Το τελος της μάχης

Κεφαλαιο 8

Ξαφνικά πετάχτηκα στον ύπνο μου! Τι στο καλό ήταν αυτό το όνειρο! Απο που και ως που να κάνω κάτι με την Μαργοτ! Καθησα στον καναπέ και έβαλα τα χέρια μου στο πρόσωπο μου, ήμουν αρκετά ταραγμένος και το γεγονός ότι ήταν επάνω δεν με βοηθούσε καθόλου. Όχι απο ερωτικής πλευράς καμία σχέση απλα δεν ένιωθα άνετα. Σηκώθηκα πήγα προς την αποθήκη και πήρα τα γάντια του μποξ. Μόνο ένα πράγμα μπορούσε να με κάνει να καλμαρω τώρα. Πήρα μια πετσέτα και κατέβηκα κάτω στο γκαράζ. Φόρεσα τα γάντια μου και ήρθα αντιμέτωπος με τον σάκο μου που ειχα παραμελήσει καιρό τώρα.
-ξανά συναντιόμαστε φίλε"είπα στον σάκο λες και υπήρχε περίπτωση να μου απαντήσει και γέλασα με τον εαυτό μου.Κοιταξα το ρολόι απέναντι μου και έδειχνε περασμένα μεσάνυχτα. Αφού δεν ειχα ύπνο λοιπόν ας έκανα κάτι καλό για σώμα μου. Έτσι άρχισα χαλαρά να χτυπάω τον σάκο.

Όσο περνούσε η ωρα τον χτυπούσα με περισσότερη μανία τον σάκο και ίδρωνα όλο και περισσότερο. Ήθελα να μπορέσω να πάω να δω την Οφηλία ή με κάποιον τρόπο να έρθει εκείνη εδώ. Ειδικά μετα απο αυτό το γαμημενο το όνειρο. Πως σκατα μπόρεσε να γίνει κάτι τέτοιο ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω και εκνευρίζομαι ακόμα πιο πολύ με τον εαυτό μου.Ειχα αρχίσει να σκέφτομαι την ιδέα να πάω στην Οφηλία μονημα. Και ίσως και να ήταν και λάθος που δεν το έκανα και απο την αρχή. Όση ωρα σκεφτόμουν αυτά τα πράγματα ο σάκος είχε πάρει φωτιά απο τα χτυπήματα μέχρι που έπεσε κάτω και έτσι γυρισα πισω στην πραγματικότητα.
-Γαμω το κεφάλι μου"φώναξα και του έριξα μια κλωτσιά. Έβγαλα τα γάντια και τα πέταξα στο πάτωμα. Έπιασα τον σάκο και τον σήκωσα. Τον άφησα στην άκρη αφού το κράτημα είχε σπάσει πλεων. Καθησα στην καρέκλα που ειχα και πέρασα την πετσέτα γύρω απο τον λαιμό μου και άνοιξα το μπουκάλι με το νερό. Όταν κοίταξα προς την έξοδο του γκαράζ είδα ότι έχει φως έξω. Αμέσως αναρωτήθηκα πόση ωρα ειμαι εδώ και γυρισα να δω την ωρα. 6:25. Γαμωτο δεν μπορεί να εχω σχεδόν 3 ώρες εδώ αναρωτήθηκα αμέσως αν και η αλήθεια ήταν πως ειχα απλα δεν ειχα καταλάβει πως πέρασε η ωρα. Πέταξα την πετσέτα σε ένα καλάθι με ρούχα για πλυντήριο και ανέβηκα επάνω. Άνοιξα την τηλεόραση και μπήκα στο μπάνιο για να κάνω ένα ντουζ.

Δέκα λεπτά αργότερα φορούσα τα ρούχα για την δουλειά μου και μπήκα στην κουζίνα. Εκεί βρήκα την Μαργοτ να κάθεται και να πίνει τον καφε της.
-καλημέρα"μου είπε
-καλημέρα δεν σε άκουσα που κατέβηκες"της απάντησα
-ναι νόμιζα κοιμόσουν αλλά όταν κατέβηκα άκουσα το νερό και κατάλαβα ότι κανείς μπάνιο και δεν ήθελα να ενοχλήσω.
-ήταν εντάξει! Εντάξει βρήκες καφε και τα σχετικά έτσι δεν δυσκολευτικες;"την ρωτάω
-ναι συγνώμη για αυτό απλα δεν ήξερα αν αργήσεις η όχι και χρειαζόμουν καφε"απαντάει
-όχι δεν το είπα για αυτό ίσα ίσα καλα έκανες" της λεω και πάω προς την καφετιέρα και βάζω και εγω σε μια κούπα.
-λοιπόν..."λεω και την κοιτάζω "είσαι κάπως καλύτερα;"
-ανάλογα πως θα το πάρει κανείς"μου απαντάει
-καλα δεν είπα να πετάς και απο την χαρά σου προς θεού απλα αν ηρεμήσεις κάπως" ρωτάω και εκείνη παίζει με την κούπα της.
-μπορώ να πω πως ναι"μου απαντάει και πίνει άλλη μια γουλιά καφε.
-χαίρομαι"λεω και ανάβω ένα τσιγάρο.
-τι θα έλεγες να ξεκινήσουμε για την δουλειά;"μου λέει και κοιτάω το ρολόι πισω της.
-δεν ειναι κάπως νωρίς;"ρωτάω και τραβάω μια τζούρα
-ναι αλλά θα ήθελα αν μπορείς να σταματήσουμε πρώτα λίγο απο το σπίτι μοθ σε παρακαλώ να αλλάξω. Αν ειναι κόπος θα πάρω ταξί δεν υπάρχει θέμα αλήθεια"μου λέει
-ναι βέβαια παμε απλα θα μοθ πεις που ειναι"απαντάω και πετάω το τσιγάρο στο τασάκι. Σηκώνομαι και παίρνω της κούπες και της βάζω στο νεροχύτη όση ωρα εκείνη έβαζε τα παπούτσια της.
-Ευχαριστώ και πάλι σου χρωστάω τεράστια χάρη να το ξέρεις"μου λέει και βγαίνουμε απο το διαμέρισμα.
-άραξε ο καθένας θα το έκανε"της λεω και χαμογελάω.

Μια ωρα μέσα καθόμουν στο γραφείο μου και έκανα της καθημερινές δουλειές μου. Ο Τζάσπερ ήταν απέναντι μου αλλά δεν του έδινα καν σημασία. Κάποια στιγμή το κινητό μου χτύπησε και τι κοίταξα. Ήταν μήνυμα απο την Οφηλία.
~ μου λείπεις~
Όταν το διάβασα χαμογέλασα και πάτησα απάντηση.
-το γκομενακι;"ακούω τον Τζάσπερ να λέει
-δουλειά σου εσυ"λεω και σηκώνομαι απο το γραφείο. Πήγα στην αποθήκη που κάναμε διαλημα και την πήρα τηλέφωνα. Στον δεύτερο χτύπημα απάντησε.
-γεια σου"μου είπε και κατάλαβα ότι χαμογελούσε
-και εμένα μου ελειψες"απαντάω και αναστενάζω
-συγνώμη για χθες αλλά ξεμπέρδεψα αργά με την δουλειά"μου λέει
-μωρό μου δεν έγινε τίποτα θα τα πούμε σήμερα το βράδυ"λεω και χαμογελάω
-εντάξει. Εσυ πως είσαι πως πάει η δουλειά;ε ρωτάει
-καλα! Ήρεμα..."λεω "προς το παρόν"συνεχίζω
-γιατί έγινε κάτι;"μου λέει
-όχι τίποτα απλα δεν ξερω νιώθω πολύ έξω απο τα νερά μου. Έρχομαι ντυμένος στην τρίχα και με εκνευρίζει αυτό"της λεω και την ακούω να γελάει
-και έτσι είσαι καυτός όχι μόνο με τα σκισμένα τζιν"λέει και αναστενάζω.
-σε θέλω εδώ"της λεω και ξερω ότι το κάνω χειρότερα αλλά της λεω την αλήθεια.
-και εγω ήθελα να ήμουν εκεί η να είσαι εσυ εδώ μαζί μου. Θα έδινα τα παντα. Απλα πρέπει να κάνουμε λίγο υπομονή."μου λέει και ξερω ότι έχει δίκιο.
-πφφ το ξερω κορίτσι μου το ξερω"απαντάω και βλέπω τον διευθυντή να μου κάνει νόημα να πάω στο γραφείο του. "Μωρό μου πρέπει να κλείσω θα τα πούμε το βράδυ.
-εντάξει! Σαγαπω να προσεχείς"μου λέει καο χαμογελάω και νιώθω ένα σφίξιμο στο στομάχι μου.
-και εγω σαγαπω Φιλια"λεω και το κλείνουμε.
Βγαίνω απο την αποθήκη και πάω προς το γραφείο του.
-ορίστε με θέλετε κάτι;"ρωτάω και μπορώ να πω ότι εχω άγχος.
-κάθησε. Δεν έγινε τίποτα απλα ήθελα να σε ρωτήσω αν είσαι εντάξει και αν προσαρμόστηκες"μου λέει και ξαφνιάζομαι.
-ναι ναι ευχαριστώ. Όλα ειναι καλα"απαντάω.
-χαίρομαι παιδί μου. Δεν σε χρειάζομαι κάτι άλλο μπορείς να γυρίσεις στη δουλειά σου"μου λέει και σηκώνομαι και πάω προς το γραφείο μου.
Η ωρα πέρασε βασανιστικά το υπόλοιπο της μέρας αλλά επιτέλους ήρθε η ωρα που τελείωνα και θα πηγενα επιτέλους σπίτι μου.
Με το που έφτασα μπήκα για μπάνιο και αφού τελείωσα τύλιξα μια πετσέτα γύρω μου και καθησα στον καναπέ. Άνοιξα το λαπτοπ μου και μπήκα Skype. Ήξερα ότι αυτό που ια έκανα ήταν τρελό καο ότι θα την σόκαρε αλλά ήταν το μόνο που ήθελα. Όταν επιτέλους άνοιξε το γαμημενο πάτησα κλήση και περίμενα να απαντήσει. Μέχρι να το κάνει με είχε λούσει κρύος ιδρώτας και με το δίκιο μου. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα είδα το πρόσωπο της στην οθόνη. Ήταν καθισμένη στον καναπέ με της φόρμες της και με μια μπλούζα μου.
-γεια σου"μου λέει χαμογέλαστα.. ήταν τόσο μα τόσο όμορφη. Τα μάτια της έλαμπαν. Το χαμόγελο της το πιο όμορφο που υπήρχε στον κόσμο.
-μωρό μου"λεω και χαμογελάω και εγω.
-τι κανείς;"με ρωτάει και η θα της το έλεγα τώρα η ποτε.
-Οφηλία; θες να με παντρευτείς;"ρωτάω και την βλέπω να παγώνει και χαμογελάει.

Τα σχόλια δικά σας! Μέχρι το επόμενο ❤️❤️❤️❤️