Trapped (Book 1)

Kabanata 1

Kabanata 1: Love Letter

"Tama 'yan, Chelsea!"

Patuloy ako sa pagpunit ng mga pahina ng notebook ko kung saan may pangalan ang lalaking kakalimutan ko na magsimula ngayon. Habang ako ay nagpupunit, si Jean naman ay pinagche-cheer ako.

"Move on na! 2017 na kaya at ang feelings mo ay nung 2016 pa. Dapat taon-taon ay iba-iba!" Humalakhak ito sa kanyang sinabi.

Sinamaan ko ito ng tingin. "Huwag mo ako igaya sa'yo na araw-araw ay nagpapalit ng crush, Jean." Nakangiwing sabi ko.

Kinuha ko lahat ng pahina na pinunit ko at itinapon lahat sa basurahan. "Goodbye, Blaze." I whispered.

Napatingin ako kay Jean nang pumunit din sya ng pahina sa aking notebook. "May naiwan ka pa, Chels. Dear Blaze, mahal pa rin kita kahit na hindi--- Kadiri. Ang corny." Ibinato nya 'yon sa akin kaya tinapon ko rin trashcan.

Nanlaki ang mata ko nang itapon nya rin sa basurahan ang bag ko. "What the hell? Baliw ka ba?" kinuha ko 'yon at pinagpag.

Humalukipkip ito sa aking harapan. "'Yong keychain mo ay nakapangalan kay Blaze. Ang bag mo ay may nakasulat na Blaze. Lahat ng nasa loob ng bag mo ay may nakapangalan na Blaze. Konti na lang at maging ikaw ay itatapon ko na. Mukha kang Blaze!" natawa ako sa sinabi nya.

Inayos ko ang mga gamit kong nagulo nang mahagip ng mata ko ang mga invitation cards na ibinilin sa akin ni Kuya Led. Ibinilin nya sa akin kahapon na ibigay ito sa mga kaibigan nya. Hindi ko ito naibigan kahapon dahil nakalimutan ko.

Si Kuya Led ay ang nakakatanda kong kapatid. Kasabayan lang naming sya pero mas nauna syang nagraduate sa amin. Ngayon ay nagtatrabaho na sya at magbibirthday sa Friday.

Inilabas ko ang mga invitation card. Mabilis na lumapit sa akin si Jean. Napatili ito nang makita ang kanyang pangalan sa pinakauna at mabilis 'yong kinuha.

"God! Hindi talaga ako nakalimutan ng asawa ko."

"Asawa na ikaw lang ang nakakaalam."

Ngumuso ako nang makita ang mga pangalan ni Ryde at Blaze sa mga ito. Mukhang wala akong choice kung hindi ang ibigay ito dahil malalagot ako kay kuya 'pag hindi ko sya sinunod.

Natulala ako sa pangalan ni Blaze. Hindi ako dapat mailing sa kanya. Tama. Haharap ako sa kanya na parang walang nangyari.

Nagulat ako nang hablutin ni Jean ang invitation card ni Blaze sa akin. "May natitira pa palang Blaze dito eh." Itinapon nya 'yon sa basurahan na ikinalaglag ng panga ko. "Ayan! Wala na." humalakhak ito at hinalikan ang hawak nyang invitation card.

Napailing na lang ako at muling kinuha sa basurahan ang pangalan ni Blaze. "Ayokong magpaka-bitter, Jean." Sabi ko.

Huminga ako nang malalim. "Let's go." Nauna na akong maglakad palabas ng classroom.

Saktong break time kaya wala pa kaming klase. Ang ipinagtataka ko ay bakit kokonti lang ang mga estudyanteng naglalakad.

"Ang alam ko ay may laro ngayong basketball." Natigilan ako sa sinabi ni Jean.

Kaya naman pala. Lumiko ako at naglakad papunta sa gym. Nakasunod sa akin si Jean. Mahigpit ang hawak ko sa mga invitation card na hawak ko at habang palapit kami nang palapit sa gym ay palakas nang palakas ang mga hiyawang naririnig ko.

Hinawi ko ang mga estudyanteng nakakalat sa paligid. Masama na ang tingin sa amin ng iba ngunit nagpatuloy kami. Naabutan kong nagdidribble ng bola si Blaze habang pinipigilan syang makalapit sa basketball ring ng kanyang kalaban.