Hallo, Sophie.
Laten we doen alsof ik niet moest huilen toen ik je brief las.
Misschien komt het omdat ik ook nog nooit echt een échte vriend heb gehad, en misschien komt het omdat ik een zwak jongetje ben zonder controle over zijn traanklieren, maar het was hooikoorts, oké?
Verder wil ik je graag feliciteren met je eerste overwinning – naar buiten gaan is moeilijk, ik weet het. Het laat je beseffen dat er nog een wereld is buiten je donkere slaapkamertje. Goed gedaan, dus.
Ik was, om eerlijk te zijn, wel geïnteresseerd in een lange redevoering, maar met deze korte samenvatting valt ook te werken. Ik presenteer: mijn tegenwerping, uitgewerkt en lang (mijn pols doet al een stuk minder pijn, gelukkig).
1) Je zei dat je het achter je wilde laten, maar hoe kun je het achter je laten als Dave nog vrij rondloopt, zonder gestraft te zijn? Die klootzak moet boeten voor wat hij gedaan heeft, of moet in ieder geval weten wat hij je heeft aangedaan. Hij kan vrolijk doorgaan met zijn leven, terwijl jij de gevolgen mag dragen.
2) Dave's vader is niet de enige die advocaat is. Je ouders zien er vrij rijk uit, als ik dat mag aannemen, aangezien ze vijf auto's en een huis in deze straat hebben, en ik neem aan dat ze voor hun dochter wel een goede advocaat zouden willen huren, mocht dat nodig zijn. In de grond is plaats voor meerdere mensen om de grond in te worden geboord.
3) Als je het er bij laat zitten, is dat juist een teken dat je hem macht geeft. Je geeft hem de macht het opnieuw te doen, niet van zijn fouten te leren. Het is niet erg als je er nog mee zit: je bent verdomme verkracht en hij moet weten wat hij je heeft aangedaan.
4) Roddels zijn er, en die zullen er altijd zijn, maar ben jij niet degene die zich daar niets van aantrekt? Ben jij niet degene die geen fuck geeft om wat anderen van haar denken?
5) Je hoeft ze niet alles te vertellen, slechts de hoofdlijn, want:
6) Ik zal met je meegaan naar het politiebureau om je te helpen en te ondersteunen. Mij heb je tenslotte al verteld wat er is gebeurd en zo is het minder eng (hoop ik). Mijn sprankelende persoonlijkheid kan al je angst wegnemen. Bovendien, lijkt dat je geen leuke eerste ontmoeting?
Zonder grappen nu: het blijft natuurlijk jouw beslissing. Ik wil alleen dat je het bovenstaande meeneemt in die beslissing.
Finn.
A/N
Gelukkig nieuwjaar trouwens, allerliefste lezers :)
YOU ARE READING
Schrijf je terug?
Teen Fiction"Ik ken je niet, en jij kent mij waarschijnlijk ook niet, maar ik zag deze brief bij het afval liggen en werd nieuwsgierig. Het spijt me als je je ongemakkelijk voelt, of aangevallen, maar ik kon het niet laten je een brief terug te schrijven." M...
