Το τελος της μάχης

Κεφάλαιο 24

Από την ώρα που τον είδα η καρδιά μου άρχισε να πεταριζει. Προφανώς και δεν ήξερε για την εγκυμοσύνη, τα παιδιά δεν του είχαν πει κάτι και ήμουν χαρουμενη νομίζω για αυτό..

Είχα πάει πάνω στο δωμάτιο και προσπαθούσα να ηρεμήσω καθώς η κοιλιά μου είχε αρχίσει να με ενοχλει κάπως.. Το ξέρω ότι ήταν από το άγχος το είχα πάθει άλλες 2 φορές αλλα δεν θα πει ότι επειδή ήξερα τι ήταν ότι θα έβαζα το μωρό σε όλη αυτή την ταραχή..

Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και μπουκάρει μέσα ο Τάιλερ και μπορώ να διακρίνω ότι είναι εκνευρισμένος..

-τι θέλεις Τάιλερ "λέω και πιάνω την κοιλιά μου καθώς φοβάμαι ότι θα το καταλάβει με κάποιον τρόπο.
-Με δουλεύεις έτσι? Έγινε ότι έγινε το κάναμε για να δεις αν νιώθεις τίποτα για μένα και τώρα θες να μου βγεις και από πάνω? Λέει με τρομερά νεύρα αλλά δεν φωνάζει γιατί να τον ακούσουν κάτω.. Η φλέβα στο λαιμό του έχει πεταχτεί. Αυτό δεν είναι καλό αν σε λίγο αρχίσει να φαίνεται και η φλέβα στο μέτωπο τότε σίγουρα την έχω άσχημα..
-Τάιλερ δεν είναι έτσι! "λέω τι άλλο να πω ότι έχει απόλυτο δίκιο? Ότι έκανα την μεγαλύτερη μαλάκια της ζωής μου? Ότι έπρεπε να μείνω και να το παλέψουμε? Ότι και να πω άδικο θα εχω και θα τον εκνευρίσω ακόμα περισσότερα και θα έχει και όλο το δίκιο του κόσμου.. Τότε χωρίς να το καταλάβω και αρχίζω και του λέω τα πάντα, ότι ακόμα τον θέλω ότι σκεφτόμουν τόση ώρα βγαίνουν απο μέσα μου και νιώθω μια ηρεμία.. Εκείνος απλά με κοιτάει στα μάτια και κοιτάει και τα χέρια μου είναι στην κοιλιά μου και έρχεται και με αρπάζει και με φιλάει. Τότε τα πάντα διαλύθηκαν. Αυτό δεν το περίμενα για κανένα λόγο.. Ακόμα έκλαιγα όταν τραβήχτηκε
-σήκω φύγε σε παρακαλώ! "λέω αλλά εκείνος
-τι? Μόλις είπες ότι με αγαπάς και ισχύει το ίδιο και για μένα!" λέει μέσα στην ταραχή.. Τον άκουγα να λέει διαφορα για να με πείσει ότι έχει δίκιο
-με αγαπάς? Με ρωτάει και τον κοιτάω πως μπορεί να ρωτήσει κάτι τέτοιο
-σαφώς και σε αγαπάω πάντα σε αγαπούσα έπρεπε να το ξέρεις αυτό" απαντάω κάπως περίεργα που με ρώτησε κάτι τέτοιο..
-τότε γιατί γαμω  την πουτανα μου δεν θες να είμαστε μαζί? Για το παιδί? Θα το έχω σαν δικό μου" λέει και νιώθω κάτι σαν ρεύμα να με χτυπάει και κλαίω ακόμα πιο εντονα.. Αχ Τάιλερ που να ήξερες, το μωράκι αυτό είναι δικό σου, είναι το μωράκι μας σκέφτομαι όταν ξανά νιώθω αυτόν τον περίεργο πόνο και νιωθω να τρέχει κάτι ανεσα στα πόδια μου..
-Ται..? Λέω και κρατάω την κοιλιά μου
-πες το"λεει και πετάμε τα χέρια του μέσα από τα μαλλιά του
-νομίζω πρέπει να καλέσουμε ασθενοφόρο.. Νομίζω σπάσανε τα νερά" του λέω και κοιτάει ανεσα στα πόδια μου..
-τι? Τώρα? Γαμω την πουτανα μου "λέει και με αρπάζει από τ χέρι
-τα πράγματα σου που είναι? Με ρωτάει.
-εδώ εδώ εκείνος ο σάκος "απαντάω ήρεμα καθώς είμαι μαζί του.
-Μυριαμ" φωνάζει και τρέχει στη σκάλα
Και εγω ακολουθώ από πίσω σιγά σιγά
-τιιιι τωτα? Την ακούω να λέει και να τρέχει σε μένα
-ο μαλακας που είναι? Ρωτάει εκείνος και τότε προσέχω ότι ο Μάρκος δεν είναι στο σαλόνι
-έχει πάει να πάρει της πίτσες να φάμε" λέει ο jc
-Τώρα τι θα κανουμε? Ρωτάει η Μυριαμ
-έχω αμάξι θα την πάω εγώ" απαντάει ο Τάιλερ και με πιάνει από το χέρι
-είσαι καλά? Πονάς? Ρωτάει και βλέπω πόσο ανήσυχος είναι..
-είναι καλά σχετικά "απαντάω και του χαμογελάω και ο jc μου χαμογελάει ήρεμος..
-ωραία πάμε τότε "μου λέει και γυρνάει προς τα παιδιά μέσα" όταν γυρίσει ο μαλακας πες του ότι θα γίνει και πατερας αν δεν βιάζεται η αν δεν έχει κάτι άλλο να κάνει ας έρθει" λέει και ο Jc γελάει
-ωραία ωραία" μου λέει φανερά τρομαγμένος
-είσαι εντάξει "? Τον ρωτάω και γελάω
-με βλέπεις να ειμαι οκ? "λέειε νεύρα
-εντάξει απλά αν θες λίγο πιο γρήγορα γιατί τώρα όντως άρχισα και πονάω αρκετά.. "του λέω
-γαμω τον μπελά σου μωρό μου "! Λέει και περνάει ανάμεσα από τα αξία και κορναρει.. "αντε γαμω την τρέλα μου αντε "λέει και τρέχει σαν τρελός..