3

192 6 0
                                    

I tightly hugged my pillow when I feel the soft of my bed. I really want to sleep all day. I feel safe and comfort.

But my mood ruin when my phone rang. Who the hell is that? Kumunot ang noo ko but still my eyes are closed.

Tumigil ang pag tunog nang cellphone ko, nakahinga ako nang maluwag dahil makaktulog na ulet ako--

Someone' s always saying goodbye. I believ-

"Who are you to ruin my slee-" I did not continue my maldita sentence on the time that I answered my phone.

"I'm glad that I ruin whatever you are doing" pagmamaldita nito. Ang aga aga ha? I'm not yet in the mood.

"What do you want?" I asked her in newly wake up voice but still gorgeous.

"Grabe ka Dara! I hate you! I hate you for not calling me and telling me that your gonna back here" she yelled. I just exhaled and rolled my eyes.

"I'm flattered because you hate me so much kahit yun pa lang ang nagagawa ko" pang aasar ko.

"Nakakainis ka talaga" sabi niya. Para siyang bata. Kulang na lang ay umiyak siya at magdadabog.

"Okay okay. Let's just meet on the Coffee shop. You already know where it is. Bye" I hang up the phone and back it under the table beside of my bed. Kahit gusto ko pang mahiga at matulog ay hindi na pwede.

I just stretched my arms pataas together with my back. Tumayo na ako at kinuha ang towel ko sa loob nang cabinet saka dumiretso sa CR para maligo.

After an hour when I'm ready ay agad na akong lumabas nang unit ko. I'm wearing a blue off shoulder half sleeve dress with my white heels.

Pagkalabas ko nang Castle ay nandon na ang pinatawag kong taxi. Agad na akong sumakay dito at sinabi kung saan ako dadalhin. Sumandal lang ako sa back nang inuupuan ko at pinagmamasdan ang aming dinadaanan.

Ilang minuto ang nakalipas at nakarating na din ako sa Coffee Shop. Favorite ko ang coffee shop na ito. Masarap ang kape nila lalo na kung libre. Yeah I'm rich but I have a beautiful memories here. Dito ko rin unang nakita at nakilala ang babaeng kakatagpuin ko ngayon.

Hinanap ko na agad siya pagkapasok ko sa coffee shop. Like what I'm thinking, she is seating on our favorite spot, kung saan kami unang nagkita.

Mag isa akong nakaupo sa ikatlo sa dulo nang mga tables dito sa Coffee shop. Halos ang daming tao sa coffee shop. Valentines kasi, there are celebrating it. While me? No I'm not celebrating it. I don't have boyfriend and even suitor. Patayin ko lang talaga ang magtangkang manligaw sakin. Well, mag celebrate din naman ako nang Valentines pero mamaya na lang gabi. Dinner date with my dad. Busy kasi siya kaya mamaya na lang gabi. You know, business is business. At saka sanay nam-

Who the hell is this kid who already seated on the chair in front of me? Did I allow her to seat there?

"Excuse me, this is my table" pagsusungit ko while my arms are crossed over my chest and my back is leaning on my back chair.
[ ] "What's your name? Cause' I don't see any names here in this table" she rolled her eyes. Ginagalit ba niya ako? Well pagsisisihan niya kung ganun man.

"Leave now or else you'll die" I glared her. Pero mukhang walang epekto. Nakipagtitigan lang siya sakin. She's wearing a school uniform. She's like a high school student.

"Sige patayin mo na ako!" Sigaw niya na talaga namang nakakuha nang atensyon nang ibang customers. What's wrong with her? "Patayin mo na ako para naman hindi ko na maramdaman pa ang sakit. Ang sakit sakit na kasi." She continued. Nakita ko din na maluha luha na ang mga mata niya. May pinagdadaanan ang batang ito.

The UNEXPECTED Guest is my new BossWhere stories live. Discover now