door iets." Maya moest lachen om mijn uitleg.
"En dan heb je nog de overgebleven en dat is meestal één persoon. Gefeliciteerd je zit tegenover het enige lid van de overgebleven." Maya lachte een tweede keer en schudde haar hoofd. "Waar zijn je vrienden Julia?" Toen schrok ze van haar vraag. "Zo bedoel ik het niet, I-ik-"
Ik onderbrak haar, "ik weet het." Het werd stil en Maya keek ongemakkelijk naar haar handen. "I-ik-" begon ik. "Riley is verhuisd. Ze was mijn beste vriendin, nu ben ik alleen." Ik zag aan Maya haar gezicht dat ze niet goed wist wat ze moest zeggen.
"Wat kut voor je," zei ze. Ik knikte en staarde haar aan, "ja." We bleven een lange tijd stil. We wisten niet goed hoe we moesten reageren op elkaar. Toen verscheen er een grijns op haar gezicht. "Zo Julia, waar is je Romeo?" Ik verstarde even en zuchtte. Romeo en Julia, twee geliefden uit een romantische tragedie van Shakespeare. Ik slikte en keek Maya schuin aan. Ze bleef mij glimlachend aanstaren, haar glimlach verdween geen moment van haar gezicht.
"Ik heb geen Romeo," begon ik. "Ik krijg een andere Julia. Ooit." Ik keek even naar de vieze kantine vloer en probeerde mijn gedachten op een rijtje te zetten. Wat zou ze zeggen? Zou ze er vel op tegen zijn? Het aan Nena vertellen en mijn leven proberen kapot te maken op deze school?
Ik keek weer omhoog en haar glimlach zat er nog steeds. Het was zelfs verandert in een kleine grijns. "Een Julia dus. Nou genoeg knappe meiden op deze school, toch?" Heel even werd ik enthousiast. Zou zij ook op meiden vallen?
"En heb jij een Julia of Romeo?" Plotseling gebeurde iets wat ik niet had verwacht. Haar glimlach verdween heel even, maar verscheen er al snel weer. "I-ik.." Ze stotterde even, maar herpakte haarzelf snel.
"Het is uit met mijn Romeo," zei ze zacht. Een teleurstellend gevoel raakte mij. Romeo.. Ze viel op jongens, dus zou ze nooit van mij kunnen houden. Ze zou nooit bij mij kunnen zijn. Maya haar ogen leken niet meer te glinsteren. Het leek alsof ik een gevoelig punt had geraakt. Ik wist niet goed hoe ik hierop moest reageren, net als zij niet wist hoe ze moest reageren toen ik vertelde over Riley.
"Zullen we het ergens anders over hebben?" Probeerde ik. Ik wou dat ze ergens anders aan zou denken, voordat de volgende lessen zouden beginnen. Het lekke te werken, want ze ontsnapte uit haar trance en knikte.
"Mooi," zei ik zacht voordat we begonnen met praten over haar favoriete sport club.
-------------------------------------- Dreamer - Hoofdstuk 3 Julia Woorden: 1108
Bedankt voor het lezen van hoofdstuk drie! Ik hoop dat jullie het leuk vonden.
