Hallo, Sophie.
Als eerste: wat is er mis met Tumblr? Tumblr is de afterparty van het grote, veel te drukke feest van de andere sociale media. Het is er gezellig, alleen de leuke mensen blijven over en er staat precies de juiste muziek op. Oké, occasioneel is er ook iemand die zichzelf ophangt, maar verder is het hartstikke leuk.
Verder wil ik graag mijn statement uit de eerste brief intrekken: je bent geen lief meisje, maar een bitch. Brieven van verveelde homoseksuele buurjongens hoor je niet weg te gooien, die hoor je te omarmen en boven je bed te hangen. Nu komt het goed uit dat ik mijn brief ook zou hebben weggegooid, dus we kunnen nog steeds vrienden zijn (zijn we al vrienden? Of is dat te gretig? Ik kan er ook niets aan doen dat ik wanhopig op zoek ben naar mensen die me niet in de kast van de conciërge willen opsluiten).
Het verdrinken in een plas van zelfmedelijden is vrij herkenbaar voor me, helaas. Ik denk dat dat het lot is van tieners. Maar hé: ik ben er om je te redden. Ik heb dan weliswaar geen zwemdiploma, maar wel een rubberen opblaasboot (o, oeps, was dit een metafoor? Dat was niet de bedoeling. Ik heb echt een rubberen opblaasboot, ik zweer het).
Je vrienden klinken als idioten, trouwens, dat ze je zomaar in de steek laten voor een stom feest. De Instagramfoto die ze later zullen posten, zal niets waard zijn zonder jouw gezicht erop, dat beloof ik je. Zelfs al weet ik niet echt hoe je eruit ziet. Ik heb een vaag beeld van donkerblond haar en sproetjes, maar dat kan ook het meisje van nummer zeventien zijn. Kun je een leuke foto van jezelf in de volgende brief plakken? Ik weet dat ik je ook gewoon op Facebook kan opzoeken, maar aangezien we toch al doen alsof we in de vorige eeuw leven door op papier in plaats van een scherm naar elkaar te schrijven, kun je ook wel een echte foto sturen, niet eentje van pixels.
Groetjes,
De jongen van nummer veertien.
PS. Ja, dat klopt. Helaas zul je de haarverf zelf moeten kopen, want ik heb alleen roze haarverf. De rest is door mijn vader weggegooid, in een poging mijn homo-heid te vernietigen. Niet dat het hem gelukt is.
A/N
Ja, alweer Arctic Monkeys. Ik kan er ook niets aan doen dat ze geweldig zijn.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Schrijf je terug?
Подростковая литература"Ik ken je niet, en jij kent mij waarschijnlijk ook niet, maar ik zag deze brief bij het afval liggen en werd nieuwsgierig. Het spijt me als je je ongemakkelijk voelt, of aangevallen, maar ik kon het niet laten je een brief terug te schrijven." M...
