Yes Asshole ||Dutch||

Verdacht op ontvoering en meer

Twijfelend druk ik op de bel van zijn huis. Precies het zelfde huis als waar ik in woon, ook al vind ik dit huis een vrolijkere uitstraling hebben. Zijn moeder is altijd vol passie in de tuin bezig en zijn vader is meestal op werk. Toch zijn ze beide geweldige mensen.

'Hey Maddy! Wat leuk je weer te zien!' Roept een enthousiaste vrouw.

'Dag mevrouw Boersen.' Glimlach ik vriendelijk. 'Voor jou is het Janny, kom anders even binnen.'

'Dank u.' Ik stap naar binnen en trek mijn schoenen uit. 'Hoe was het in Amerika?' Zo te zien heeft ze nog niks meegekregen van alles.

'Heel erg leuk!' Antwoord ik terwijl ik opsta en naar de woonkamer loop. 'Gelukkig, kom je voor Sem?' Ik knik als antwoord en kijk de kamer rond. 'Hij is boven, ga maar.'

Voorzichtig klop ik op de deur en loop dan naar binnen. 'Kan je niet wachten tot ik heb gezegd dat je naar binnen mag?' Vraagt hij geïrriteerd zonder zijn blik van het computerscherm te halen. 'Ook hallo.' Vermoeid val ik op zijn bed neer en sluit mijn ogen.

'Jezus.'

'Ik ben Maddy, niet Jezus.' Kreun ik vermoeid. Nu staat hij op uit zijn stoel en springt boven op mij. 'Hallo Madeleine!' Hij geeft een kus op mijn wang en knuffelt me stevig.

'Wat doe je hier?'

'Weggelopen.' Antwoord ik simpel. Ik kwam wel vaker bij hem als ik wegliep van huis. Want geloof mij maar dat deed ik vroeger nog wel eens als Ethan weer eens veel te ver was gegaan.

'Sukkel.' Lacht hij. Voorzichtig klimt hij van me af en komt naast me liggen op bed. 'Mag ik hier slapen?' Voor ik antwoord heb sta ik al op en open zijn kast. 'Onderste la.' Ik glimlach en beschouw dat als een ja. Voorzichtig maak ik de onderste la open en zie mijn kleren liggen. Die had ik hier laten liggen voor als ik weer eens op de "vlucht" was.

Nu zit ik in mijn roze pyjama in de zwarte kamer van Sem. Het enige kleurtje in deze hele kamer ben ik. 'Moet je nu niet door de straten spoken?'

'Grappig Maddy, ik wou wel maar er zit hier een blond meisje op mijn bed die ik echt niet alleen kan laten.' Ik knik lachend en zet de tv aan. 'Jezus, je bent nu al op het nieuws van Bospad.' Giert Sem uit.

'Ja, ze zijn denk ik vergeten dat ik wel weer terug kom net als vroeger.' Antwoord ik terwijl ik mijn blik op de tv houd.

'Wie is die Mack die ze steeds noemen?'

'Stiefbroer, hij komt uit Amerika samen met zijn moeder.'

'Leuk.' Wat is Sem ook een droog kloot. Ons super boeiende gesprek word verstoord door de sirene van een politie auto. 'Volgens mij stopt hij voor de deur.' Sis ik.

Voorzichtig kijkt Sem door het gordijn en knikt als bevestiging. 'Ga die kast in.' Hij wijst naar de inloop kast waar ik naar binnen ga. 'Daar he-' Ik onderbreek zijn zin. 'Weet ik daar in.' Mijn prachtige verstop plek. Je hoort het goed ik heb me vaker verstopt.

Ze komen inmiddels de trap op en staan nu in Sem zijn kamer. 'Sem Boersen, je word verdacht op de ontvoering en mishandeling van Madeleine Paris daarbij ook op drugs handel en gebruik in het openbaar. Je hebt recht op een advocaat tot dan heb je zwijgrecht.'

'Ik heb haar niet ontvoerd.' Antwoord hij rustig. 'Toch moet u meekomen laat al je waardevolle spullen achter en kom binnen vijf minuten naar beneden, je kan niet vluchten het huis is omsingeld.' Ze verlaten de kamer en zo blijft Sem achter. Normaal zou een politieagent zo'n iemand niet alleen boven laten maar Sem komt wel vaker in aanraking met de politie.

'Je blijft hier tot morgen vroeg Maddy.'

-----------