The Mafia Kidnapped Me (Shqip)

Kapitulli 7

Kishte anuluar takime dhe mbledhje vetem per te qendruar mbrapa deres teksa priste ate. Kaluan ore, e kishte degjuar te kendonte, te lahej, te qeshte me shakate e saj, te luante ne dush, te kendonte serish dhe e vetmja gje qe ai arrinte te bente ishte te degjonte. E per here te pare pas aq shume viteve, buzet e tij fituan fuqine te lakoheshin njehere te vetme. Te formonin nje buzeqeshje te vogel kur degjonte ate te bente ato veprime pafajsisht. Por mendja e Lorenzos i hoqi ato mendime dhe ne momentin kur kishte kaluar me shume se 30 minuta, i thirri mendjes duke kujtuar se njerezit ;sidomos e familjes Moretti ; krijojne skema per te bere njerezit te bien ne kembet e tyre dhe jo vetem.Kishte kaluar kohe qe nuk kishte degjuar nje pershperime prej saj dhe thelle brenda vetes u frikesua.

Nuk u tremb per faktin qe ajo mund te ishte arratisur, sepse s'kishte asnje rrugedalje, por cfare mund t'i kishte bere vetes. Jo se interesohej per te, por deshiren e kishte pasur qe ate t'a vriste me duart e tij. Me gjakun e saj lyer ne duar, t'ia perplaste shuplake babait te saj ; a thua se vertete Alessandros i plaste per te bijen.

'Gabriella!' goditit disa here te tjera deren dhe ajo akoma nuk pergjigjej.

Ne telefon mori numrin e Pierros.

'Lart, tani, mjetet me vete' Pierro nuke  vuri ne diskutim fjalen e tij, dhe sipas tonit qe degjoi, e mori vesh qe ishte nje situate stresuese per Don-in e tij.

Menjehere u shfaq ne dhomen e tij, vereu te qendronte ne deren e tualetit te tij, cuditerisht i lodhur. Ishte mrekulli te shihje Don-in e tij ne ate gjendje, kurre nuk e kishte lejuar veten te kthehej ne menyre te tille.

'Shkyce' urdheroi. Pierro iu bind.

Nervoz, te mos zhgenjente Don-in, ne pune minutash e shkyci dhe kur veshtroi shikimin e Lorenzos, nuk beri asnje pyetje por mori kutine dhe u largua pa bere shamate.

Ngadale shtyu ate dere qe per 4 oret e fundit ishte munduar t'a hapte me qetesi prej duarve te Gabrielles,por ajo donte te luante dhe ai gjithmone i kishte urryer lojerat.

Shushatje ndodhej ne mimiken e tij kur syte pershkruan  truoin e saj gjysme te zhveshur,shalet e gjata dhe te pastra me ndonje shenje tek e tuk nuk ia hiqnin hijeshine e tyre,me pas vazhdoi te shtrinte shikiminne pjesen e gjoksit,fale zotit ishte e mbuluar,sepse dhe neqoftese urrejtja e tij kishte zene rrenje ne zemren e tij,deshiren per nje femer nuk mund t'a shuante dot.Gjithsesi se ishte mbuluar,s'do te thoshte se gjoksi nuk ishte lakuar per lart teksa ajo qendronte shtrire.Ndjeu clirim kur gjoksi i saj levizte sa lart poshte,duke marre fryme.

Pa i kushtuar shume vemendje,mori koken e dushit ne duar dhe e coi ne uje te ftohte.Pa meshire drejtoi piklat e ftohtat te grumbulluara te godisnin trupin e saj te zbuluar,por qe te zgjonin ate nuk po funksiononte.Lorenzo vuri dhe doren perpara ujin te provonte ne vertete ishte i ftohte dhe ashtu ishte.Vemendjen ia terhoqi ajo e cila qendronte akoma sy-mbyllur por transferoi disa fjale ne veshet e tij.

'Me ler te fle' injoroi Lorenzon dhe ujin e akullte qe ftohnte trupin e saj te zhveshur.Indinjim.Kjo ishte ajo cfare ndjeu kur degjoi ate t'a injoronte ate ne ate menyre.S'e kuptonte.Jo vetem ate,por dhe veten.Ishte siguruar mbreme mjaftueshem per t'a bere ate te frikesohej prej tij.Madje,ato metoda i kishte praktikuar te nje femer pas aq shume kohesh sepse femrat qe i kishin rene ne duar ishin dorezuar me lote ne sy qe ne momentin e pare.Jo se kjo i dukej e vecante,por se c'kishte nje aure me te rrezikshme se te tijen.E dinte qe nuk ishte vetem fakti qe ishte nje femer e familjes Moretti,por kishte dicka me te thelle ne kete situate.

Veprimin e ardhshem nuk eshte se e mendoi shume,vetem veproi.Shfryhu i acaruar dhe me shpejtesi u perkul per te kapur trupin e saj rendshhem,E ngriti lart ne supe dhe per paksa mund te dilte prapanica e saj ne pah,por peshqiri rezistoi te qendronte pak me poshte vitheve te saj.Lorenzo u vrenjt,iu be qejfi qe nuk ndodhi dicka e tille sepse nuk do dinte si te justifikonte veten.As ajo nuk beri ze,as nuk u ndje ne siklet qe po qendronte gjysem-nudo ne duart e nje mashkulli,pasi e kishte perjetuar dhe me pare.Te pakten ne duart e Lorenzon ndihej me e sigurt,edhe pse te enjturat e shumta ne trup prej tij i kishte marre.

Ai vazhdonte te ecte pa e informuar ate se ku po e dergonte,as ajo s'eshte se po pyeste.Vetem levizte kembet e saj duke i ngritur lart e poshte nga aventura qe po kalonte ne shpatullat e tij.Nderkohe ai po bezdisej,po acarohej vertete prej saj.Po ia bente dhe me te veshtire duke e shfaqur veten ne menyre te tille,nuk e dinte nese ajo femer kishte turp apo jo.Po fundja kur ka pasur ndonjehere turp familja Moretti,sipas tij...

Kafshoi bute njeren pej vitheve te saj duke pasur vemendjen rruges,pa e kthye shikimin ndaj vitheve te saj,por mjaftoi shija t'i bente qimet e tij te ngriheshin nga dritherimi.Ne vijim me renkimin e saj te vogel,nervat e tij u shtuan me teper.Duhet t'a permbante veten dhe kishte lejuar te bente veprime feminore,te kafshonte kofshen e saj ne ate menyre.

Sapo arriti ne tarrace,ndjeu shpetim te leshonte ate larg vetes,por nuk harroi te mbante shtrenguar doren ne krahun e saj rrezikshem.Gabriella qendronte akoma me peshqirin rrethuar,nese nuk e kishte ndjere te ftohtin  nga uji,ne kete ajer te fresket sigurisht qe po.Dielli ishte ne perendim dhe pavarsisht figures se Lorenzos prane saj,ajo ktheu koken per t'a veshtruar.Lorenzo do betohej qe shikimi i saj ishte kaq i qete dhe harmonik,buzeqeshje aq e cilter dhe e hapur,sikur po nxirrte ne pah zemren qe i rrihte nga lumturia ne ato caste.Vereu dhe lekuren e saj t'i behej kokrra kokrra dhe jo prej freskut,por prej ndjesise qe po perjetonte ne ato momente.

Por Lorenzo nuk do e lejonte te kishte edhe nje cast te bukur ne ate rezidence,ajo s'e meritonte.E terhoqi duke e perplasur pas vetes,ngjeshi trupat e tyre pas njeri-tjetrit per te disaten here. Kjo beri qe format e saj te gjoksit te ngriheshin lart, te tundeshin dhe me te te trazoheshin dhe mendimet e Lorenzos, por duhet t'i therriste mendjes.

'Te pelqen te te shtyj dhe te cash koken ne toke?' kercenimi i tij ishte i hapur por ajo qendronte akoma paqesisht me imazhin e perendimit ne mendje. E veshtronte Lorenzon sikur e kishte prodhuar ai perendimin.

'Oho ma ke ca mjaftushem ti...'