Isang nakakahawang sakit ang kumalat sa isla ng spratly na kumitil sa maraming pilipinong naninirahan sa lugar. Nabalot ng lungkot at kaba ang bawat mamayan habang hinihintay ang tulong na galing sa mayor ng spratly.
Isang misteryo pa din sa mga n...
Hinintay naming magumaga hangang sa maisipan naming lumipat ng mas maayos na matutulugan . Wala pa kaming mga plano kung saan man kami pupunta dahil sa aming mga di inaasahang naranasan kagabi.
"Noel, bumalik na lang kaya tayo sa hospital kasi may naiwan akong kasama sa hospital"
"Naku napakadelekado ng bumalik dun sapagkat narinig namin sa ibang grupo na lalagyan na yun ng mga bomba upang mabawasan ang mga Edom sa islang ito" wika ni Noel habang inaayos nya ang mga importanting gamit na dadalhin namin.
"Pero kung babalik tayo doon may posibilidad na pwede tayong matulungan ng Mayor ng Islang ito"
Napalingon si Noel sa akin noong bingkas ko ang salitang mayor na tila may tinatagong galit sya dito ngunit di nya tio pinapahalata.
"Joana! di natin alam ang posibling mangyari satin doon at wala ka pa talagang alam sa mga nangyayari sa islang ito."
"Kung gusto mong umalis at pumunta pabalik sa hospital ay di na kita mapipigilan ngunit di kita kayang samahan sapagkat isa ako sa mga rebeldeng nagaklas na patalsikin ang mayor sa bayang ito".
Natahimik ako at medyo naguguluhan dahil sa nalamang isang rebelde pala ang aking kasama, ngunit alam ko sa puso ko na mabait syang tao. Naramdaman ko rin na yung mayor ng islang ito ay may tinatago kahit noong nagkausap kami noon.
"oh anu Joana? sasama ka ba sakin?"
"San naman tayo pupunta Noek?"
"Aalisa tayo sa isalng ito!"
Nakita ko sa kanyang mukha ang liwanag ng pag-asa ,Ngumiti sya sa akin at doon sinabi nya sakin ang mga plano ni;ang magkapatid.
Myembro pala sila ng rebeldeng grupo na kumakalaban kay mayor at sa ikalimang araw simula ngayon ay dadarating ang barko ng mga rebelde upang kunin ang mga kasamahan nito. Lahat ng myiembro ay magkikitakita dun sa lumang daungan ng isla at ang tanging nakakaalam lamang ay ang mga rebeldeng myiembro.
Dahil maghihintay pa kami ng limang araw ay humanap kami ng maayos na matutulugan. Nilakad namin ang mainit at boung kahabaan ng kalsada sa pag asang makakahanap kami ng magandang gusali.
Tahimik ang lugar, wala ka na talagang makitang mga tao na nasa paligid. Sa kabila ng napakadelekadong lugar, sa kabila ng gutom at init ay pursigido pa rin kami para mabuhay.
"Joana magpahinga muna tayo dito sa lumang sasakyan na to , alamkong pagod kana"
alam kong naaawa na si Nol sakin sapagkat napakaitim na naming dalawa, walang kain at amoy pawis na kaya naman minabuti na muna naming magpahinga sa lumang sasakyan ng may napansin akong gumagalaw sa loob.
"Huwag kang pumasok dyan Joana baka may Edom dyan" sigaw ni Noel habang dahan dahan kong tinitingnan ang loob ng lumang sasakyan.
Di ko masyadong makita ang nasa loob ngunit alam kong may gumagalaw doon, laking gulat ko nalang noong biglang bumukas ang pinto.
"Sino kayo!?" galit na nagtanong ang isang matanda na may hawak na baril at nakatutuk sakin.
"di po kami masamang tao!" nanginginig na sanabi ko sa matandang lalaki.
Di na rin nakalapit si Noel sa akin upang tulungan ako sapagkat di namin alam ang iniisip ng matanda.
"Gu..-Gusto lang naming magpahinga muna sapagkat malayo layo na ang aming nilakad" Di na halos makapagsalita si Noel dahil sa kaba na maputukan ako ng baril.
Binaba ng matanda ang kanyang baril at kinapkapan ako para siguradohing wala akong dalang baril.
"San ba kayo pupunta?napakadelekado na ngayon magpakalatkalat sa daanan"-wika ng matanda.
Di ako nagsalita sapagkat natatakot ako baka isa sya sa mga kalaban ng grupo ni Noel bagku ay hinintay ko na lamang si Noel na magpaliwanag.
Kinapkapan ako ng kinapkapan ng matanda hanggang sa nakita nya ang isang punit na papel kung saan may nakasulat na mga letrang di ko maintindihan.
Bigla kong naalala na ang mga letrang iyon pala ang nakatatak sa likoran ko.
Dahan dahan nya akong tiningnan at tila binubusisi ang aking mukha
"Templar code!" bigkas nya
"Ano po?" di ko masyadong nakuha ang ibig nyang ipahiwatig.
"Isa itong templar code at tanging sinaunang tao ang gumagamit nito, isa ito sa mga nalimutang letra sa islang ito at kunti nalang ang nakakabasa sa templar na mga letra"
"Ano po ba ang ibig sabihin ng nakasulat sa papel?" agad ko syang tinanong sapagkat alam kong yun ang kasagutan sa totoo kong pagkatao.
"Ang ibig sabihin ng mga letrang ito ay..... ahhhdi nya kaagad agad nabasa ang mga letrang nakasulat sa papel. "
Kumuha sya ng pansulat at isa isa nyang isinulat ang mga letra ng templar upang maisalin sa mga letrang naiintindihan ko.
"Ano po ba ang ibig sabihin ng nakasulat?"tanong ko habang napansin kong lumapit sa amin si Noel.
"ano ba yang hawak nya Joana?" wika ni Noel
Inabot ng matandang lalaki ang papel sa akin at doon tiningnan ko ang mga letrang singhugis nito.
ang ibig sabihin pala ng nakasulat sa aking likoran ay ....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
