Chapter Twenty-two

19.4K 235 12
                                    

Maraiah’s POV

 

Nagising ako wala na sa tabi ko si Angelo. I don’t know where he went and I don’t care. I don’t care nga ba talaga? Shut up Brain!  Kumuha na lang ako ng tasty sa may table yun na lang ang kakainin ko. Hindi ko pa pwedeng iwanan si Sophie ditto na walang kasama baka hanapin niya ako. Wala pa si Yaya Inday. Tinignan ko yung orasan 11 na pala. Tinanghali ako ng gising. Mag fo-four a.m narin kasi ako nakatulog. Hindi ako sanay na may katabi! Hindi rin ako makaka-labas dahil naka gown pa ako.

Si Sofie tulog pa rin siguro nagising nay an kanina natulog lang ulit kasi nabobored siya. Tatawagan ko na lang si yaya Inday na pumunta na dito.

“Helo mam?”

“Ya, Punta ka na dito na-ayos mo nab a yung mga pinadala ko sa iyo?”

“Opu mam na ayos ku na pu. Dala ku na din pu yung pamalit nimo nga damit”

“Osige ya pa-hatid ka na lang kay Mang Berto.” At ibinaba ko na yung call. Nagulat ako ng may kumatok sa pinto. Binuksan ko iyon baka si Angelo na hindi pala yung nurse pala iyon. Natulala naman siya sa akin baka kasi naka-gown ako.

“Okay ka lang?” tanong ko sa kanya. Naka-bawi naman siya sa pagkagulat at ngumiti ay hindi pala ngiti parang gusto niyang tumawa na pinipigilan lang.

“Opo mam” at pumasok na siya at lumapit kay sofie. May ininject siya dun sa swero ni Sofie.Lumapit naman siya sa akin at may pinapirmahan. Pero hindi matanggal tanggal yung pagkaka-titig niya sa muka ko. Ang ganda ko nga naman talaga oo.

“Is there anything wrong? May dumi ba ako sa muka?” Syempre pa-humble alangan naman sabihin ko. ‘Nagagandahan ka ba sa akin? Bakit titig na titig ka?’ . Nakakahiya naman kung ganon ang pang bungad ko sa kanya. Hindi naman ako ganung babae charing!

“Ah eh w-wala naman p-po ma’am S-sige po aalis na po ako. M-mga twelve po yung r-rounds nung d-doctor.”

“Sige thank you” At umalis na siya. Nakakapag-taka bakit naman siya nag sta-stammer? Nevermind.

Tinatawag ako ng mother nature kaya dumaretso ako ng c.r. Pagkatapos ko tumingin ako sa salamin. What the.. Grrr! Bakit ako mukang emo na panda na may whiskers? Sinong may gawa nito? Arggh! Angelo mapapatay na kita! Ang hirap hirap pa naman burahin nito. Naka-ilang hilamos na ako pero meron a rin ang kapal kapal ng inilagay niya, Pentel pen pa! Dyusko ilayo mo ako sa lalaking iyon mabilis akong mamamatay pero bago ako mamatay siya ang uunahin ko. Ang sakit sakit ng ng pisngi ko. Ayokong gumamit ng alcohol kasi baka mapuntahan yung mga mata ko. Badtrip talaga.

I am a Virgin MommyWhere stories live. Discover now