Το τελος της μάχης

Κεφαλαιο 27

8 μήνες μετά

Ειχαν περάσει σχεδόν 6 μήνες από τότε που είχαν βγει θετικά τα αποτελέσματα του DNA ότι η μικρή είναι του Τάιλερ. Είχαν αργήσει πολύ τα αποτελέσματα και μέχρι τότε οι σχέσεις μας ηταν απόλυτα τυπικές.. Η μικρή κόντευε να γίνει ενός και με τον Τάιλερ είχαν τρελή αγάπη. Μου είχε πει να μείνουμε μαζί στο σπίτι του για να μειωθούν τα έξοδα μου αλλά δεν ένοιωθα άνετα. Βέβαια με βοηθούσε πολύ μέχρι να ορθοποδισω και τα σχετικά.. Η μεταξύ μας σχέση ήταν λίγο περίεργη καθώς ούτε ειμασταν μαζί αλλά ούτε και χώρια.. Όταν έμενε στο σπίτι το δικό μου κοιμόμασταν μαζί  χωρίς να γίνει τίποτα βέβαια. Μια Φορά προσπαθήσαμε να γίνει αλλά μας έπιασε νευρικό γέλιο και το αφήσαμε. Βγαίναμε μαζί με το μωρό βόλτα τα κάναμε όλα μαζί.. Ειμασταν ένα ευτυχισμένο ζευγάρι για τους έξω.. Και αυτό ίσως να ειμασταν αλλά είχαμε αρκετό αγωισμο καθώς είχε πει και είχα πει αρκετές κουβέντες..
Η δουλεια μου ήταν σχετικά κοντά στο σπίτι και λόγο του μωρού μπορούσα να παίρνω και δουλειά σπίτι. Σήμερα ήταν μια τέτοια μέρα.. Κυριακή απόγευμα. Έμπαινε η άνοιξη σιγά σιγά και χαιρόμουν γιατί πάντα λάτρευα την άνοιξη.. Ο Τάιλερ έλειπε με την μικρή καθώς είχαν πάει στο πάρκο.. Όλο το σπίτι ήταν γεμάτο με φωτογραφίες από την μικρή μόνη της η με μας μαζί,η με την Μυριαμ και τον Jc. Μεναμε σχεδόν 5 λεπτά με τα πόδια οπότε ήταν όλο εδώ η εμείς στο δικό τους σπίτι..
Η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα μπαμπάς με κόρη.. Μόλις τους ειδα χαμογέλασα και σηκώθηκα από το γραφείο και πήγα στο μέρος τους.
-Καλώς τους "είπα και πήρα την μικρή αγκαλιά και χαμογέλασα στον Τάιλερ.
-Πως είσαι? Τελείωσες με την δουλειά?" με ρώτησε
-έχει βγει η πιο πολύ αλλά έχω Ακόμη μια υπόθεση αλλά πάλι καλά δεν είναι για τωρα. Είναι για την επόμενη εβδομάδα.. "απαντάω
-ωραία. Για πες εσύ πως τα πέρασες με τον μπαμπά σήμερα? "λέει και κοιτάει την μικρή και εκείνη του κάνει ναζια και κρύβεται στην αγκαλιά μου. Έλεγε κάποιες λέξεις μαμά, μπαμπά όχι καθαρά βέβαια.. Η πρώτη της λέξη ήταν το Όχι βέβαια και μάλιστα ο Τάιλερ με κοίταξε και μου είπε κι ειρωνικα οτι από τώρα ξέρουμε τον χαρακτήρα της. Εγώ δεν το βρήκα τόσο αστείο όσο το βρήκαν όλοι οι άλλοι αλλα τέλος πάντων...
-Λοιπόν ωρα για μπάνιο και ύπνο"λεω και την κοιτάω
-Όχι" λέει εκείνη και αναστενάζει..
-Δεν έχει οχι κυρία μου αυτό που ακούς"λεω και αρχίζει να μουτζοκλαιει και να δίνει τα χεράκια της στον Τάιλερ
-Μπαμπά οχι" έλεγε και πλέον εκλαγε Κανονικά
-Όχι αγάπη μου έλα εδώ"λεει και την παίρνει στην αγκαλιά του και κάθονται στον καναπέ πρόσωπο με πρόσωπο..
-Τέτοια της κάνεις και μετά αντε να την μαζέψεις "λέω εκνευρισμένη και κρεμάω το μπουφάν της και το δικό του
-άσε την μαμά να λέει. Εμείς θα κάνουμε ότι θέλουμε έτσι δεν είναι?" την ρωτάει και εκείνη κουναει το κεφαλάκι της. Ενώ εκείνος με κοιτάει στα μάτια.. Ξαπλώνει πάνω του και σε λιγότερο από 10 λεπτά την είχε πάρει ο ύπνος..
Σηκώθηκε και ανέβηκε πάνω την έβαλε στο κρεβατάκι της και κατέβηκε κάτω και ξανά κάθισε στον καναπέ..
-αντε έλα εδώ να καθίσουμε"μου λέει και πάω και κάθομαι δίπλα του..
-για πες" του λέω και τον κοιτάζω.
-τίποτα απλά σκέφτομαι. Σκεφτόμουν βασικά να έρθω να μείνω εδώ αν θες. Αν δεν θες δεν τρέχει τίποτα αλήθεια κανένα θέμα "προλαβαίνει να πει.. Και μπορώ να πω το στομάχι μου πιάστηκε.
-Εεε ναι κανένα Θέμα. Οπότε θες μπορείς να φέρεις τα πράγματα σου" του απαντάω και χαμογελαει και χωρίς να το περιμένω με αρπάζει και με φιλάει.. Με βάζει να καθισω πάνω του και συνεχίζει το φιλί του πιο έντονα μέχρι που σταματάει για να πάρουμε ανάσα..
-Θα μένουμε σαν ζευγάρι. Σε θέλω και το ξέρω ότι και εσύ νιώθεις πράγματα. Εγω θέλω να το προσπαθήσω και οχι γιατί υπάρχει η μικρή.. "λέει και εγω τον κοιτάω στα μάτια." από πάντα ήθελα να είμαστε μαζί άσχετα με τον έγιναν τα πράγματα. Πάντα σε ήθελα και ειδικά από τότε με την μικρή θελω ακόμα πιο πολύ "συνεχίζει να λέει ενώ θέλω να τσιρίξω απξ την χαρά μου.
-εντάξει" ήταν το μόνο που πρόλαβα να πω και ξανά όρμησε στα χείλια μου και άρχισα να γελάω
-σουτ θα ξυπνήσεις την μικρή με μαλώνει "και αμέσως σταματάω
-σωστά" λέω και κάθομαι δίπλα του. "τι λες να πούμε τα παιδιά να έρθουν? "τον ρωτάω και με κοιτάει
-στο μυαλό σου είσαι"απαντάει και βγάζει το κινητό του και παίρνει τηλέφωνο τον Jc.
-Πάρε την γυναίκα σου και τον κωλο σου και ελάτε από εδώ.. "του λεει ο Τάιλερ και εκείνος κάτι πρέπει να απάντησε γιατί γέλασε και το έκλεισε.
-Θα έρθουν? "ρωτάω
-εννοείται σιγά μην δεν ερχόταν "λέει και πάω στην κουζίνα να ετοιμάσω κάτι για να τσιμπάμε..
-Τι θα κάνεις?" τον ακούω από πίσω μου
-Δεν ξέρω έχω πίτσα να ξεπαγωσω, έχω πιτακια, μπορούμε να κάνουμε τι άλλο? Τον ρωτάω
-μπορούμε να καθίσουμε και όταν θέλουμε κάτι μπαίνουμε και τα κάνουμε." λέει
-Τι λες καλέ? Κάτι πρέπει να έχω έτοιμο.. Θα βάλω τις πίτσες "απαντάω και της βγάζω από την κατάψυξη και της βάζω φούρνο..
-τέλεια σε 20 λεπτάκια θα είναι έτοιμα "λέω και πάω προς την σκάλα..
-Που πας πάλι?" λέει και γελάει
-αρχικά να αλλάξω και δεύτερον να δω αν θέλει κάτι μικρή"
-πρώτον έχω το μόνιτορ με την κάμερα και την βλέπω αν θέλει κάτι και δεύτερον μια χαρά είσαι οπότε μην πας και την ξυπνήσεις" λέει και το σκέφτομαι
-καλά" λέω και πάω να καθισω ενώ σχεδόν αμέσως χτυπάει το κουδούνι..
-Που είναι το μπουμπούκι μου?" φωνάζει η τρελή Μυριαμ και ο Τάιλερ σχεδόν πετάγεται πάνω
-σκασε γιατί κοιμάται επάνω" της λέει και εκείνη μαζεύεται
-καλά συγνώμη νόμιζα ήταν ξύπνια" λέει και κρεμάει τα πράγματα της..
-Θα ξυπνήσει μέχρι να φύγετε μην στεναχωριέσαι" της απαντάει ο Τάιλερ " ένα υπνάκο παίρνει γιατί πήγαμε στο πάρκο" και αμέσως χαμογελάει
-τέλεια τότε" απαντάει και πέφτει στον καναπέ με δύναμη.
-Τι θα φάμε?" ρωτάει ο Jc
-κάνω πίτσα να φάμε, αλλά αν θέλετε μπορούμε να πάρουμε να φάμε" λέω
-Ναι ρε εννοείται" λέει ο Τάιλερ
-Όχι ρε ούτε καν. Θα φάμε την πίτσα και αν δεν μας φτάσει τότε βλέπουμε "απαντάει η Μυριαμ και κοιτάζει άγρια τον Jc
"ρε αράξτε να πάρουμε δεν θα μας φτάσει σίγουρα "λεω και με κοιτάνε και αρπάζουν το τηλέφωνο..

Καθασταν και λέγαμε τα νέα σχετικά με τον γάμο και διάφορες λεπτομέρειες και τους είπαμε και εμείς ότι τα ξανά βρήκαμε και ότι πλέον θα μείνουμε κανονικά μαζί.. Κλασικά η Μυριαμ άρχισε να κλαίει από την χαρά της και ο Jc φάνηκε στο πρόσωπο του το πόσο χάρηκε.. Λέγαμε διαφορά όταν ακούσαμε από την κάμερα την μικρή να κλαίει..
-Εγώ εγώ"πετάχτηκε η χαζή και έτρεξε επάνω.. Λίγα λεπτά κατέβηκε με το μωρό αγκαλιά.. Την λάτρευε και το μπορούσα να το δω.. Ήθελε να περνάει ώρα μαζί της όχι γιατί θα διευκόλυνε εμένα αλλά όντως γιατί απολάμβανε το χρόνο μαζί της.. Την είχε αγκαλιά και την τάιζε και της έλεγε διάφορα με τόσο μεγάλο ενθουσιασμό που η μικρή την κοιτούσε λες και έβλεπε κάτι εξοπραγματικο.. Αφού την τάισε την είχε στην αγκαλιά της όπως ο Τάιλερ πριν και μετά από αρκετή ωρα την πήρε ο ύπνος πάνω της..
-Μα δεν ειναι κούκλα? "λέει ενώ της χαϊδεύε τα μαλλιά" δεν μπορώ οταν κοιμάται έτσι τόσο ήρεμα θέλω να την έχω αγκαλιά όλη την ώρα "λέει
-Φίλε κάτι θέλει να σου πει μήπως?" λέει ο Τάιλερ στον Jc.
-Αν θέλει φίλε μπορεί να το ζητήσει και θα το έχει "απαντάει ο Jc και εκείνη του βγάζει την γλώσσα..
Καθίσαμε αρκετή ώρα ακόμα και λέγαμε διάφορες βλακιες και δεν καταλάβαμε ποτέ πήγε 4 η ώρα..
-Λοιπόν σήκω πάμε να φύγουμε σε λίγες ώρες δουλεύουμε" λέει στη Μυριαμ και εκείνη ανέβηκε και έβαλε την μικρή στο κρεβάτι της..
-τωρα μπορούμε να πάμε" του λέει.
-καληνύχτα μωράκια και φρόνημα"λεει ο Jc καθώς έφευγαν ενώ ο Τάιλερ με είχε αγκαλιά..
Και κάπως έτσι θα ξεκινούσε και πάλι η ζωή μας όμορφα και ωραία..