The Devil's Trap

Chapter 12: The Punishment

Chapter 12: The Punishment

Hindi ako makapag concentrate sa mga sumunod na araw matapos malaman kay Yllona ang nangyari. Landon came back to the party to face his father’s wrath. Ano ba ang iniisip niya? Nababaliw na siya. O baka naman sinadya niya talagang galitin ang kanyang Ama at ginamit niya lang ako. Good for him then. He must have fulfilled his purpose.

Pero kahit ano pang dahilan ang isiksik ko sa isip ko alam kong kahit paano may kasalanan ako sa nangyari. Hindi magiging ganito kalala ang sitwasyon kung naging maingat lang ako. Punishment. Ano ba ang tinutukoy na punishment ni Yllona? Pakiramdam ko talaga may pina-plano ang pinsan niya. I know there is something hidden behind those venomous smile. Maaaring nagsisinungaling lang siya. But knowing the Monaghan’s and their bizarre family, possibleng mangyari ang kanyang sinabi.

Napagdesisyonan kong pumunta sa bahay ni Landon noong araw na yon. Mabuti pang tingnan ko kung buhay pa siya o kung may aasahan pa akong tulong sa kanya pagkatapos ng mga nangyari. Hindi matatapos ang contract namin kung patuloy ang ganitong sitwasyon.

Nang matapos ang lahat ng klase ko nagabang agad ako ng masasakyan sa labas ng campus. Habang nasa taxi inalala ko kung saan nakatira si Landon. Sinabi ko ang address sa taxi driver. Tinitigan niya ako mula sa rearview mirror. Napansin ko na nagtaka siya kung ano ang pakay ko sa lugar. Pero sa halip na magtanong ay nagpatuloy ito sa tahimik na pagmamaneho.

Lumipas ang halos kalahating oras bago huminto ang sasakyan. Sumilip ako sa labas ng bintana. Nasa isang kalye kami na pinaliligiran ng matatatas na puno. Maayos at pantay ang pagkakatubo nito sa gilid ng daan. It looks like we’re on a private property. Kung hindi ako nagkakamali ganito ang daan na patungo sa mansion ni Landon. Secluded. Madaming puno. Makitid ang daan.

“Hangang dito nalang, Miss.” Sinabi ng driver. “Hindi na ako pwedeng lumampas sa paanan ng property na ito. Pribado na.”

Tinuro niya ang daan na nasa harapan namin. Pinagmasdan ko ito. Halos ilang daang metro pa ang kailangan kong lakarin para lamang makarating sa dulo. Hindi ko mapigilan na bumuntong hininga. Rich people with this rich ass properties. Bumaba ako matapos magbayad. Nang makaalis na ang sasakyan bumalot sa akin ang tahimik na paligid.

Ngayon ko lang napansin na napaka secluded ng lugar. I was too occupied with my annoyance with Landon the first time he brought me here. Kaya hindi ko napansin ang mga bagay na tulad nito. Nagsimula akong maglakad. Makulimlim ang langit at nagbabadya ang ulan. Wala akong balak magtagal sa lugar na ito. Gusto ko lang malaman kung may patutunguhan pa ang kontrata namin.

Ilang minuto ang lumipas bago ako nakarating sa tapat ng mataas na gate at pader ng kanyang bahay. Hindi tulad ng family mansion ng mga Monaghan na nakaukit ang pangalan ng pamilya sa gate ng property, sa kanya halos walang desenyonng nakalagay. It’s a black smooth steel. The walls are bare. At tanging ang mga puno sa paligid ang nagbibigay kulay sa lugar.

Pinindot ko ang doorbell. Walang sumagot. Supposed to be ay pagbubuksan na ako ng butler or guard. Pero masyadong tahimik ang paligid. Nasaan ang mga tao? Sa panglimang subok ko alam kong kahit buong araw pa akong magpindot dito ay walang sasagot. Sinubukan kong kumatok sa gate. Hindi ko inasahan na bumukas ito sa pagkakatulak ko.

Pumasok ako sa loob at muling sinara ang gate sa likuran ko. Ang tunog nito ang tanging sumira sa katahimikan ng lugar. Pinagmasdan ko ang mansion na nasa harapan ko. Hangang ngayon hindi ko parin mapigilan na humanga. This mansion is really huge. It’s a shame na nasasayang lamang ito sa taong tulad ni Landon na umuuwi lamang para maguwi ng babae.

Dumerecho ako sa front door. Nakapagtataka na walang tao akong nakakasalubong hindi tulad noong unang araw ko dito. Where are the maids? The silence was deafening. Masyadong malaki ang lugar na ito para maging ganito katahimik. Now I’m not even sure if there’s someone here.