The Mafia Kidnapped Me (Shqip)

Kapitulli 29

4 dite me vone

'Gabi, Gabii! 'po afrohej e shushatur drejt saj.U frikesua nese e kishte marre vesh,nuk duhet te kishte ndodhur dicka e tille.

'Po?' mimika e saj e trembur po e frikesonte.

'Dreqin..nuk e di cte them perpara..duhet te vish..te ndalosh kete dasem..sepse..gjeta videon ne kameren e zyres..duhet ta
ndalojme ate dasme'po merrte fryme me veshtiresi dhe nuk po kuptonte asnje fjale te saj.

'Ca dasme?'po i cukiste zemra fort kur degjoi te flitej per nje dasme.Duhet te ishte dasma e tij,kurorezimi i nje dashurie te pavlere,por nje krijese i bashkonte ata te dy si prinder.

Laura i rrembeu doren me te shpejte dhe e ngriti nga krevati per tu drejtuar drejt ashensorit te spitalit.

'Jam..'donte te shpjegonte qe nuk mund te vraponte dot pas saj.

'E di qe je veshur me fustan spitali,e di.E di dhe qe kishe dhimbje barku te kota por kjo eshte e ardhmja jote qe po flasim'i bertiti me te shpejte dhe e terhoqi pas vetes ne ashensor.

Po drejtoheshin per ne katin e pare dhe po ngacmonte thonjte me njeri-tjetrin nga shqetesimi.Ishte e trembur,nuk ishte e trembur per shkak se po drejtohej serish ne ate shtepi,as se do te veshtronte serish fytyren e tij simetrike,syte e tij te zymet,shqetesohej per dy krijesa qe mbante nen pergjegjesi.Dy krijesa te krijuara nga vete ajo dhe ai.Sa e dobet ndihej,sa kembe te shushuritura po zoteronte tanime.Sa e keputur ishte brenda vetes se saj,se sa shume thyhej ne cdo hap.

E terhoqi me te shpejte drejt makines dhe e gozhdoi ne nje sendile.Shoferi po i veshtronte i habitur.Po ndjente dhimbje ne fund te barkut,ishte e turbullt por vendosi fort doren ne xhamin e makines te mbante veten.Laura veshtronte kurioze.

'Akoma semure?'pohoi lehte me koke.Ishte me keq se semure,me e dhimbshme.Ishte me e vuajtshme se nje dhimbje barku.Te gjemonte shpirti,cfare ishte ajo dreq dashurie,cfare ishte ajo dreq fjale para ketij copetmi.Sikur te kishte dike qe do t' ia ndjente dhimbjen e saj,shkaterrimin, do ndjente shpetim.

'Ja..jamm mire'belbezoi.

Nga dritarja vereu sesi Attilio po vraponte pas makines me shpejtesi per ti arritur.Ishte shume vone,makina ecte  perpara.Nuk e dinte se cfare dreqin po bente,si do te shkonte atje dhe te pengonte dasmen e tyre.Mund te ishte nje idiote,por jo nje shkaterrimtare familjeje.Mund te ishte e vuajtur vete,por perse duhet te vuanin te tjeret per fajin e saj?

Numeronte ne ankth minutat dhe shpresonte qe ato minuta te zgjasnin sa me shume,sa nje jete.Koha te ndalonte e ajo...ajo mos ti lindte keto krijesa.Te kishte nje rere magjike,te kthente kohen mbrapa,te shuante te gjithe dashurine per te,te vriste veten kur kishte mundesine.Tani jo.Tani ishte vone,cdo gabim ishte kryer,ishte vulosur thelle ne cdo hap ndjenje.

Ato minuta nuk funksiunuan,arriten.Pa pritur te shprehej,Laura i  kapi doren dhe filloi te vraponte me te pas.Ndjente dhimbje ne fund te stomakut,ishte teper e dobet.Nuk mund te perballonte dhe nje pamje qe do te jepte goditjen perfundimtare.

Dalloi nga larg Anastasian qe po rregullonte vellon e saj te argjendte.Drita e diellit shendriste xixellonjat e vdekura ne fustan,ishin xixa te imeta.Ishte fustan nuserie.Dalloi dhe ate mbrapa Anastasias,nuk e veshtroi me ate kostum te zakonshem.Qendronte terheqes ne nje kostum dhendri.Do te ishte mashkulli i Anastasias perjete.Ai do te kurorezoj nje Don Mafie.Do te kishte nje trashegimtar.Ndersa Gabriella,do te rrinte e deshperuar duke veryer teksa zemra e saj copetohej copezesh picirruke.Do qendronte me dy femijet e saj.Fundja,duhet t'ia dilte.Jo per veten,por per ato dy qenie,per te treguar se mund t'ia dilte dhe pa te.Nuk do ti lejonte vogelushet e saj te beheshin pjese e asaj familje Mafie.Te shkaterronte jeten e tyre sic bene me te sajen.

Serish,mendimet ia nderpreu Laura e cila e pruri me shpejtesi ne ate imazh qe me pare po e shihte metra larg.Ishte perpara te dyve,ajo e shnderruar ne nje nifme madheshtore,ai i veshur ne te zezen e shendritshme.E Gabi..ne nje fustan blu te zymte spitali,si nje e vrare qe ishte.

'Gabrie..'nisi hapa drejt saj por u nderpre kur Anastasia i doli perpara.Po permbante veten,ndonese deshironte te leshonte veten para atyre te dyve.Nuk i interesonte fare nese do e veshtronin teksa qante,nuk i interesonte asgje.Thjesht donte te mbante larg ate mashkull vetes.

Dhimbja ne stomak filloi serish,e po mbeshtetej e tera te Laura.Ishte gati ne te rene ne fijet prehese te barit por e shpetoi prej nje ngjarjeje aty ne nje dasme.Ne nje dhimbje.

Ai shtyu tutje Anastasian dhe u afrua me te shpejte duke e mbledhur lehte ne krahet e tij.

'Me fal,'leshoi mjekren e tij ne koken e saj nderkohe qe ajo po permbante lotet qe mos te bente kostumin e tij te lagesht.Po mundohej ta largonte prej vetes, ndjeu nje shkeputje prej tij dhe saj,gjithashtu nje zhurme goditjeje.Ishte Laura.E kishte goditur Lorenzon me nje shuplake.

Ishin mbledhur te gjithe personat e ftuar ne dasem perfshire babain e Lorenzos.

'Mafioz muti!Pse je kaq pa tru per hir te zotit? Si mund te biesh brenda genjeshtres se Anastasias dreqin,si? A nuk e vret ndopak at mendjen tende picirruke sesi ndihet ajo femer kur ti e lendon kaq keq,'ktheu gishtin drejt meje.'Sesi i copetohet zemra kur te sheh me ate baxhellen...Por..por..por a e ke idene se si mund te jete ndjere kur degjoi se ajo plehre e ndyre ishte shtatezane.Ose me sakte nje shtatezani te shtirur?Si nuk e mbrojte njehere mutin,njehere te vetme ti kishe dhene dashuri te sakte! 'perfundoi egersisht dhe ne ekranin perballe tavolinave te mbushura me embelsira u shfaq nje video.

Ne video shfaqej  momenti kur halla e Lorenzos hodhi nje lloj droge ne pijen e tij dhe ai e piu si pa te keq.

Nje video tjeter u shfaq kur te dyja po zhvishnin Lorenzon dhe Anastasia shpupuriste carcafet,e ne fund u shtri afer tij.

Ndjeu nje clirim nje zemer,por nje dhimbje me te thelle kur kuptoi se serish ato krijesa qendronin serish ne barkun e saj.

'Cfare dreqin?'ishte babai i Lorenzos qe theu heshtjen.