Το τελος της μάχης

Κεφαλαιο 13

                            6μήνες μετα

Έχουν περάσει σχεδόν 6 μηνες απο εκείνη την μερα. Έκανα αρκετές προσπάθειες να την πλησιάσω να της μιλήσω αλλά εκείνη τίποτα! Άλλαξε αριθμό ακόμα και σπίτι γιατί προφανώς και πήγα να την βρω και έφαγα τα μούτρα μου. Όταν γυρισα με περίμενε ο Jc στο αεροδρόμιο και μου είπε ότι δεν θέλει να έχει καμία επαφή μαζί μου,ότι δεν ήθελε να με ξέρει καν. Και μεταξύ μας και λογικό ήταν αλλά δεν με άφησε καν να της εξηγήσω τι είχε γίνει εκείνη την μερα! Όχι ότι θα βγω και απο πάνω μαλακια έκανα και απλα πιεστικά στην φάκα! Η Μιριαμ ήταν αρκετά ψυχρή απέναντι μου. Απο την άλλη ο Jc προσπαθούσε να κρατάει ισορροπίες όσο μπορούσε. Τον περίμενα να έρθει σπίτι μου να κανονίσουμε για της διακοπές που θα πηγεναμε. Σαφώς και δεν άλλαξα σπίτι αν και το σκέφτηκα άπειρες φορές αλλά στο τέλος κάτι με σταματούσε. Σκεφτόμουν ότι ίσως γυρίσει και θα έρθει εδώ και αν εγω λείπω θα φύγει. Γαμημενα παιχνίδια του μυαλού αλλά ήταν το μόνο που με κρατούσε όλον αυτόν τον καιρό. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι ειναι Καλα πλεων και έχει προχωρήσει! Και αυτό το έμαθα Γτ ο Jc δεν μπορούσε να με βλέπει άλλο έτσι.
Το κουδούνι χτύπησε και με έβγαλε απο της σκέψεις μου. Σηκώθηκα και άνοιξα την πόρτα και είδα και την Μιριαμ μαζί!
Εκείνη με το που άνοιξα αμέσως με αγκάλιασε!
-συγνώμη για όλον αυτό τον καιρό που σοθ φέρομαι έτσι απλα και για μένα ειναι δύσκολο ήσασταν μαζί και τρ δεν μπορώ να μιλάω σε κανέναν για τον έναν και τον άλλον αντίστοιχα" μου λέει και ειναι βουρκωμένη
-δεν πειράζει σε καταλαβαίνω"απαντάω ενώ την εχω και εγω αγκαλιά. "Ελάτε περάστε"λεω και παμε στο σαλόνι και αραζουμε.
-λοιπόν για να τελειώνει τ παραμύθι λέμε για Μπεχαμες! Τα κλείσαμε τα εισιτήρια απλα στο λέμε να ξέρεις"μου λέει ο μαλακας και γελάμε
-εντάξει δικε μου μπαχαμες μπαχαμες δεν με πολύ νοιάζει αρκεί να πάμε"απαντάω
-ωραία! Τώρα στα συμαντικα, τα έχω κανονίσει όλα και με τους άλλους οποτε ειμαστε κομπλέ και με τα δωμάτια και με όλα, σπιτάκια ειναι οποτε ειμαστε πένα," λέει
-πολύ ωραία χρειάζεσαι αλλά χρήματα να σου δώσω ;"ρωτάω
-όχι ειμαστε εντάξει! Σήμερα ειναι Κυριακή Τρίτη πετάμε"λέει
-οοουυυ σύντομα"απαντάω και γελάμε
-ναι ρε μαλακα η παμε η δεν παμε! Δεκα μέρες ειναι αυτές μπάνια κ χαλαρώσει"απαντάει
-ξεκάθαρα όμως ξάπλα όλη μερα φίλε"του απαντάω
-θα ειναι και η Οφηλία"πετάει η Μιριαμ και μένω μαλακας με το χαμόγελο στο πρόσωπο.
Μετα με κοιτάει στα μάτια. Εγω εχω μείνει κόκαλο στη θέση μου.
-θα έρθει εκεί απευθείας."λέει μετα και ο Jc πιάνει τ κεφάλι του
-εντάξει"ήταν το μόνο που λεω
-θα έρθει με τν φίλο της"ξανά λέει μετα και εκεί ήταν που εχεσα την γη κάτω απο τα πόδια μου.
-τι;"ρωτάω και σηκώνομαι και κάνω βόλτες στο σαλόνι
-θεώρησα καλό να το ξέρεις απο τώρα! Δεν ήταν σίγουρο ότι ια έρθει για αυτό δεν σου είπαμε κάτι και δεν ξέραμε καν ότι θα έρθει ο Μάρκος μαζί" λέει πάλι
-ποιος; ο Μάρκος; αυτός δεν ειναι ο μαλακας που δουλεύουν μαζί ;"ρωτάω φανερά εκνευρισμένος
-ναι αυτός ειναι" λέει
-γαμω το σπίτι του"απαντάω
-Ται" φωνάζει ο Jc " εσυ το προκάλεσες. Θέλω να είσαι κομπλέ, και το ότι στο λέμε χάρη σου κάνουμε θα μπορούσες απλα να τους δεις μπροστά σου"απαντάει και γελάω νευρικά
-ναι ναι οκ"απαντάω και κάθομαι πάλι.
-εγω ήθελα να στο πούμε δεν ήθελα να ξερω κάτι τέτοιο και να μην στο πω"λέει η Μιριαμ
-ευχαριστώ"απαντάω και της χαμογελάω
-εμείς πρέπει να φύγουνε έχουμε κάνει κρατήσει για φαγητό και θα αργήσουμε"λέει ο Jc
-ναι φυσικά"απαντάω και παμε προς την πόρτα..
Με το που φεύγουν πάω να ετοιμάσω τα ρούχα μου βαλίτσες και τα σχετικά. Εχω μια απίστευτη χαρά γιατί μετα απο 6 μήνες θα την ξανά δω. Μπορεί να ειναι με άλλον αλλά θα την δω και θα την ξανά κερδίσω πισω ο κόσμος να χαλάσει...