Kapitulli 17.

2.8K 197 138
                                    

Po qendronte mbrapa tij dhe po studionte te gjithe elementet e mahnitshem te ballos.Ishte ballo e organizuar prej vete Lorenzon,ne nder te shantazhit,sot do te takohej me Alessandro Morettin.E dinte mjaft mire qe ai nuk do e kerkonte vajzen e tij dhe ne kte menyre ai nuk do te vritej kurre.Nuk do behej kurre vertete nje Bos.Babai i tij,i cili ishte akoma gjalle kishte vene nje kusht,per tu kurorezuar si nje bos i familjes se mafias De Luca,Lorenzo duhet te vrase Alessandro Morettin.Prandaj,i kishte ngritur nje kurth.

'Mund te dalesh perpara ?Po me humb nga syte'i pershperiti asaj dhe serish ajo po qendronte mbrapa.Nuk e kuptonte se cfare ndjenje pozitive leshonte ajo rreth tij,nuk deshironte ta vrisja.Donte ta mbante ne vile,te flinte me te,ndihej i qete prane saj.

'Gabriella...'foli me ze pak me te larte dhe ajo levizi prej vendit mbrapa dhe kaloi perpara duke bere nje veprim qe ai te tronditej.Por me shume,e rrenqethi.Lekura e saj e rrenqethi,menyra sesi shtrengoi doren e tij e nuk po e kthente koken ne drejtimin e tij,sepse e dinte mjaft mire qe do e digjte me sy.Veshtroi duart e bashkuara dhe papritur,pa dashur vete pipetiu nje buzeqeshje.

'Lorenzo De Luca!Cfare kenaqesie t'iu shoh ne person.Ah dhe vajza ime e perdale qe po shtrengon duart me armikun tim,'ishte ai,armiku i tij me i urryer,ishte vrasesi,marresi i gjysmes se jetes se Lorenzos.Nuk e leshoi veten,sepse e dinte qe gjithcka do te shkonte keq me pas.

Gabriella ishte mire per disa momente teksa po shihte babain e saj,por kur nje mashkull u afrua tek supi i babait te saj,ajo i shtrengoi doren me force.Tundi koken per te zhdukur shkendijat e vogla dhe po fokusohej tek Alessandro,por jo.Ajo shtrengonte me fort doren e tij,ishte gati tia thyente kockat,me pas hodhi disa hapa mbrapa por nuk e leshoi doren e tijKtheu shikimin nga ajo,e po i kerkonte ta ndihmonte me sy.

'Te lutem..'pershperiti.Leshoi doren e tij prej saj me veshtiresi dhe i terhoqi krahet ashtu sic ishte pas tij dhe e perplasi pas kurrizit te tij.I mbertheu krahet e saj rreth belit te tij dhe ndjeu rrahjet e zemres se saj te pershpejtoheshin.Po bente te pamunduren qe as mos ti shfaqte ato rrahje,por ishin teper te forta.U rrenqeth prane ndjenjes se saj ngjitur tij.Donte t'a mbronte dhe do bente c'mos,por vete ai binte ne kundershtim me veten dhe vendimet e tij.

I ati i saj po qendronte perballe tij,por s'mund te fokusohej tek ta.
Nuk mund te fokusohej kur kishte ate krijese ngjitur trupit te tij.

'Gabriella,vogelushe.Pse e ke shtrenguar prej beli armikun tone?'ishte po ai mashkull qe beri Gabriellen e tij te stepej.Nje mashkull tjeter,jo i ati.

Gabriella e shtrengoi me fort,e teksa ajo perplaste me shume trupin e saj ndaj tij,ai ndihej me i dobet.Nuk duhet ta mbante aq afer ate,po e demtonte.

'Largohu Stefano!'zeri i saj doli i mbytur,i trishte.Nuk po ndihej ne rregull kur ajo zoteronte ate ze.Po,duhet ta largonte.Po mundohej te hiqte duart e saj prej belit te tij,nderkohe ajo e shtrengonte me fort me kryenecesi.Me veshtiresi i largoi duart e saj prej vetes,ndihej i ftohte.

Nuk qendronte shume larg tij, po veshtronte me fytyre te zbehur, syte e saj kishin lotuar.Dukej kaq e pafajshme.

'Alessandro,dua te bejme nje marreveshje,'buzeqeshi djallezisht,e dinte shume mire per cfare behej fjale.Mbante puron e kafte ne gishta e po veshtronte si djalli vete.

'Miku im,t'a harrosh se do te funksionoje shantazhi i planifikuar prej teje.Vajza ime eshte thjesht nje cope mishi me dy sy,qe nuk me asnje funskion ne kete bote.Eshte e papaster,e dhunuar,askush nuk e do.Keshtu qe lejen e ke,mund ta vrasesh'nuk mund ta vriste,nuk ishte e lehte.Duhet t'a vriste,por s'mundej.

Nuk e dinte qe Alessandro do te ishte kaq i pashpirt me te bijen.Ai vetem sa kishte krijuar disa hipoteza.

'Jo Bos,ai nuk mund ta vrase Gabriellen,me duhet'i ashtuquajturi Stefano foli.Nje ndjenje e papershkrueshme kaploi Gabriellen ne ato caste..Deshironte te rrembejnte nje prej armeve te gardianeve te tij aty e ta godiste mijera here ne gjoks,ne fytyre.Te torturohej,te vdiste.

'Te gjen im ate loder tjeter per te luajtur'zeri i saj i papritur ia terhoqi te gjitheve vemendjen, kthyen koken nga ajo.Po leshonte lote,dukej kaq mahnitese duke qare,sesi i ishin lagur qerpiket,te cilet ishin zgjatur me shume,sesi buzet e plota i ishin skuqur si lule te kuqe,e benin kaq terheqese.Po si ate dite,kur ai e ofendoi.Lorenzo rrinte fokusohej tek ajo.

'Gabriella!Une te dua dhe ti me do.Pusho!Per hir te zotit Lorenzo De Luca sille ketu Gabriellen,mos me bej te te godas.'tashme po uleriste,po e shihte Gabriellen si prene e tij.Ajo gjithmone kishte qene preja e tij,por per shume vite e kishte mbajtur te burgosur,nuk i pelqente kur e dinte te arratisur,te marre prej duarve.

'Gabriella ke ndonje lidhje me  De Lucen,he bushter fol?'ishte serish ai,i cili ishte gati te turrej drejt saj.Krijese e urryeshme,posi i ati i saj.

'Nuk ka asnje lidhje i dashur,Enzo yne eshte i fejuar'nuk duhet te ndodhte kjo.Nuk duhej te shfaqej halla e tij.Ktheu koken drejt zerit e u perplas me shikimin e Anastasias.Lorenzo shfryu i bezdisur.Per ato te dyja kjo ballo ishte mundesia e tyre me e mire per te shfaqur bizhuterite dhe fustanet e shtrenjta pas trupit,shantazhi,jeta e nje femre tjeter ne dore as qe i interesonte.

Ktheu koken nga Gabriella,e pa ate te rraskapitur,ne menyren sesi qendronte,te trishtuar,nuk kishin te pushuar lotet e saj.Po e shihte e lenduar,e ndjente qe deshironte t'ia mbathte.Po e shihte sikur kerkonte arsye pas asaj fjalie qe degjoi,nuk ndihej mire kur ajo e veshtronte e lenduar.Deshironte ta mberthente ne perqafim,por do te behej me i dobet se c'ishte ne keto momente.

'Zonje nuk me intereson aspak se me ke te perdale eshte fejuar Enzo juaj,mua me intereson perse ajo i mbante duart rreth belit te tij.Ajo eshte e imja!'po tregohej posesiv,nuk mund t'a kishte ai.Nuk mundej,per pak do t'a godiste,por zeri acarues i Anastasias e nderpreu.

'Enzo?Cdo te thote kjo?'zeri i saj i holle,po ia humbiste durimin.

'Boll Stefano!Ajo do te vritet e ne nuk do ta marrim serish ne shtepi.Mirupafshim i dashur Lorenzo De Luca,t'u prefte ne paqe nena dhe jot moter,dhe lamtumire bije'kur degjoi ate te permendte mamane dhe motren e tij,zemra filloi t'i rrihte si e marre.Ishte pune e mbaruar,tashme dha sinjalin per ta qelluar ate,por nuk kishte vene re se Gabriella e cila po leshonte lotet nje pas nje po vraponte ne drejtim te kundert e pikerisht kur e shtena u degjua,te gjithe rane ne qetesi.

U degjuan te kollitura,te kollitura te embla.Te kollitura te njohura..Ktheu koken dhe nje thike iu ngul ne zemer,i keputur,i ndare ne gjysme.Ajo nuk duhet te ishte prekur...

'Mi dolcezza!'

The Mafia Kidnapped Me (Shqip)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora