The Devil's Trap

Chapter 23: Angels and Devils

Chapter 23: Angels and Devils

Pinagmasdan ko ang mukha ng natutulog na si Elyse. Matagal na din mula noong nagkaroon ako ng pagkakataon na bisitahin ang aking kaibigan sa hospital. These past few months had been a chaotic whirlwind of bad decisions, falling apart, and getting myself back.

Tinitigan ko ang kanyang mga mata. Habang tumatagal tumatamlay ang mga ito. It's been three months mula noong naconfine siya. I miss her. I miss her cheerful laugh and sweet voice.

What would she say if she's here to comfort me? I need her encouranging words. Dahil maging ako ay naguguluhan na. Things are getting complicated and I don't want to drown in the depths of this murky water.

Umalis ako sa hospital nang malaman na pabalik na ang mga magulang ni Elyse mula sa isang business meeting. Hindi ko gustong makita nila akong binibisita ang kanilang anak. Pinagbawalan na nila akong makita siya.

Bumalik ako sa apartment para maghanda sa aking trabaho sa coffee shop. Pagliko ko sa kanto isang familiar na sasakyan ang nakaparada sa harap ng bahay. Agad akong tumigil sa paglalakad. Yllona was standing in front of the small gate, typing something on her phone.

Kinapa ko ang sarili kong phone sa bulsa. There are several text from her and a missed call. Pinatay ko ang phone ko at muling binalik sa aking bulsa. Tumalikod ako at naglakad. Kung ano man ang pakay niya ay hindi ko ito kailangan sa mga oras na ito. I wasn't supposed to associate myself with them in the first place.

Nakarating ako sa coffee shop. Nagpalit ako ng damit. Dumadami na ang estudyanteng customers namin. Malapit na ang pasukan.

Habang nagse-serve ng kape sa ilang babaeng customers, hindi ko mapigilan na marinig ang kanilang pinag uusap. It was an anxious coversation.

"Nasa Coventry nanaman yong mga taong nangbibiktima ng mga kolehiyala at iniiwan silang nadrugged."

"Hindi ba taga Saint Mathews yong huling biktima?"

Halos mabitawan ko ang tray ng kape na aking hawak. Si Elyse ang kanilang tinutukoy. Huminahon ako at binigay sa kanila ang mga inumin.

Kung ganoon, nasa city ulit ang hayop na yon. The rabid monster who caused all of this mess.

Hindi ko mapigilan na mag-ngitngit sa puot. Maging si Maureen ay narinig ang kumakalat na balita.

"Nakakatakot naman," sinabi niya.

"Balita ko isang gang ang nangbibiktima ng mga kolehiyala," sinabi ng isa pa naming kasama.

"Dina-drugs. Kaya yong iba wala na sa katinuan pagbalik."

"No," sinabi ko. Bumaling sa akin ang aking mga kasama. Umurong ang aking dila at agad nilinis ang aking sinabi.

"Hindi sila na-drugs. Walang ebidensya na ginamitan sila ng drugs."

Nagkibit balikat ang aking mga kasama. "Yon ang bali-balita," sinabi ni Maureen.

"Kaya kayong dalawa mag ingat kayo sa daan."

Tinapos namin ang usapan nang may pumasok na bagong customers. Humarap ako upang batiin sila. Ngunit natigilan ako nang makita ang kanilang mga mukha. Sina Justin, Clomil, at Daniela.

Maging sila ay tila nabigla na makita ako sa ganitong lugar. Clomil smiled at me. The two forced a nod to acknowledge my presence. The lack of communication these past few months created a barrier between us. Umupo sila sa table na katatapos ko lamang linisan.

Pumunta si Justin sa counter upang mag order. Bumalik siya sa mga kasama pagkatapos. Nang maihanda na ang kanilang inumin kinuha ko ang tray para iserve sa kanila.