Ang aking kahapon na puno ng kalungkutan at takot ay napalitan ng pag asa. Salamat kay noel at naintindihan ko na ng mabuti ang buhay ko, naging mabait sya sa akin at tinutulungan nya ako sa aking mga pagkakalito. Apat na araw na din kaming nagbabyahe papunta sa daongan ng barko. Sabi nya sakin na ang pupuntahan namin ay ang nakatagong daongan ng mga barko palabas sa isla. Di ko lubos maisip paanu nila matatago ang daongan kung malaki naman eto malamang ay hindi pa nakita ni noel kung anu ang mukha ng tunay na barko.
Ngayon ang pang apat na araw ng aming paglalakbay at bukas na ang aming hinihintay na pagkikita ng kanilang grupo na tutulong sa amin upang maka alis sa isla na eto, kaya naman nagpahinga muna kami sa isang bakantemg apartel .
Napakalungkot ng lugar at tela naging ghost town ang bayan namin, nakita ko ang lahat ng mga bagay bagay na ginawa ng sakit na erupa.
"Magpahinga na muna tayo dito joana, alam kong pagod na pagod ka na sa ating paglalakbay , peru matatapos din ang lahat ng eto".
"Maraming salamat noel. magmamasid masid lang muna ako sa ibang kwarto sa building na to baka may magamit tayo o baka mga pagkain pang naiwan"
Nabighani ako sa bawat desenyo ng kwarto at isa sa maraming pinto-an ang umagaw sa aking atensyon. Kulay black ang pinto-an at may nakasabit na painting sa harap nito .Alam kong isa ito sa mga VIP na kwarto sa building na eto dahil sa sobrang ganda ng pintoan,oo mas espesyal sya kompara sa ibang pintoan, kaya naman tinangka kong buksan ang pintoan ng kwarto na iyon, ngunit nabigo ako dahil nakasarado pala.
Pumunta ako sa may reception area at naghanap ng mga tao o susi baka sakaling may naiwan pa,hangang sa napansin kong nasa labas na pala ako ng building. Mainit ang panahon dahil sa wala na masyadong mga puno sa lugar. Hanggang sa nakita ko ang kumukutitap na bagay na nasisinagan ng araw,kaya nilapitan ko para matingnan kong ano ang bagay na iyon.
"Isang susi lang pala"
Agad agad kong kinuha dahil sa ganda ng desenyo at ang kinis na kulay ginto na kapag nasisinagan ng araw ay nagdadala ng liwanag.
"Saang kwarto kaya to na susi"
Nakita ko ang marka sa likod ng susi na may nakasulat na EL.
Kaya naman naa lala ko ang kwarto na naka sarado at naisipang gamitin ang susi para buksan.
"Wow! Ang swerte ko naman , tamang tama talaga to ah.
binuksan ko ng dali dali ang kwarto sa pag aasam na may maganda akong makukuhang bagay doon.
"Heto na ako!"
Nabulagta ako sa nakita ko sa loob ng kwarto. Maraming dugo na parang ilang buwan na natuyo, ngunit ang mga nakasabit na mga gintong Muebles ay nandoon padin.
"Kanino kaya tong kwarto na eto , mukhang mayaman ang may ari nito.
Nakita ko din ang nakasabit na mga ulo ng toro sa harap ng pintoan. Nilibot ko ang bawat aulok hanggang nakita ko ang mga bagahe na nagpatong patong sa ilalim ng mesa,Kulay ginto ang hawakan ng bagahe at parang pambabae.
Dahan dahan kong binuksan at nakita ko ang mga magagandang damit.
"Mukhang mamahalin to , ma subukan ko kaya eto"
Di ko alentana ang mga wierdong nakasabit sa wall dahil masyado akong focus sa mga damit na nakita ko, sinubukan kong alisin ang damit ko sa harap ng salamin at bigla kong nakita ang nakasulat sa likod ko.
Napatigil ako sa pagsout ng mga damit dahil sa tato sa likod ko ngunit natabunan sa isip ko bigla dahil sobrang saya na makakita ng magagandang damit.
BINABASA MO ANG
Erupa (on Going / Major Major Editing)
Mystery / ThrillerIsang nakakahawang sakit ang kumalat sa isla ng spratly na kumitil sa maraming pilipinong naninirahan sa lugar. Nabalot ng lungkot at kaba ang bawat mamayan habang hinihintay ang tulong na galing sa mayor ng spratly. Isang misteryo pa din sa mga n...
