Κεφαλαιο 7

2.7K 250 52
                                    

Δεν ήταν δυνατόν αυτό το πράγμα!Σηκωθηκα αμέσως και πήγα προς το μέρος της Μαργκοτ!
-Μαργκοτ τι δουλειά έχει αυτός εδώ;"την ρωτάω
-για τον Τζάσπερ λες; Έπιασε δουλειά εδώ και θα ειναι μαζί σου! Αλλά όχι για πολλές μέρες απο ότι έμαθα. Θα τον πάνε σε άλλο τμήμα" μου λέει και μου χαμογελάει
-αν ειναι δυνατόν δεν το ζω"λέω και παω ξανά στο γραφείο μου.Εκεινος είχε καθίσει στο απέναντι γραφείο και με κοιτούσε και χαμογελούσε.
-Τζάσπερ απλα κανε την δουλειά σου"λεω με νεύρα και συνεχίζω αυτό που κάνω.

Για δικό μου καλό η μερα πέρασε ήρεμα. Δεν ασχολήθηκα μαζί του ούτε εκείνος μαζί μου. Όταν ετοιμάστηκα να φύγω πήγα στο γραφείο να δώσω κάτι έγραφα στον διευθυντή μου. Καθώς έβγαινα βρήκα την Μαργκοτ έξω απο την πόρτα.
-Ωπ! Συγνώμη" λεω και εκείνη γελάει και με κοιτάει.
-Κανενα πρόβλημα"λέει και κάνω να φύγω!
-τα λέμε αυριο"απαντάω ξερά και συνεχίζω και βγαίνω απο γραφείο. Καβαλάω την μηχανή μου και παω προς την αδελφότητα για να φάω.

Εκεί ήταν οι πάντες και έβλεπαν ταινία. Μπήκα μέσα είπα ένα "γεια"και πήγα αμέσως στην κουζίνα.Ο Jc με κοιτούσε και χαζό γελούσε. Δεν του είπα κάτι απλα του σήκωσα το μεσαίο μου δάχτυλο και καθησα να φάω.
Εκείνος απο την άλλη γέλασε και ξανά γύρισε στην ταινία. Λίγο αργότερα έβαζα τα πιάτα στο  πλυντήριο και πήρα το κράνος και έφυγα. Δεν χαιρέτησα καν. Δεν με ένοιαζε κιόλας για να πω την αλήθεια. Μολις καβάλησα την μηχανή για το σπίτι χτύπησε το κινητό μου. Υπέθεσα θα ήταν η Οφηλία. Αλλά δυστυχώς για μένα δεν ήταν. Ήταν η βδέλλα.
-ορίστε"απάντησα σχεδόν με νεύρα.
-Τάιλερ η Μαργκοτ ειμαι"είπε κλαίγοντας.
-τι έγινε είσαι καλα;"ρώτησα και εκείνη ξέσπασε σε κλάματα.
-όχι δεν ειμαι. Κάποιος με τράκαρε και το αμάξι ειναι χάλια κα εγω δεν ξερω τι να κάνω και πήρα και άλλος τηλέφωνο αλλά δεν έχουμε έρθει ακόμα"έλεγε
-ωραία ωραία ηρέμησε. Που είσαι να έρθω;"την ρωτάω και μου λέει και ξεκινάω για εκεί.
Όταν έφτασα ήταν καθισμένη σε ένα πεζούλι και έκλαιγε. Μολις με είδε σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου. Πάρκαρα την μηχανή και κατέβηκα.
-τι έγινε είσαι καλα;"την ρωτάω και βλέπω το αμάξι να ειναι σε χάλια κατάσταση και εκείνη να ειναι γεμάτη μελανιές.
-κάποιος πέρασε το στοπ και με χτύπησε και μετα έφυγε"λέει κλαίγοντας.
-εντάξει εντάξει ηρέμησε"της λεω και έχει αγκαλιάσει τον εαυτό της και κλαίει.
Βγάζω το μπουφάν και της το δίνω.
-ελα πάρε"λεω και το βάζω στον ώμο της.
-ευχαριστώ"απαντάει εκείνη
-ηρέμησε σε παρακαλώ όλα καλα θα πάνε" λεω και την αγκαλιάζω. Εκείνη με αγκαλιάζει σφιχτά και κλαίει. Εκείνη την ωρα ήρθε η αστυνομία και βγήκε απο την αγκαλιά μου!

Όταν 2 ώρες μετα σχεδόν είχαμε ξεμπερδέψει με το θέμα και έδωσε τα στοιχεία της έπρεπε να παμε και σπίτια μας επιτέλους.
-που μένεις να σε παω;"ρωτάω
-θα πάρω ταξί μη σε βάζω σε κόπο"λέει
-ελα ρε Μαργκοτ ανέβα να τελειώνουμε. Εγω θα σε παω τι ταξί στην γαμω κατάσταση"λεω και καταλαβαίνω οτι φωνάζω μόνο όταν με κοιτάει με τα μάτια γουρλωμένα.
-συγνώμη."λεω και πιάνω το κεφάλι μου"που μένεις να σε παω ή ακόμα καλύτερα αν έχεις κάποιον γνωστό να σε παω εκει μην μείνεις μόνη σου"λεω και εκείνη κοιτάει αρνητικά το κεφάλι της.
-μόνη μου μένω και οι δικοί μου και οι φίλοι μου δεν ζουν εδώ"μου λεει. ΥΠΕΡΟΧΑ ΑΠΛΑ ΥΠΕΡΟΧΑ σκέφτομαι.
-εεε εντάξει ελα θα μείνεις σε μένα σημερα αν ειναι"λεω και κόβω τον πουτσο μου οτι θα γίνει μαλακια.

Αφού φτάσαμε κάθησε στον καναπέ και κοιτούσε τον χώρο. Ανέβηκα πάνω και έβαλα φόρμες και της κατέβασα και Μπιτζαμες για να ειναι άνετα.
-δεν εχω αλλες εκτός απο αυτές της φόρμες μου. Της έχει πάρει όλες η κοπέλα μου μαζί της"λεω και της δίνω ένα φούτερ και ένα παντελόνι φόρμας.
-ευχαριστώ."απαντάει και τα πέρνει.
-Αν θες να κανείς μπάνιο ανέβα επάνω. Σου εχω στρώσει κιόλας για να είσαι έτοιμη μην ξανά ανεβαίνω"της λεω.
-εσυ;"με ρωτάει
-εγω εδώ καναπέ"απαντάω και κοιτάω μπροστά.
-εντάξει. Ευχαριστώ και πάλι"λεει και πάει επάνω.
Άνοιξα τηλεόραση και έβαλα το μαξιλάρι καλύτερα. Άνοιξα την κουβέρτα και σκεπάστηκα. Έψαξα τα κανάλια αλλά είχε όλο βλακείες και έτσι την έκλεισα. Έβαλα το χέρι μου πάνω στα μάτια μου και προσπάθησα να κοιμηθώ. Το κινητό μου χτύπησε. Κοίταξα και ήταν μήνυμα απο την Οφηλία.
"Ειμαι ακόμα στην δουλειά και δεν βλέπω να τελειώνω νωρίς. Συγνώμη"έλεγε.Γαμω!
"Δεν πειράζει κορίτσι μου αυριο.Να είσαι μόνο καλα θέλω"της απάντησα και το άφησα δίπλα μου. Άλλαξα πλευρό και έκανα ακόμα μια προσπάθεια να κοιμηθώ. Ήμουν τόσο κουρασμένος που πρέπει να έπεσα σαν κούτσουρο. Κάποια στιγμή άκουσα κάτι και πετάχτηκα πάνω.
-εγω ειμαι"άκουσα να λεει "δεν ήθελα να σε τρομάξω λίγο νερό θέλω. " μου λεει και με κοιτάει
-εγω συγνώμη αν σε τρόμαξα έτσι πως πετάχτηκα. Έρχομαι να σου δώσω"της λεω και παω προς την κουζίνα. "Θέλεις να φας κάτι;"ρωτάω και γνέφει αρνητικά.
-εντάξει λοιπόν. Πως είσαι; Είσαι κάπως καλύτερα;"την ρωτάω και με κοιτάει.
-ναι ευχαριστώ"απαντάει και προσπαθεί να χαμογελάσει.
-ειναι λογικό να μην είσαι"της λεω και τα μάτια της γυαλίζουν. "Όχι αλλά κλάματα"λεω και την αγκαλιάζω. Εκείνη αρχίζει να ξανά κλαίει με αναφιλητά και την απομακρύνω απο πάνω μου για να την κοιτάξω.
-εεεει τι είπαμε τώρα;"της λεω και γελάω και κάνει και εκείνη το ίδιο. Σκουπίζω τα μάτια της και την κοιτάω μέσα σε αυτά. Με κοιτάει και εκείνη μέσα στα μάτια. Έχει τόσο διαπεραστικό βλέμμα Θεέ μου. Δεν ξερω γιατί η το πως αλλά το επόμενο που έκανα ήταν να την πιάσω και να την φιλήσω....











Καλε! Καλε γεια σας τι μου κάνετε; Χαθήκαμε τελείως. Αλλααααααααα ξανά επέστρεψα. Ορίστε!!!! Ελπίζω να σας άρεσε και θ τα πούμε στο επόμενο 😍😍😍😍😍

Το τελος της μάχηςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα