*WARNING DIT BEVAT TRIGGERENDE INFORMATIE*
Ik weet dat ik beloofd heb aan Nick dat ik mezelf niks aan zou doen... Maar het werd alleen maar erger.
Ik kon niks meer op orde houden. Alles was een grote chaos... I was a mess.
Alles kwam omhoog...
Het was zo rond 01:00 en voordat ik het wist had ik een pincet vast.
Ik begon met de punt van het pincet over de binnenkant van mijn arm te krassen totdat het begon te bloeden.
De tranen stroomde over mijn wangen maar ik voelde niks.
ik had voor het eerst in weken controle over de pijn.
De volgende morgen zei ik dat ik met mijn arm langs mijn nachtkastje geschaafd was wat iedereen geloofde...
Maar al snel was dat niet meer geloofwaardig.
Ik had een zakmes in mijn nachtkastje liggen.
Elke avond als ik voelde dat ik een breakdown kreeg pakte ik dat mes en drukte ik het snijblad in mijn arm en trok hem langzaam door mijn arm totdat het bloed langs mijn arm liep.
Ook als ik ruzies met mijn moeder had gehad rende ik naar boven en haalde ik het snijblad razendsnel door mijn arm heen. Mijn arm zat vanaf mijn elleboog tot mijn pols vol met snijwonden.
Elke dag had ik lange mouwen aan (wat best logisch is want je wilt niet dat mensen erachter komen)
Al snel had ik het Melody verteld. Ze begreep alles en ook had ik een hele goeie vriend Tijmen die me erbij hielp. Ze vroegen dagelijks hoe het ging en of ik nog wat gedaan had.
Maar al snel ging ook dat fout.
Ik probeerde een overdosis paracetemol te nemen. (Ja je kan echt doodgaan aan een overdosis van paracetemol)
Ik voelde mijn lichaam afzwakken en mijn ogen dicht zakken. Een traan gleed over mijn gezicht maar ik voelde niks. Ik voelde me leeg. Al snel was ik weg.
Maar ook dat mislukte.
Ik werd de volgende morgen wakker, niet volgens plan.
Ik was misselijk. Ik had hoofdpijn en ik had enorme steken in mijn nieren. Ik heb me nog nooit zo beroerd gevoeld. Maar ik wilde niemand laten weten wat ik gedaan had.
Dus ook die dag ging ik gewoon naar school. Mensen vroegen wat er was omdat ik lijk bleek was en toch bleef ik volhouden dat het goed ging.
Tijdens de les rende ik naar de wc en begon ik over te geven. Eigenschuld dacht ik. Maar dat bleek niet genoeg te zijn. Enorme pijn scheuten gingen door mijn zij en mijn maag.
Had ik mezelf vergiftigd of was dit gewoon een stomme bijwerking van te veel paracetemol?
JE LEEST
This is my life...
Non-FictionCREDITS COVER: @2ndstory As a child I never imagined that all of the real monsters in the world would be humans. at age 5, she wants to be a ballerina. at age 8, she wants to be a vet. at age 10, she wants to be not bullied. at age 13, she wants to...
