Bare Ikke Forelske → evak

×andre×

Prawdę mówiąc wchodząc w ten zakład już wiedziałem, że jestem na przegranej pozycji. Od dłuższego czasu przyglądałem się Isakowi, a teraz wplątałem się w takie bagno. Wiedziałem, że nawet jeśli uda mi się rozkochać w sobie tego chłopaka, Emma każe mi z nim zerwać. Jasne jest to, że złamię mu serce, przy okazji krzywdząc siebie, bo znając mnie i moją słabość do Isaka już dawno będę w nim zakochany na zabój. Czyli dwoma słowami, jestem w dupie. Jednak trzeba być dobrej myśli, bo nie mam zamiaru tego przegrać.

Siedziałem na stołówce i rozmawiałem z pewną dziewczyną. Czułem na sobie czyjeś spojrzenie, więc skierowałem swój wzrok w tamtą stronę. Kiedy zobaczyłem, że Isak na mnie patrzy, uśmiechnąłem się pod nosem. Chłopak zauważył, że na niego patrzę, więc szybko spuścił głowę. To było całkiem urocze. Wróciłem do rozmowy z dziewczynami, mając nadzieję, że uda mi się z nim później porozmawiać. Sana miała namówić go na przyjście na spotkanie grupy teatralnej, a wiedząc jaki jest Valtersen nie wysiedzi tam długo.

Po skończonych lekcjach poszedłem do domu się przebrać, chwyciłem to, za co matka by mnie zabiła i wsadziłem za ucho. Gotowy ruszyłem na spotkanie. Tak jak się spodziewałem, Isak już tam był, rzuciłem mu dyskretne spojrzenie, jednak jak się okazało on robił to samo. Punkt dla mnie. Usiadłem za nim i cały czas na niego patrzyłem. Zgodnie z moim planem, blondyn długo tam nie wytrzymał i wycofał się, wychodząc.

Kiedy tylko spotkanie się skończyło poszedłem do łazienki. Valtersen siedział tam i grał na telefonie. Po chwili wyszedł z kabiny i stanął przy umywalkach, myjąc ręce. Kiedy ja skończyłem robić to samo specjalnie wykorzystałem cały papier jaki był, po czym spojrzałem na chłopaka.

- Też potrzebujesz papieru? - spytałem, jak gdyby nigdy nic i uniosłem brwi. Nie odpowiedział, ale ja schyliłem się i oderwałem niezmięty kawałek i podałem mu - wyjdź na zewnątrz - rzuciłem, zanim opuściłem pomieszczenie.

***

Zgadnijcie komu nie zabrali telefonu xd?

Standardowo, opinia!!!