This is my life...

hoofdstuk 25

Ik neem op.
Ik had mijn moeder een bericht gestuurd met wat er gebeurt was.
"Je gaat niet juul. Ik bel de school en jij komt naar huis. Ik snap dat je boos bent maar dit heeft geen zin echt niet."

Ik had het haar verteld via WhatsApp.
"Hoezo?! Zij loopt dingen over mij te lullen! En over Dylan!!!" "Juul Dit lost niks op... Dit wilt Dylan ook niet."
"Okeoke ik kom naar huis maar als ze nog 1 ding zeggen hebben ze echt een groot probleem !"
Zeg ik en ik hang op.
Ik zeg tegen de groep dat ik naar huis gaat en dat we er niks mee oplossen... Ik ga naar huis. Zodra ik thuis kom vraagt mijn moeder me meteen allemaal dingen. "Ik wil dat je die app verwijdert" "hoezo dat dan?" "Ja omdat ze anders waarschijnlijk door gaan met dingen over jou en Dylan te zeggen." "Ja maar dat lost ook niks op mam... ze gaan toch wel door als ik die app verwijder zoeken ze wel een andere manier." "En alsnog wil ik dat je hem verwijderd." "Okeoke ik verwijder hem al."
Ik verwijder de app en ik hoor de bel gaan. Ik loop naar de deur en zie tot mijn verassing dat Tanja en Ivo daar staan. Ik doe de deur open en geef ze allebei een knuffel.

ze hangen hun jassen op en lopen naar binnen. Ik geef Ivo een koffie en Tanja een cola. Zodra we aan tafel zitten begint mijn moeder meteen over wat er gebeurt is vandaag.

"mam laat het..." zeg ik zacht. "wie waren het?" vraagt Ivo nu. "2 meisjes van het canisius" antwoord ik terug. Ik knik. "Als ze doorgaan moet je het maar zeggen, we weten waar ze woont. Ik ga graag even langs." zegt Ivo nu. "Dankje ik zal het onthouden" antwoord ik terug.

verder werd er die middag gehuild, gelachen en veel gepraat. Er werden veel herinneringen opgehaald over Dylan. dingen over Dylan toen hij klein was en dingen van de afgelopen jaren. Na een tijdje gingen Tanja en Ivo naar huis. Eindelijk hoef ik nu even niet te doen alsof ik vrolijk ben. Ik leg mijn telefoon aan de oplader in het hoekje van de kamer en ga er op de grond naast zitten. Ik zonder me de laatste tijd veel af. Ik praat weinig meer met mensen en ben erg in mezelf gekeerd. De dingen die ik leuk vond om te doen begon ik saai te vinden. Ik sliep slecht. eigenlijk sliep ik amper. 3 uurtjes max per nacht. Ik was uitgeput en ik had donkere kringen rond om mijn ogen. Daarnaast kon ik ook niet wachten tot ik weer in bed lag. In de avond praatte ik altijd met Nick. Nick is een van mijn beste vrienden. Ik vertelde hem alles...

11 mei 2015

Ik: ja Dylan... Mis hem met de dag meer en morgen is het precies 2 weken geleden dat hij overleden is en pfff.
Nick: jeetje! Ja dat gaat snel.
Ik: ja nogal.
Nick: ja, en hoe ga je daar dagelijks mee om dan?
Ik: Ben erg stil... Denk veel aan hem en probeer zoveel mogelijk naar zn graf te gaan.
Nick: heeft hij al een steen?
Ik: nee dat duurt 6 weken.
Nick: ah! Ja dat is vervelend!
Ik: ja maarja.
Nick: is Dylans graf dichtbij?
Ik: tegenover mijn school duss best wel.
Nick: oke dat is wel fijn want dan kan je gwn gaan wanneer je wilt! Niet dat je perse met de auto moet gaan.
Ik: jaa precies! Ben vandaag nog 2 keer geweest haha.
Nick: ja tuurlijk moet zo vaak gaan wanneer je zelf wilt. Toch?
Ik: ja
Nick: ja precies
Ik: mja
Nick: ja het blijft emotioneel als je er bent.
Ik: ja dat wel
Nick: maarja gewoon blijven gaan! Maar dat hoeft niemand te vertellen want dat doe je al.
Ik: ja idd.
Nick: en dat doe je goed!
Ik: dankje😇

24 mei 2015

Ik: i'm scared...
Nick: waarvoor?
Ik: Dylan had tegen vrienden gezegd dat hij bang was dat als hij dood zou gaan ik achter hem aan uit verdriet...
En daar ben ik ook bang voor...
Nick: En daar ben je bang voor.
Aja
Ja ik kan dat wel begrijpen
Het is het ergste wat je over kan komen.
Ik: ik wil gewoon zo graag bij hem kunnen blijven.
Nick: ja dat snap ik
Met dat soort dingen kan ik je niet helpen meiss😕
Ik doe alles voor je maar sommige dingen kan ik niet.
Ik: weet ik😓
Ik ben gewoon zo bang.
Nick: waarvoor dan.
Ik: bang dat ik hem achterna ga.
Nick: Neee kom op juulke!
Jij bent echt de sterkste persoon die ik ooit heb ontmoet.
Je staat enorm stevig in je schoenen
Je weet wat je wilt.
Je doet ook wat je wilt.
Ik: ik mis hem zo erg😭
Het enigste wat me tegenhoud is dat ik jullie niet wil achterlaten.
Nick: ja het klinkt misschien echt super maar dan ook echt super hard en ik hoop dat je weet dat ik het echt goed bedoel maar er komt een dag dat je het toch achter je moet laten.
Maar wat wil je doen dan? Hem achterna gaan?
Ik: ja klopt... moet het wel een keer achter me laten...
Ik...
Nick: ja dat zeg je goed! Maar dan ook echt wanneer jij zegt dat je er klaar voor bent.
Ik: ik wil gewoon bij hem zijn.
Nick: niet eerder niet later
Maar wat bedoel je eigenlijk met hem achterna? Denk je dan echt aan je eigen dood?
Ik: ja
Nick: nee dat moet je echt niet doen!
Wat zie je nu.
Je bent al enorm overstuur nu Dylan weg is.
Wat moet er dan van komen als jij dan ook nog weg gaat.
Je ouders
Sophie
Je vrienden
MIJ! Ik jank al als er een dier dood gaat in een film
Ik: Dat is ook het enige wat mij tegenhoud... jullie moeten achterlaten.
Nick: en straks ga jij wat moet ik dan wel niet denken
Ik had bijvoorbeeld dingen kunnen zeggen...
Zovan het gaat niet goed met Juulke
Dan ga ik het mezelf kwalijk nemen omdat ik niks heb gezegd.
Ik: zonder jullie lag ik allang in een kist ernaast.
Nick: neeee
Juulke meissie! Zo moet je echt niet
Denken
Beloof me alsjeblieft dat je dat soort dingen nooit meer zegt
Ik: oke ik beloof het
Nick: 🙏goedzo meid!
Ik: het is gewoon zo druk in mn kop😖 het doet gewoon pijn, zo druk is het
Nick: ga gewoon een keer naar sophie en praat met haar huil het uit en ik kan je nu al zeggen dat sophie hetzelfde zal en gaat zeggen als wat ik nu doe.
Ja dat snap ik
Je hebt enorm veel aan je hoofd
Hou het rustig daarbinnen
Ga geen gekke dingen doen
Ik: en dan nog elke dag mijn masker ophouden...
Nick: wees gewoon wie je bent
Ik: elke dag maar weer vrolijk doen
Nick: zo ben je het mooist
Wees gewoon wie je bent
Niet iemand anders