The Mafia Kidnapped Me (Shqip)

Kapitulli 27

Po e shtrengonte fort mbas vetes.Ndoshta Attilio do te kishte qene i duhuri,do ta mbronte,jo ta thyente ne mijera copeza.Do ta donte,nuk do te perfitonte nga ikja e saj.Ndoshta Atilio do ishte ai qe do e priste krahe hapur per ti dhuruar ndonje perqafim te sinqerte,te vogel,por te shperndante vetem pak ngrohtesi brenda saj.

Ishin endrrat e saj qe kerkonin,kishte plot deshira,deshira te paturpshme qe fiksoheshin ne mendjen e saj dhe ngeleshin aty.Derisa nje xham i thyer i plagosi ato deshira.E merituan.Kerkonin strehe ne mendjen e saj,qe ajo t'i plotesonte ato deshira me te,kur e dinte qe ai xham i zemres se tij nuk do plagoste vetem ato deshira,por dhe te.E lejoi.Ne momentin kur kujtoi se nuk kishte asgje me qe i perkiste,qe edhe po te vdiste do ishte mire,kishte harruar ate qe dikur me perkiste vetem asaj.Asaj dhe askujt tjeter,nje zemer e jo nje e dyte.Ishte vete zemra e saj,e ajo dreqin nuk e mbroi sic duhej.

'Le te dalim prej ketej'pershperiti siper flokeve te saj.Ndonese nuk ishte ai,e ndjente veten mire me te.Degjoi hapa.

'Atilio,'zeri i ashper i tij tingelloi fort ne veshet e saj.'Sille ketu'

Foli eger,sikur nuk e dinte qe ajo ishte aty.Sikur ta shperfillte,ta harronte,ta godiste me nje ere te forte.Ai harronte,harronte se ate trendafil qe dikur rriti brenda vetes se saj,qe po e trajtonte mire,po kujdesej per ate trendafil,tashme po e shkaterronte me eren e forte qe leshonte.Do i lutej,te kujdesej per kte trendafil brenda saj,te kujdesej me mire sec beri me zemren e saj.Por ,jo,ai nuk ndryshonte.

Fshiu lotet me duar,fort.Shtrengoi xhaketen e ngrohte te Atilios dhe e veshtroi me sy te vdekur.

'Mos guxo.Me the se do me dergosh ne shtepine tende.Beje'nuk kishte me lot ne sy.Nuk do te qante me per te,fundja ajo ishte e shkuar.Duhet dhe ajo  ta zoteronte ate si te shkuaren e saj.

'Don une heq dore nga puna'u leshua prej tij.Kthei syte gjysme te mbyllur ne drejtim te Lorenzos.Po e veshtronte pa asnje ndjenje,vetem percmim.E ndjente se cfare percillte ky shikim qe po i dergonte.

'Ti cfare? Thuaje edhe njehere ta degjoj me mire.Thuaje!'uleriti duke e provuar. Anastasia u zgjat nga supi i tij, duke ia prekur lehte.Shpresonte t'ia prekte zemren e tij te ftohte ne ate menyre.Ndoshta Gabi nuk mundi,ndoshta ajo as nuk arriti te venat e asaj zemre.

'Une..'e nderpreu Atilion duke shtrenguar doren e tij dhe duke e terhequr me vrap pas vetes.Para se te zbriste me te shpejte shkallet ,paralajmeroi ate.

'Mire do te ishte te qendroje me mamane e femijes tend.Dhe hapi ato sy per hir te zotit,behu njehere burre,mbroji.Kujdesu per ta si nje mashkull i denje do te bente,'bertiti Gabriella.'E mos sill asnje roje pas meje,sepse kurre me nuk do te shkel me ne kete shtepi,qofte edhe e gjithe Cosa Nostra te me shfaqet kudo.Mallkuar qofsh ti bashke me budallikun tend mafioz'

Po e veshtronte i tufulluar.Shtrengonte nofullat fort.

'Atehere qofsha mallkuar nese te kerkoj!Shko me Atilion,pallohu, futu ne cfaredolloj strehe te duash,nuk do te te kerkoj as edhe nje gjurme.Do te behem me i denje sec ishte babai yt me ty.Mallkuar qofsha nese nuk do te jem'

Shtrengoi fort,teper fort doren e Atilios.Po dridhej e tera,por nuk donte te qante.E tha.Ai e tha.E shfaqi hapur ironine sesi ishte trajtuar.

'Mallkuar qofsh pra ti kurvar i ndyre!'

'Ashtu qofsha!'bertiti ai akoma me teper,oshetiu ne te tere dhomen.

'Ashtu qofsh'pershperiti ajo lehte dhe njehere te vetme duke e veshtruar ate drejt e ne sy.Nisi te vraponte me te shpejte me Atilion drejt portes se rezidences.

Sapo kaluan porten,pesoi nje tronditje,kishte dhimbje kudo.Ndihej me e dobet se ne momentet e meparshme.

Zi.Vetem zi dhe nje perplasje ne toke.

⏳⌛

Puliti syte me veshtiresi dhe vereu nje siluete gruaje perpara syve te saj.I mbylli syte serish.Shtrengoi carcafet.

Degjoi hapa te shumta dhe pershperima.Ndjeu nje dore te bute ti lemonte faqen lehtesisht.

Hapi syte per tu ndeshur me ate,po ishte Attilio.I buzeqeshi embel dhe filloi te ferkonte butesisht floket e mi.

I kapi doren dhe e vendosi serish ne faqen e saj dhe mbylli syte.

'Jemi ne shtepine e mamase sime.Nuk do te na gjeje,'pershperiti.Ajo u ngrit duke u mbeshtetur ne drurin e krevatit.

'Oh,jam e sigurt qe nuk do e caje koken te me kerkoje'foli me ze te dridhur.Afroi doren te disa fije floke dhe i kaloi pas veshit te saj.I buzeqeshi.

'Jam i sigurt qe do e beje,ai te do.Ndonese une te dua,smund ta mohoj sesa shume ai te dashuron.E kam veryer.Por,e di qe ndihesh e tradhetuar,mos ki merak nuk do te te gjeje,'ajo u tensionua.

'Dreq.Ai ka vene objekt gjurmimi ne trupin tim ditet e para ne ate shtepi,'mundohej te qetesonte veten se ai nuk do ta kerkonte.Jo,ai nuk do ta kerkoje,eshte i zene.

'Do te te mbroj une' buzeqeshi paster.

'Dua te te dua'pershperiti ajo.

'C..ccfare?'pyeti me veshtiresi duke u zbrapsur mbrapa.

'Dua te te dua.Te dua nje person te denje,dike qe kujdeset per mua,qe me do edhe pasi une nuk ia dhurova ate dashuri.Dua te te dua,me shume se ate,ti nuk do me tradhetoje'u afrua prane saj,shume prane.Perballe fytyres se saj.Kapi lehtesisht fytyren e sajdhe preku butesisht buzet se bashku.U drodh.

'Atehere,me duaj.Do te bej gjithcka te me duash'puthiti buzet e tij me te sajat pa i lene hapsire te fliste.Mbylli syte me ngadalsi,por nuk ishte e njejta ndjenje.Por i falte ngrohtesi,e ndjente ate ngrohtesi qe deshironte aq shume.

Ndoshta nuk i nevojtej dashuri,vetem ngrohtesi.