Hayat Başlangıcı...

94 11 59
                                    

Uzun bir zamandan sonra, bölüm geldi. İyi okumalar...

Yorumlarını eksik etmeyiniz ❤❤❤

Deniz...

Ölü bir ruhun, bedenimde canlanması gibiydi hayatım...

Değişimler, zorluklar...

Gün gelmişti, aşağıya inip, kahvaltımı yaptım.

Rüzgâr'ın tanıştıracağı misafirini bekliyordu herkes, merak ve heyecan ile...

Bu misafirin, kim olduğunu bilsem de, en çok heyecanlanan bendim.

Çünkü, bugün her şey belirginleşecekti.

Annemlerin tepkilerinden korkuyordum.

Sultan teyzenin, bana yaklaşmasını...

Her ne kadar, bu korku ve heyecan, bedenimi sarmış olsa da, mutluluğum her halimden belliydi.

Üzerime, dolabımda bulunan, zümrüt yeşili elbisemi giydim.

Belinde olan, ince kemeriyle, tam tamına hazırdım.

Saçlarımı açık ama düzenli bir şekilde yaptım.

Merdivenlerden aşağıya indiğimde, Rüzgâr hazırlanmış bekliyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Merdivenlerden aşağıya indiğimde, Rüzgâr hazırlanmış bekliyordu.

Üzerine beyaz bir gömlek, altına ise siyah dar paça pantolon giymişti.

Hicran...

Rüzgâr'ın istediği gibi, özenle hazırlandım. 

Fiziksel olarak güzel duruyordum ama ruhum ölmüştü.

Telefonumun çalması ile açtım.

''Efendim Rüzgâr? ''

''Neredesin? Herkes hazır...''

''Tamam, geldim. Yolun dönüşündeyim...''

''Hızlı gel, her an ölebilirim.''

''Asıl ben geldiğimde, üçümüz birden öleceğiz.''

''...''

''Tamam, kapat kapat! ''  diyerek telefonu yüzüne kapattım.

Kapının önüne geldiğimde, derin bir nefes alarak, zile bastım.

Dingg dongg, ding dongg...

Deniz...

Merdivenlerden indiğimde, annemler, yüzlerinde mutluluk ile bana bakakaldılar.

HAYATA TUTUNMAK #Wattys2017 (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin