The Big Bad Jerk [traag aan het editen :p)

Hoofdstuk 23: Operatie vrouwenondergoed

Na Elise haar plan besproken en zorgvuldig uitgepland te hebben, besluiten we om morgen te beginnen met onze wraakactie op Viktor. Ik moet zeggen, ik kijk er al erg naar uit *Insert evil laugh here*. Voor nu, maken Elise en ik ons klaar voor de dansles. Dat wordt deze keer iets moeilijker, aangezien mijn haar nog altijd zo blauw als een smurf is. We hebben zeker al een half uur mijn haar zitten wassen, maar dat verdomde spul wil er maar niet uit. Er is slechts een heel klein beetje uitgekomen. Gelukkig heb ik Elise nog om mijn haar op één of andere manier toch fabulous te maken. Zo werkt haar magic. Ze droogt het met de haardroger (duhh, met wat anders) en stijlt het dan zodat het kaarsrecht is. Al zeg ik het zelf, het ziet er echt awesome uit. Een beetje emo, maar toch awesome. Viktor heeft nog niet het ergste kleur gekozen, afgezien van dat ik eruit zie als een smurf, is blauw mijn lievelingskleur en het past in één of andere rare manier nog wel bij me. Liever dit dan een felroze ofzo.

Nadat Elise klaar is pakken we onze danszakken en vertrekken we naar de danszaal. Eindelijk komt er dan toch een beetje ontspanning, na die paar dagen in de Sint-Cécilia school ben ik bek af. Ik ben van plan om nog een beetje langer te blijven na de les, want ik heb nood aan mijn dansen. Voor anderen is dansen juist een inspanning, maar voor mij is het ontspanning.

Sommige mensen hebben huisdieren, zorgen voor geliefden, werken in een ouderentehuis, bouwen modelbootjes (geen idee waarom dat opeens in mijn gedachten springt), en ik heb mijn dansen. Dansen is een heel groot deel van mijn leven, ik dans al van toen ik 4 jaar ben. Mijn mama was een danseres. Geen idee of het daardoor komt dat ik het zo graag doe of dat ik me gewoon thuis voel in dansen. Het zal wel van beiden iets zijn. Het betekent in elk geval veel voor me.

Als we binnenkomen in de les, valt er een ijselijke stilte. Iedereen zit me aan te staren alsof ik cray cray ben. Ik voel me net een druif in een zak kersen. Niet zo'n prachtige vergelijking, maar je begrijpt wat ik bedoel.

Anyways, door gewoon te roepen: "Nog nooit blauw haar gezien?!", kijken ze vlug de andere kant op en praat iedereen verder. Doorheen de les krijg ik soms nog een rare blik toegeworpen, maar goed. Het is toch al beter dan daarvoor.

Na de dansles zeg ik aan Lizzy dat ik graag wat langer wil blijven. Ze kijkt me even bezorgd aan maar knikt dan gewoon alsof ze het begrijpt. Ze weet hoeveel ik van dansen hou, hoe het mijn leven is. Het feit dat ik opeens besloten heb om mijn haar blauw te schilderen (volgens haar vrijwillig), zal wel niet veel geholpen hebben aan haar bezorgdheid. Na Elise gezegd te hebben dat ik nog iets langer blijf, verlaat iedereen de zaal. De bitch die eerder al op me gesprongen is, kijkt nog even naar me, maar algauw loopt ze ook door. Ik geloof dat ze Katie noemt, ik weet het niet zeker. Elise heeft me haar naam al eens gezegd. Jammer dat het me niets scheelt. Ik zet mijn Ipod aan en kies het liedje 'Let it go' van The Neighbourhood. Neen, niet van Frozen, wijsneus. Wanneer het liedje begint, laat ik mijn lichaam vrijlijk bewegen. En oh, wat geniet ik ervan. Ik laat mijn Ipod op Shuffle staan, zodat ik gewoon door kan dansen. Dat doe ik dan ook, ik dans op het ene liedje na het ander. Bij sommige liedjes heb ik een choreografie die ik zelf al eerder gemaakt heb. Bij andere doe ik gewoon waar ik zin in heb en laat ik mijn lichaam bewegen zoals het zelf wil. Na zo'n 10 liedjes, besluit ik om te stoppen en terug naar onze kamer te gaan om te douchen, Blue eten te geven en dan te gaan slapen.

Uit het niets komt er geklap. Mijn ogen scannen de zaal, ik zie niemand. What the hell? Mijn benen schieten vanzelf in actie en bewegen zich sneller uit de zaal. Dat was creepy...

Wanneer ik terug ben in onze kamer ligt Elise al te slapen. Waarschijnlijk ligt ze te dromen over Lucas. Een uitdrukking van walging komt over mijn gezicht. Iehll, dat wou ik niet weten. Je dacht er zelf aan, smartass. Well thanks, mister Obvious. Mss. Obvious. Voor zover ik weet, ben ik een meisje. Aangezien ik jou ben. Hmm, je hebt een punt.