Hallo, jongen van nummer veertien.
Als Tumblr de afterparty is, dan is het wel een heel depressieve afterparty. Er zijn alleen jonge kinderen die naaktfoto's van zichzelf plaatsen en tieners die dreigen hun polsen door te snijden als iemand hen niet gauw aandacht geeft. Bovendien weet iedereen dat afterparty's voor zielige sukkels zijn die maar niet weg willen gaan.
En ja, je hebt gelijk: ik ben een behoorlijke bitch. Niet tegen iedereen, en ook lang niet altijd, maar soms ben ik gewoon een bitch. Het is een automatisme geworden om mensen buiten te sluiten door iets gemeens te zeggen. Hopelijk heb ik jou ook nog niet beledigd, vriend (ja, we zijn vrienden, ondanks je gretigheid. Je hebt geluk dat ik ook behoorlijk wanhopig ben).
Opgesloten worden in de kast van de conciërge klinkt vervelend. Hoe lang zat je opgesloten? En wat is het adres van die fuckers, zodat ik ze doodsbedreigingen kan sturen?
Mijn vrienden zijn inderdaad idioten. Ze zijn niet echt mijn vrienden, nooit geweest ook. We konden nooit echt goed met elkaar overweg. Ik had altijd het gevoel alsof ze me liever kwijt dan rijk waren, en het gevoel was wederzijds. Ik ben niet heel verdrietig dat ze me in de steek laten, maar het doet mijn tere ziel meer pijn dan ik verwacht had.
Ik ga je geen foto geven, trouwens. Niet zolang jij me je naam niet vertelt, mysterieuze jongen van nummer veertien. En ik heb geen Facebook, dus dat zal 'm ook niet worden.
Als je mijn beeldschone gezicht wilt zien, zul je dus helaas je anonimiteit moeten opgeven.
De groeten,
Sophie.
A/N
Sorry dat ik een update gemist heb, jongens. Ik was ziek, maar om het goed te maken: hier een extra :)
YOU ARE READING
Schrijf je terug?
Teen Fiction"Ik ken je niet, en jij kent mij waarschijnlijk ook niet, maar ik zag deze brief bij het afval liggen en werd nieuwsgierig. Het spijt me als je je ongemakkelijk voelt, of aangevallen, maar ik kon het niet laten je een brief terug te schrijven." M...
