'Laura per hir te Zotit si mund te vrapoje me te sikur ishit ne maratone!Eshte shtatezene!'u shfaq Atilio duke marre fryme me veshtiresi bashke me nje bombe me vete.Mimika qe i dhuroi Gabriella ishte e qarte se ajo c' kishte deshmuar do i kushtonte shume. Buzet e duart i dridheshin, po jo me shume se zemra. S'kishte frike se ai mund t'i bente dicka per arsye se nuk i kishte treguar, se e dinte qe ai me s'do guxonte. Thjesht ndjesia e saj ne momentin qe Lorenzo mori vesh se ne stomakun e saj ndodhej femija i tij, ia bente zemren te renkonte.
'Si?'degjoi te bertituren e tij te larte.Kafshoi buzen fort teksa shtrengoi rende syte.Ishte Lorenzo qe po afrohej mbrapa saj.Mohonte te kthente koken,me ngadalesi filloi te levizte kembet drejt Atilios.Jo,se donte me prane ate,ai kishte shkaterruar gjithcka qe ne momentin kur e rrembeu prej shtepise se saj. I dhuroi vetes nje drame aq te madhe dhe jo vetem, futi dhe Gabriellen ne ate mes.
'Gabriella!'uleriti me ze me te larte,duke bere qe ajo te ndalonte ne vend.Ambienti ndihej ne tension.Nuk deshironte qe ai te merrte vesh kete lajm,nuk donte qe femijet e saj te benin pjese ne Mafie.Nuk deshironte t'i kthente ata si Lorenzo.
Kaloi para saj,ia ferkoi brishte nofullen e ia ngriti perballe fytyres se tij.Veprimet binin ne kontrast me te foluren e larte te tij.
'Je shtatezene?'ishte me shume si nje pyetje retorike, por donte ta degjonte nga goja e saj pohimin, jo prej Attilios. Gabriella leshoi koken prej gishtave te tij rendshem, a thua digjnin,e drejtoi fytyren mbrapa.
'Gabriella je shtatezane?'degjoi dhe Lauren te pyeste kurioze, e tronditur dhe me pas nje seri pershperimash mbledhur nga te ftuarit te dasmes.
Babai i Lorenzos kaloi disa hapa para dhe filloi te bertiste.
'Anastasia dhe ti moter me keni zhgenjyer jashte mase.Jashte nga kjo shtepi!'uleriti eger perpara tyre duke bere qe ato te vraponin brenda ne shtepi. Gjithsesi largimi i tyre nuk eshte se ia bente Gabriellen punen me te lehte tani.
'Per ate Zot! Me thuaj nese je shtatezane apo jo?'ngurroi te fliste.Nuk mund ta genjente,por as nuk duhet te thoshte te verteten.
'Me binjak biles'u shpreh Atilio.Deshironte te shkonte tek ai dhe ta godiste fort.
'Me binjake?! S..si?'buzeqeshjen aq harmonike kurre nuk e kishte veshtruar ne fytyren e tij. Zemra e tij rrihte fuqishem dhe ishte gati te hidhej nga gezimi. Por s'mund te thuhej e njejta gje per Gabriellen,qendronte e ngrire perpara tij,e vaket si person.E ftohte ne shikim.
'Si? Nga sperma jote ja si!Ne me gezohesh se do lejoj kurre qe keta femije te rriten afer teje, e ke gabim.Do te behesh nje Don harrove?Femijet e mi do te jene trashegimtaret e tu,do i stervitesh,do i mesosh sesi te vrasin,t'i mesosh ftohtesine.Nuk e dua ate. Une nuk dua te jene ti...' se kishte degjuar ndonjehere te shperthente kaq eger perballe tij. Kishte perdorur ironite e kunjat, sharjet e goditjet po jo te uleriste ne kete menyre. Dhe ato fjale Lorenzon e vrane pa mase, sidomos fjalia e fundit. Une nuk dua te jene ti... Kaq kafshe i dukej ai, aq sa per te mos qene prane femijeve te tij? Madje dhe kafsha i qendron prane kelysheve te tyre.
Shtrengoi nofullat dhe u drejtua nga i ati,tundi koken drejt shtepise.E veshtroi Gabriellen dhe njehere duke i dhene nje shikim meshire e u largua me te atin brenda ne shtepi.Nuk ia ktheu fjalet, kishte shume per te thene, por mbajti qetesine.
Ganriella perfitoi nga largimi i tij dhe vrapoi drejt Atilios duke e goditur here pas here si e marre.
'Mos vogelushe, mos.Mund te te dua por nuk do te lejoja te vuaje,vetem nga mendimet e paturpshme te tua.Meriton nje jete te lumtur me Donin,me femijet tuaj'u pendua.Nuk u pendua vetem se e goditi por edhe pse nuk e kishte dashuruar kete mashkull.Te duhurin.
'Pse dreqin u futen brenda ata?'bertiti e nevrikosur Laura.Pas kesaj u fut dhe ajo brenda ne shtepi.Nje ngaterrese e tere.Duhet ta kishte ndaluar,ne fakt,duhet ta kishte ndaluar qekur u perpoq t'a dergonte ketu.Ishte nje gabim fatal,e kote.Trishtimi si nje hije gjigande kishte mbuluar te tere aty prane.Po ate? Ate jo vetem trishtimi,ate e kishte zene cdo gje qe percjell dhimbje,cdo ndjenje lendimi
Laura doli nga dera e madhe e forteses me fytyre te ngrysur duke e veshtruar drejt e ne sy.Nuk e pyeti,nuk foli asgje.Nuk kishte fuqi,do qendronte te veshtronte se cfare ngjarjesh do te zhvilloheshin perballe syve te saj.
Degjoi hapat e tij dhe me pas doli dhe i ati.E ndjeu shikimin e tij thumbues permbi te por nguroi te ngrinte koken e te perballej me te.Nuk mundej.
'Baba,lajmeroi ne celular' deshironte te ngrinte syte e te veshtronte per cfare behej fjale,por nuk donte te perplaste shikimin me te.Jo sot,jo neser,jo kurre.Deshironte qe ato ndjenja qe kishte per te, te zhdukeshin,te veniteshin me eren.Ashtu lehte dhe shpejte si era,do te ishte me e lehte,me pak e dhimbshme.
Babai i tij nxorri celularin dhe degjoi emrin e te atit te saj.Fortuna iu formua serish ne mendime kur ne memorie i erdhen kujtimet.
'Eja pasi duhet te bisedojme per nje marreveshje'ata kishin thurur nje kurth,ishte e sigurte,dallohej ne shikimin e babait te Lorenzos.
⌛⏳
Ne oborr u shfaqen nje seri makinash te zeza duke percjelle nje aure keqndjellese kudo.Duke mos ditur se kishte Lorenzon prane,duke menduar se ishte Atilio,shtrengoi doren e personit prane.Ndjeu nxehtesi,jo ngrohtesi. Attilio nuk ishte nje person me temperature te tille, derisa ngriti koken lart dhe u pendua per veprimin e bere. U perpoq t'ia leshonte por Lorenzo i shtrengoi doren dhe pa marre parasysh fytyren e saj sado te ngurte i dhuroi nje puthje te imet ne balle.
'Cfaredolloj ngjarje qe do te ndodhe sonte,dije se pas kesaj dite do te jetojme te lumtur'
'Ti do i mesosh vogelushat e mi si te behen lidera Mafie apo jo?'pershperiti me lote ne sy, ne gjendje frike.
'Vogelushat tane'buzeqeshi kur e korrigjoi.'Do ti mesoj si te behen lidera Mafie,por..zemerbardhe'
'Nuk ka lider zemerbardhe' shfryhu tutje.
'Une ste dukem i tille?' buzeqeshja vazhdonte te qendronte ngulitur ne fytyren e tij.
Injoroi pyetjen e tij, ktheu shikimin nga porta dhe vereu te atin, Stefanon bashke me te.Shtrengoi me fort doren e Lorenzos,por ai i pershperiti te mos shqetesohej, me nje buzeqeshje ne fytyre.
'Te dua'i dhuroi nje puthje tjeter picirruke ne balle.'Tani'
Pershperiti me te vogel duke dhene sinjalin. Disa krisma shpuese cane veshet e saj dhe gjeja e fundit qe vuri re ishte i ati i saj,Stefano dhe te gjithe rojet e babait te saj shtrire ne toke.
Nuk u ndje keq.U clirua,nga ajo brenge qe do e ndiqte tere jeten,tashme ndihej e lire.Gjak kishte kudo, por asaj nuk i vinte per te vjelle. Asaj i vinte te buzeqeshte. Lorenzo e mbeshtolli ne krahet e tij dhe ajo mbeshteti koken ne kraharorin e tij.Filloi te leshonte lote pa u interesuar nese do te lagej kostumi i tij.
Babai i Lorenzos u afrua para tyre.
'Lorenzo s' konsiderohet me si Doni i ardhshem.E la ate detyre vetem prej teje.Por bijte tuaj do te mesohen si lidere Mafie,varet nese njeri prej tyre deshiron'
'Mund te jene vajza'
'Kush tha qe vajzat s' behen lidere? 'i shkeli syrin te dyve.
Ndihej e lumtur,ai kishte hequr dore nga ajo pozite vetem prej saj.Nuk e dinte nese do te kishte me trishtim,apo serish copetim te zemres se saj.Por per here te pare ne jeten e saj nuk deshironte te dinte asgje,thjesht donte te rrinte prane kraheve te tij,e lumtur,bashke me vogelushat e saj ne bark.
'Te dua'vulosi me nje puthje gezimin qe percillej brenda tyre.Jo vetem brenda tyre por edhe dy krijesave te vogla qe po prisnin te takoheshin ne kete bote.
F U N D
Uuu sa u lodha ta coja ate F U N D ne mes pastaj kur u kujtova qe ishte opsioni posacerisht po po erisa mbaroi filmi.
Ka dhe nje epiloggggggg,e nuk me pritej fare keshtu qe e perfundova librin qe sot ngaqe e kam me qejf historin e re qe do hedh.Dhe epilogun do e hedh sot dhe thoni qe sjam e mire thoni *Realisht sjam e mire por per librin dmth*
आप पढ़ रहे हैं
The Mafia Kidnapped Me (Shqip)
चिक-लिट~Kur Lorenzo De Luca është përzjedhur për të zënë vendin e babait të tij si një Don, kërkohet vetëm një kusht. Kusht që ne botën vulgare ishte si të vrisje një milingonë. ¬Të vrasë Alessandro Morettin, personin që i shkaktoi familjes së tij një dhi...
