Hallo, Finn.
Ik bedacht me net dat ik je nooit bedankt heb voor je motiverende speech, van een aantal brieven geleden.
Dankjewel voor die speech.
Misschien geloof je het niet, maar ik ben vandaag naar buiten gegaan. Het stelde niet veel voor; ik zat vijf minuten in de tuin, mijn ogen knijpend tegen de zon, en toen ging ik snel weer naar binnen. Maar een stap is een stap, en dit is een stap.
Ik wil je voor nog meer bedanken, trouwens. Dat je me brieven blijft sturen, ook al ben ik een irritant kutkind. Dat je geen medelijden met me hebt. Dat je me opbeurende speeches stuurt. Dat je zegt dat mijn kinderen 'belachelijk mooie schepsels gaan worden', want dat bracht voor het eerst in een lange tijd een oprechte glimlach op mijn gezicht.
Het klinkt misschien gek, omdat ik je nog nooit in het echt heb ontmoet, maar je bent één van de beste vrienden die ik ooit heb gehad. Misschien dat ik het niet laat merken omdat ik nogal een bitch ben, maar vandaag ben ik in een onverwacht niet-bitcherige bui en dus wilde ik het je laten weten: dankjewel, Finn. Dankjewel voor het beetje licht dat je in mijn donkere leven hebt gebracht en dat je me bewezen hebt dat de wereld niet alleen uit slechte mensen bestaat.
Volgens mij heb ik nog nooit gezegd dat ook jij veel beter verdient, maar dat doe je, Finn. Je verdient veel beter dan in elkaar geslagen en in kasten opgesloten te worden. Ik hoop dat ik je over vijftien jaar in de theaters zie staan, als ster van een musical. Dat hoop ik echt.
Jezus, wat ben ik aardig vandaag. Ik vraag me af waar het vandaan komt. Misschien heeft het zonlicht mijn brein aangetast.
Je vroeg waarom ik geen aangifte deed. Daar zijn meerdere redenen voor, en mede omdat ik niet weet of je wel geïnteresseerd bent in een lange redevoering en mede omdat ik gewoon lui ben, zal ik ze kort voor je samenvatten.
1) Ik wil dit gewoon achter me laten.
2) Dave's vader is een advocaat en zal me de grond inboren als ik aangifte doe.
3) Ik wil hem niet laten denken dat ik er nog mee zit. Die macht wil ik hem niet geven.
4) Zelfs als, en die kans acht ik vrij klein, straf krijgt voor wat hij gedaan heeft, zal dat niet opwegen tegen het feit dat iedereen het te weten zal komen en ik voor de rest van mijn leven 'dat meisje dat verkracht is' zal zijn.
5) Ik zal het aan mijn ouders moeten vertellen en ze zullen mee moeten gaan naar het politiebureau, waar ze alle details over mijn verkrachting zullen moeten aanhoren. Ze zijn geen geweldige ouders, maar dat wens ik ze nu ook weer niet toe.
6) Ik durf het niet.
De groeten,
Sophie.
A/N
Hee jongens. Ik weet dat jullie waarschijnlijk al niet eens meer opkijken van het feit dat ik te laat ben, maar ik was dus ongelofelijk te laat, zoals jullie gemerkt hebben. Maar deze keer heb ik echt een goed excuus: mijn laptop was kapot. En op mijn laptop stonden al mijn bestanden. Gelukkig kon ik de harddrive nog redden, maar zonder laptop om die bestanden er op te zetten, moest ik dus even wachten. Maar nu is mijn nieuwe laptop gearriveerd, dus voor jullie twee nieuwe hoofdstukjes vandaag.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Schrijf je terug?
Подростковая литература"Ik ken je niet, en jij kent mij waarschijnlijk ook niet, maar ik zag deze brief bij het afval liggen en werd nieuwsgierig. Het spijt me als je je ongemakkelijk voelt, of aangevallen, maar ik kon het niet laten je een brief terug te schrijven." M...
