Όλα άρχισαν απο...

Κεφάλαιο 5

Άννα΄ς POV

"Δ-δεν ξέρω για πιο πράγμα μιλάς." τραύλισα ενώ τα μάτια μου γούρλωσαν. Καλή ιδέα Άννα, η άρνηση είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις.

Ο Αχιλλέας χαχάνισε και με πλησίασε περισσότερο, εγκλωβίζοντας με. Μου κρατούσε τους καρπούς μου πιέζοντας τους στον τοίχο.

Έγειρε κοντά μου και μου δάγκωσε το χείλος μου ενώ εγώ έκλεισα τα μάτια μου, η αναπνοή μου κόπηκε και η καρδία μου χτυπούσε σαν τρελή. "Πριγγίπισα ξέρεις ακριβώς για πιο πράγμα μιλώ." μου ψυθίρισε στο αυτί, τα χείλη του ακούμπησαν το δέρμα μου και ένας μικρός αναστεναγμός μου ξέφυγε.

Συγνώμη, δεν μπορώ να το ελέγξω, είναι ο έρωτας μου, αυτός που θέλω εδώ και έξι χρόνια, δεν μπορώ να ελέγξω τα συναισθήματα μου για αυτόν πλέον.

Τραβήχτηκε πίσω και με κοίταξε στα μάτια "Είσαι δικιά μου τώρα." δήλωσε με ένα μειδίασμα.

Συνοφρυώθηκα "Τι?" ρώτησα ψυθιριστά.

"Λοιπόν, έριξες τα παπούτσια σου στο κεφάλι μου," χαμογέλασε στραβά "και για αυτό, όπως με άκουσες απο πριν, πρέπει να κάνεις ότι θέλω για τις επόμενες τρεις βδομάδες."

Ο Αχιλλέας με άρπαξε απο τους μηρούς και με ανέβασε κάνοντας με να τσιρίξω ενώ τύλιξα τα πόδια μου γύρω απο την μέση του. Με έσπρωξε ξανά στον τοίχο και έβαλα τα χέρια μου γύρω απο τον λαιμό του για να κρατηθώ "και όταν λέω ότι θέλω εννοώ ότι θέλω." με έσπρωξε ακόμα πιο κοντά του και με δάγκωσε στο λαιμό κάνοντας με να βογγήξω.

Κούνησα γρήγορα το κεφάλι μου "Όχι, δεν μπορώ." Ο Αχιλλέας ύψωσε το φρύδι του "Έλα πριγγίπισσα, μόνο τρεις βδομάδες. Αν το κάνεις θα σου δώσω ένα πράγμα που θες πραγματικά. Πες μου τι πραγματικά θες."

Έσμιξα τα φρύδια μου και τα χείλη μου "Δεν είναι σαν πορνεία?"

Ο Αχιλλέας χαχάνισε, "Όχι, μιας και πιστεύω ότι είσαι πολύ αθώα για να σπάσεις για μένα, δεν θα πρόχωρήσω τόσο πολύ. Δεν θα σου κάνω τέτοια πράγματα, θα σε βάζω μόνο να κάνεις απλά πράγματα όπως να μου φτιάξεις το κρεβάτι μου και τέτοιες βλακίες." μου εξήγησε και τράβηξε πάλι το σώμα μου αφού άρχισα να γλιστράω. Έβγαλα μια μικρή κραυγή όταν με τράβηξε πάνω και αυτός απλά χαχάνισε.

Ρόλαρα τα μάτια μου, "Όχι, δεν θα το κάνω." Χα, τι θα κάνεις Αχιλλέα? "Ωραία, τότε υποθέτω πως δεν θα πάρεις πίσω τα παπούτσια σου." είπε ο Αχιλλέας και με κατέβασε πάλι κάτω στο έδαφος.

Περπάτισε προς την πόρτα του δωματίου μου και έκανε αναστροφή "Και για να ξέρεις, σκεφτόμουν να σε πάρω στην Disneyland." δήλωσε και μετά βγήκε έξω, κλείνοντας την πόρτα πίσω του.

Disneyland?

"Αχιλλέα, περίμενε, έλα πίσω." φώναξα με μάτια ορθάνοιχτα.

Ήθελα να πάω Disneyland απο τον καιρό που ήμουν τριων χρονών και είδα την ταινία Lilo and Stitch για πρώτη φορά. Ήταν η αγαπημένη μου ταινία και πέθαινα για να πάω στην Disney να συναντήσω τον Stitch. Δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να πάω επειδή η μαμά μου δεν είχε τόσα χρήματα και ο μπαμπάς μου είναι ένας μαλάκας που ξοδεύει τα λεφτά του στην γκόμενα του η οποία έχει τα μισά του χρόνια.

Κυριολεκτικά θα σκότωνα για να πάω στην Disneyland...

"Ναι?" ξεπρόβαλε το κεφάλι του Αχιλλέα στην πόρτα έχοντας ένα σαρκαστικό χαμόγελο στο πρόσωπο του.

"Θ-θα το κάνω." τραύλισα, κοιτάζοντας κάτω και παίζοντας με τα δάχτυλα μου. Ο Αχιλλέας χαχάνισε "Αυτό σκέφτηκα και εγώ πριγγίπισσα." είπε κλείνοντας μου το μάτι και μπαίνοντας πάλι στο δωμάτιο μου κλείνοντας την πόρτα πίσω του.

"Αλλά πρέπει να υπάρχουν κάποιοι κανόνες." δήλωσα. Ο Αχιλλέας ήρθε προς το μέρος μου "Ναι, σαν τι?" έκανα δειλά κάποια βήματα προς τα πίσω.

"Ε, σαν όχι σεξ. Δεν θα με αναγκάζεις να κάνω παράλογα πράγματα τα οποία δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή την στιγμή γιατί πιθανόν να μην σκέφτομαι σωστά. Α, και δεν πλένω τα πιάτα." είπα με ένα συνοφρύωμα.

Ο Αχιλλέας γέλασε, προχωρώντας σιγά σιγά προς το μέρος μου "Εντάξει, δέχομαι τα πρώτα δύο αλλά γιατί όχι τα πιάτα?" ρώτησε τρίβωντας το σβέρκο του.

"Γιατί είναι λερωμένα. Μισώ να πλένω πιάτα." του απάντησα.

Η πλάτη μου χτύπησε στον τοίχο και άρχισα να πανικοβάλλομαι, "Εντάξει πριγγίπισσα, είμαστε σύμφωνοι." είπε και ήρθε κοντά μου χαϊδεύοντας απαλά το μάγουλο μου.

Έγνεψα και είδα τον Αχιλλέα να ρίχνει τα παπούτσια μου στο πάτωμα "Είσαι δικιά μου." ψυθίρισε και τα χείλη του συγκρούστηκαν με τα δικά μου.

Ο Αχιλλέας με φιλά, με φιλά!!!

-------------------------------------

Χμμμμ τελικά βρήκε ποιανής είναιτα παπούτσια.

Τι σας λέει η συμπεριφορά του Αχιλλέα?

Μπας και έψαχνε και αυτός ευκαιρία να την φιλήσει?

Μπας και δεν την βλέπει τελικά σαν μικρή του αδερφή?

Αστεράκι και σχόλιο!!!!

Φιλάκια