The Mafia Kidnapped Me (Shqip)

Kapitulli 6.

Parehatesia ishte ajo qe ia hapi syte ne keto momente, perkuljet e shumta per te gjetur nje vend te pershtatshem ku te vendoste paksa kurrizin, por kujtimet e mbremjes se kaluar i goditen mendjen. Akoma ndjente dhimbjet ne nje pjese te kokes dhe ne brinjet e kraharorit, por asaj nuk i prishte pune. Dhimbja fizike kurre nuk i kishte prishur pune dikujt qe mendjen e kishte te vyshkur, gjene me te rendesishme.

Perplasja e trupit te saj neper mobiljet e dhomes se tij, ishte pak. Gjate gjithe nates jo vetem ai, por te tere personat te cilet jetonin ne ate rezidence, mund t'i kishin degjuar renkimet e saj te here-pas-hershme prej lendimeve, te tronditjeve qe ajo pesonte prej abuzimit.E per here te pare, Adriana teksa degjonte ate vajze te dhunohej,u habit qe nuk ndjeu njehere te vetme nje ngasherime prej saj.Vetem ajo kishte arritur te dallonte ne ate buzeqeshjen e lodhur te Gabrielles, te perpjekur aq shume per t'u dukur sa me reale, por qe deshtimi e nxirrte vuajtjen ne pah. Me mire se Adriana askush s'mund t'a zbulonte, as Lorenzo qe e gjykonte per faktin e te qenit ne familjen armike.

Ne momentin kur Gabrielles papritur i ishte marre fryma, i kish rene te fiket, ai qendroi disa minuta te veshtronte silueten e saj te shtrire ne toke dhe per disa caste.. Iu duk sikur ndjeu pasqyrimin e vetes ne ato te enjtura dhe shenja. Por menjehere ai mendim u venit, kur ai ngriti trupin e saj ne peshe dhe e hodhi tutje anes krevatit. Rremoi sa rremoi neper komedina per te gjetur pranga, duke nxjerre jashte tyre c'do gje te fshehte, qe nga lingerie te femrave e deri te prezervativet qe tashme ishin mykur aty, kishte kohe qe s'perdoreshin. Kishte kohe qe Lorenzo me s'tregohej i kujdesshem, e jo vetem ne jeten seksuale.

Gabriella i thirri mendjes dhe shfryhu ngadale duke qene akoma e kycur me pranga, nuk ndodheshin shenja vjollce vetem ne kycet e saj, por duke veshtruar menyren sesi ishin ripur rrobat e saj dhe si mund te shiheshin te enjturat ne ato vende, i vinte te qeshte me veten. Te qeshte sepse kurre s'kishte arritur te fitonte mbeshtetjen e tij, as te babait te saj per t'a mbrojtur. Se veten kurre nuk kishte t'a guxuar t'a mbronte, s'e dinte neqoftese ishte e dobet t'a bente ate gje, apo kishte frike se ndoshta do ndryshonte.

Mendja iu shkeput kur nje psheretime e pergjumur i vodhi mendimet, zgjati paksa koken lart dhe ne shtrat shtrire qendronte ai. Buzet e saj u ndane ne shenje habie kur veshtroi ate te dremiste akoma veshur me kostumin e tij te mbremshem. Nuk e vuri trurin ne pune te mendonte perse, sepse e dinte shume mire arsyen e tij. Jo vetem fakti qe gjate gjithe nates ishte i zene te merrej me dhunimin e saj, e me shume cuditej kur ajo e pranonte abuzimin dhe duronte. Duronte torturat me te ndryshme qe ai i kishte dhuruar, pa asnje kundershtim. Pa asnje lot, pa asnje lutje apo kerkim meshire. Deri ne momentin kur edhe pse mendja e saj s'dorezohej, trupi u detyrua.

Mundimet e saj per te shkeputur zinxhirin e prangave nga shtrati, zgjoi Lorenzon nga ato 2 ore gjume qe parehatshem i kishte kryer. I bezdisur e kuptoi qe ishte Gabriella ajo qe godiste shtratin dhe tundte dyshekun. Pergjumesh me floket e shpupuritur, vetullat e irrituara, u cua menjehere prej krevatit. Kerkoi neper xhepa celesin e mallkuar per t'a ndaluar ate te perpiqej.

'Boll' zeri i tij i trashe e tronditi prej vendit pasi e kishte kapur papritur. Nuk i hodhi asnje veshtrim, deri ne momentin kur trupi i tij ndodhej perballe syve te saj. Me sakte, rripi i tij i pantallonave balancohej me shikimin e saj dhe ajo ndjeu faqet e saj te skuqeshin. Lorenzo se kishte vene re, vetem sa zbertheu prangat.

'Mos u largo' vetem kete pershperiti dhe u largua prej saj. Ajo as qe kishte ndermend t'a bente kete, por e sigurt qe do kycej dikund larg tij. Hapat e saj te shpejte u perpoqen te arrinin tualetin qe ndodhej ne dhomen e tij e nderkohe qe ajo vrapoi, Lorenzo e mori sikur ajo donte te arratisej.

Stomaku i saj dogji, dhembi ne momentin kur ndjeu nje dore t'a shtrengonte rreth belit te saj dhe te puthitej me te enjturat te cilat duheshin kohe te rikuperoheshin. Kaperceu frymen me veshtiresi ne momentin kur ndjeu trupin e saj te vogel perplasur me materialin e ftohte te kemishes se tij. Gjithcka perreth tij ishte e ftohte, dhe vete aura qe e rrethonte. Pervec frymes, asaj qe ne castin tjeter preku lehtas qafen e zbuluar dhe te mavijosur te Gabrielles.E ngrohu ate dhe buzet e Gabrielles u drodhen.

'Te thashe mos u largo' toni ne zerin e tij ishte i eger, por asaj nuk i ishte fikuar aspak kur akoma qendronte puthitur me te. Ne mendje rikthehej serish skenari i nates se kaluar, si e kishte abuzuar ne tere ato menyra dhe njehere te vetme nuk i ishte dredhur qerpiku.

'Do ikja ne tualet' u ndje i indinjuar kur degjoi zerin e asaj femre te mposhte ftohtesine e tij. Nuk u tremb, as qe behej fjale.Por sa vinte dhe ngelej gojehapur nga ajo vajze, vertete e habiste, nuk ia kishte zbuluar akoma personalitetin dhe nderkohe e impresiononte. Dicka e kishte kuptuar nga ajo, nuk i interesonte aspak as per fjalet e tij e as per veprimet qe kryente ndaj saj. Kjo ishte ajo c'ka atij i bente me shume pershtypje, qe ne vite se kishte vene re kete lloj sjelljeje.

Eger ajo shtrengoi kycin e tij, nje zot e dinte se ku e gjeti fuqine ne ate gjendje qe ishte katandisur, por arriti te leshohej prej shtrengimit te tij dhe te vraponte menjehere ne tualet. Per me teper t'a kycte. Aty Lorenzo nuk toleroi, ajo s'kishte asnje arsye qe te kycte tualetin, vetem nese kishte dicka ne mendje.

Goditje te fuqishme renduan ne deren e banjos dhe Gabriella e dinte qe e kishte nervrikosur.

'Hape' aq bertiti dhe me nuk vazhdoi. Jo gjithmone kishte qene nje njeri kaq fjale-pak por me kalimin e kohes kishte kuptuar se te flisje shume, vriste, gaboje dhe lendoje persona. Lendoje veten.

Teksa ai godiste ne anen tjeter te deres, Gabriella vazhdonte te krihte floket me qetesi. Kerkoi sa kerkoi per nje lidhese e kur me ne fund e gjeti, kapi floket bisht. Ngjasonte bukur, pervec faktit qe fytyra e saj e bute dhe e imet tashme ishte shendrruar pothuajse lejla. Buzeqeshi me pamjen e vetes ne pasqyre, kishte rezistuar si gjithmone. Ndihej e lire, e shpetuar. As qe i interesonte per ate c'ka kishte hequr mbreme,kishte kaluar gjithsesi.

'Do shkelmoj deren' kercenoi hapur ai, por si duket asaj si kishte bere aspak pershtypje.

'Deren tate prish' ishte e vetmja fjali qe ajo i kishte folur ne tere mengjesin dhe atij po i harxhohej durimi...