Hoofdstuk 4: De volgende dag [Edited]

20.8K 586 41
                                    

Ik schrik wakker, ik voel iets nats op mijn gezicht... What the hell?! Ik doe mijn ogen open en zie Elise met een leeg glas in haar hand staan.

Oh no, she didn’t!

“Je werd niet wakker dus dacht ik, laat ik maar een handje helpen.” Legt ze bijdehand uit. Ik kijk haar boos aan.

“Daarom moet je niet water op mijn kop smijten!” Schreeuw ik, boos om wat ze gedaan heeft. Geloof me, het gevoel van nattigheid en koude als je wakker wordt is niet leuk, in tegenstelling zelfs.

“Rustig maar,” zegt ze half lachend, “je hebt nog 10 minuten, dus ik zou voort doen als ik jou was.” Ze loopt naar haar bed en ploft neer.

Ik word in 1 klap wakker, nog maar 10 minuten! Ik moet me nog douchen, aankleden, make-up doen, boeken pakken... Ik kijk hulpeloos naar Elise, ze heeft zich al helemaal klaar gemaakt en zit netjes aangekleed naar me te kijken.

Ik kan niet te laat zijn op mijn eerste dag hier!

“Wees gerust, ik pak je boeken wel, maar je moet nu echt wel opstaan.” Zegt ze. Sinds wanneer kan iedereen gedachten lezen? Ik spring uit m'n bed en ga naar de badkamer. Ik besluit om me niet te douchen, maar mijn gezicht en oksels te wassen en het daarmee dan maar te doen. Ik doe vlug een beetje mascara op en een beetje poeder omdat ik helemaal glim. Ik spurt terug naar buiten en pak een paar random kleren en doe ze aan. Het is een blauwe grote pull die los om me heen hangt en skinny jeans, daaronder draag ik een zwart T-shirt van the Beatles.

Elise is al weg, dus ik pak mijn rugzak (met de juiste boeken die Elise er in heeft gedaan) en ga naar buiten. Elise staat al op me te wachten en we gaan naar onze klassen.

Elise leid me naar onze klas, gelukkig dat we in dezelfde klas zitten! Ik zou niet weten waar ik naar toe zou moeten als ik haar niet had. Niemand kent me, dus wanneer ik de klas binnenstap draaien alle hoofden direct mijn kant uit. Nou ja, de meesten hebben me al één keer gezien. Maar je zou kunnen zeggen dat het geen fatsoenlijke ontmoeting was, behalve als je de Queen van de school in het water duwen een ontmoeting kunt noemen.

Een rode blos verspreid zich over mijn wangen. Ik grom in mezelf. Natuurlijk, de eerste dag en ik ben al zo rood als een tomaat! Wat moeten ze wel niet van mij denken? Ik kijk rond me heen, ik zie herkenning in sommige ogen. Hopelijk word ik niet het mikpunt van alle spot hierna.

Kom op, Lou. Wees een man! Nou ja, een vrouw dan.

“Aha! De dames hebben eindelijk ook besloten om ons een bezoekje te brengen!” Zegt een magere man half grijnzend. Dat moet die Meneer Lambert zijn waar Elise het al eerder over had. Hij is een grappige, sarcastische maar toch strenge man die geeft om de kinderen op de school. Ook al zijn het bijna allemaal enorm irritante kinderen, dat zei Elise toch. Volgens haar zijn de leerlingen bij hem wel rustig, waar ze bij andere leraren van alles uitspoken. De klas gniffelt. 

“Ik ben Lou, ik ben nieuw hier. Sorry, meneer. Elise heeft niets gedaan, ze moest op mij wachten, dus het is mijn schuld dat we te laat zijn.” Zeg ik dan maar tegen hem.

“Aha! Dat dacht ik al, wel stel jezelf maar voor.” Zegt hij bemoedigend.

Ik kijk de klas eens rond. Ik zie de jongen zitten die gisteren bij dat meisje stond. Oh shit, dit komt niet goed. Hij zal me zeker nog terug willen pakken om wat ik haar gedaan heb. Naast hem zit een andere jongen, hij heeft donkerbruin haar en geweldige, ijsblauwe ogen. Een scheut van herkenning raast door me heen. Hij was het! Hij is de jongen die me zo zat aan te staren gisteren, toen we weggingen bij het meer! Hij draagt een zwart v-halsshirt met een iets wat gescheurde jeansbroek. Hij kijkt maar verveeld om zich heen, alsof er niets gebeurd is. Volgens mij is hij 'the leader' van de jocks, samen met de blonde jongen.  En dus zijn bijna automatisch de populairste jongens van de hele school. Alle meisjes kijken naar hem, hij moet zeker weer één of andere player zijn die ieder meisje-

The Big Bad Jerk [traag aan het editen :p)Where stories live. Discover now